عمومی

پرسون با نگاهی تحلیلی به تمام مسائل حوزه عموم جامعه می پردازد.

قدرت تخریب بشر در عصر کنونی هزاران، بلکه میلیون‌ها برابر قدرت تخریب بشر در گذشته است. کافی است، سلاح‌های بشر و امکانات فنی او را مقایسه کنیم؛ از شمشیر و نیزه رسیده به بمب اتم. پس چرا بشریت نابود نشده است؟ به این علت روشن که به موازات افزایش این قدرت تخریبی، قدرت بازدارندگی و کنترل‌کنندگی و بازسازی او نیز بیشتر شده است.
در روزهای اخیر تصویری از انتشار تیتر "کودکان بی مدیرعامل" در نشریه آتیه تامین اجتماعی در شبکه‌های اجتماعی بازنشر شد اما یک منبع آگاه با تکذیب این موضوع توضیحاتی ارائه کرد.
زاینده‌رود، بزرگ‌ترین و پرآب‌ترین رودخانه فلات مرکزی ایران است که از کوه‌های زاگرس مرکزی به ویژه زردکوه سرچشمه می‌گیرد و در دشت مرکزی ایران به سمت شرق پیش می‌رود تا در نهایت به جلگه تالاب گاوخونی می‌ریزد. از این رودخانه، جهت آبیاری باغ‌ها، شالیزارهای برنج و کشتزارهای داخلی اصفهان، پنج شاخه بزرگ جدا شده که در گویش اصفهان به آنها«مادی»می‌گویند، استفاده می‌شود.
طرح جوانی جمعیت را ارائه می‌کنند اما از معضل دیگر که شاید خطر بیشتری از پیر شدن جامعه ایرانی دارد را فراموش کرده‌اند که همان مهاجرت نخبگان در حوزه‌های مختلف از کشور است. آمارها نشان می‌دهد طی یک بازه زمانی ۱۱ ساله، ۲۵ درصد نخبگان ایرانی از کشور مهاجرت کرده‌اند.
این روزها برخی افراد با سر و صدای فراوان و پرشورتر از گذشته به مخالفت با ماسک و اجباری شدن آن پرداخته‌اند و برای این خواست خود مستندسازی هم می‌کنند. شاید بد نباشد که در این مورد مقایسه‌ای صورت گیرد میان الزام به استفاده از ماسک