رسانه‌های دیگر

در یک نگاه کلی و فارغ از تصمیم تحدیدی آمریکا که جز یک فشار سیاسی حاشیه‌ای و بی‌اثر نیست، حضور سالانه هیئت دیپلماتیک ایران در نیویورک مدت‌ها است که دستاورد قابل ملاحظه‌ای برای کشور نداشته است.

برجام برای ایران تنها یک توافق سیاسی نبود، بلکه آزمونی از حکمت جمعی و ظرفیت حکمرانی بود. برجام، همانند هر توافقی، نقاط قوت و ضعف داشت؛ اما معضل بنیادین اصلی در فقدان انسجام حکمرانی پس از تصمیم نهایی نهفته بود.

روزنامه شرق نوشت: مکانیسم ماشه به سازوکاری اشاره می‌کند که در صورت نقض برجام یا اختلاف‌نظرهای عمده درباره اجرای تعهدات توسط هر یک از اعضا، می‌تواند تحریم‌های لغوشده را دوباره به‌سرعت و بدون نیاز به رأی‌گیری مجدد در شورای امنیت سازمان ملل، به حالت قبلی بازگرداند.

چرا ما بدون آنکه اجانب دخیل باشند، ‌خودمان در داخل در باب موضوع برجام روایت‌های متفاوت و دست‌کم ناقصی داریم؟‌

محمدصادق کوشکی گفته «کنسرت شجریان، تجمع برای باج‌گیری از مردم انقلابی و رهبری است. هر عاقلی می‌فهمد که آن روز به بهانه موسیقی و کنسرت، مانور برهنگی و براندازی برپا خواهند کرد.»

روزنامه‌های اصلاح‌طلب هیچ خبر و تصویر و تیتری از آنچه پزشکیان «دستاوردهای راهبردی و حیاتی» از چین و دیدارش با «شی» و دیدار چهارساعته‌اش با پوتین نامید، در صفحات اول خود نیاوردند.

هنگامی که تصمیم لازم و درست را در زمان مناسب نگیریم، ممکن است با گذشت زمان اعتبار و کارایی آن تصمیم ضعیف شود. از این نظر، ما استاد از دست دادن فرصت و زمان هستیم. علت این رفتار خیلی اهمیت دارد و ناشی از ویژگی‌های ساختار تصمیم‌گیری در ایران است.

محمد مهاجری، عباس عبدی و فیاض زاهد در یادداشتی مشترک به موضوع بابک زنجانی پرداختند.

وقتی صحبت از نهاد بانک مرکزی می‌شود، دو وظیفه خطیر بانک مرکزی در ذهن هر صاحب‌نظری متبادر می‌شود: حفظ ارزش پول ملی و مهار تورم. این دو وظیفه نه‌فقط در قانون بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران درج شده بلکه در واقع وظیفه تمامی بانک‌های مرکزی بر روی این دو محور می‌چرخد.

معتقدیم فضاهای عمومی نظیر میدان‌ها، خیابان‌ها و پارک‌ها صرفاً مکان عبور و مرور یا کارکردهای روزمره نیستند؛ بلکه می‌توانند به بسترهایی برای همدلی، شادی و تجربه زیست جمعی بدل شوند. میدان آزادی تهران که نماد آزادی‌خواهی و همبستگی ملی است، ظرفیت آن را دارد که میزبان لحظات فراموش‌نشدنی برای مردم باشد؛ لحظاتی که در حافظه جمعی ما ماندگار خواهد شد.

«شما که می‌گویید برجام خیلی بد بوده، شما که می‌گویید کارهای قبل خیلی خوب بوده، بسیارخوب! شما ۶ تا قطعنامه گرفتید. می‌گویید خوب بوده! حالا هم برمی‌گردیم به همان دیگر! اصلاً برمی‌گردیم به قبل از سال ۹۴. شما که می‌گویید کل قطعنامه‌ها اصلاً ارزش ندارد و کاغذپاره است. شما چه می‌گویید؟! شما که 6 قطعنامه را کاغذپاره می‌دانید، شما که کل برجام را بد می‌دانید، شما دیگر ساکت باشید!»

در میانه دهه پنجاه، پروژه‌ای نوپا در اهواز آغاز شد که قرار بود سرنوشت صنعتی ایران را دگرگون کند؛ فولاد خوزستان. سیدمهدی حسینی، از نخستین مدیران این مجموعه، روایت می‌کند چگونه در روزهای پرآشوب انقلاب و جنگ سیاسی–اجتماعی آن زمان، هدایت یکی از بزرگ‌ترین پروژه‌های صنعتی کشور را بر عهده گرفت؛ از آموزش در آلمان و مذاکره با آمریکایی‌ها برای آزادسازی تجهیزات توقیف‌شده تا مدیریت هزاران کارگر در غیاب مدیرعامل. امروز، پس از گذشت دهه‌ها، او همچنان دلتنگ دیدار دوباره فولادی است که بخشی از عمر و تاریخ خود را در آن جا گذاشته است.

صدیقه قدم، مدیرعامل خانه مطبوعات ایران در نخستین جلسه هیئت‌مدیره جدید با تأکید بر عبور از حاشیه‌ها و اختلافات گذشته، اعلام کرد که رویکرد اصلی این دوره بر شفافیت، بهبود وضعیت رفاهی و تقویت آموزش اصحاب رسانه متمرکز خواهد بود.

مکانیزم ماشه، ابزار قطعنامه ۲۲۳۱، می‌تواند تحریم‌های سازمان ملل (قطعنامه‌های ۱۶۹۶، ۱۷۳۷، ۱۷۴۷، ۱۸۰۳، ۱۸۳۵ و ۱۹۲۹) را علیه ایران بازگرداند. اما اثرات اقتصادی این قطعنامه‌ها در دهه ۸۰ بر تولید نفت، تولید ناخالص داخلی، نرخ ارز، و تجارت چه بود؟

کیهان در واکنش به مهدی کروبی نوشت: با وجود خیانت‌های آشکار غرب، برخی همچنان چشم بر واقعیت‌ها بسته‌اند و نسخه مذاکره مستقیم می‌پیچند.

آمار قطعی‌ای در مورد میزان مخاطب کنسرت‌ها در سال وجود ندارد، اما به‌طور تقریبی و براساس بلیت‌های فروخته شده در سال ۱۴۰۲ می‌توان گفت که نزدیک به 90 درصد از مردم ایران در سال حتی یک‌بار هم به سالن‌های غالباً غیراستاندارد موسیقی نمی‌روند.

در میان دو خبر برگزاری و لغو کنسرت آقای شجریان در میدان آزادی کدام‌یک ارزش خبری بیشتری داشتند؟

«‌من در دولت قبل وزیر صمت بودم. یکی از دلایلی که مایل به حضور در دولت آقای دکتر پزشکیان - به عنوان وزیر نیرو - نبودم این بود که می‌دانستم وضعیت خوب نیست... آنچه ما تحویل گرفتیم مخازن خالی بود. امسال البته همکاران من در وزارت نفت مخازن را به وضعیت خوبی رسانده‌اند. به جز مخازن خالی صنایع هم خاموش بود...»

بارها گفته‌ام و باردِگر می‌گویم که این منطق حسین شریعتمداری را از بیخ و بُن قبول ندارم که می‌گوید، چون موضع کسانی با آمریکایی‌ها و صهیونیست‌ها یکی است، پس نتیجه می‌گیریم آن‌ها هم آمریکایی یا صهیونیستند. درست مثل آن منطق می‌ماند که: سگ دندان دارد، انسان هم دندان دارد؛ پس انسان همان سگ است.

اجلاس شانگهای آغازی مبارک برای جدا شدن قدرت شرق از بلوک غرب است.

این روزها با اینکه لازم است شاهد مقابله با فساد اقتصادی و برخورد جدی با مفسدین باشیم، متأسفانه میدان‌دار شدن مفسد بزرگ اقتصادی بابک زنجانی به یکی از دغدغه‌های مردم تبدیل شده است.

بخش پایانی گفت‌وگوی دو تن از فعالان مهم عرصه عمومی در ایران، یعنی آقایان زیباکلام و عبدالکریمی درباره بیانیه جبهه اصلاحات زیاد دیده شده است و مرا به عنوان یک ناظر به این نتیجه می‌رساند که گویی گفت‌وگوی علمی نه فقط میان اصحاب قدرت، حتی میان استادان دانشگاه نیز جای خود را به گفت‌وگوهای رتوریک داده است.

«بابک عزیزم، امروز بیش از هر زمانی به بازگشت قدرتمندانه تو افتخار می‌کنم و به زودی در اوج سیاست‌گذاری‌های اقتصادی به کشور و مردم عزیز ایران خدمت خواهی کرد.»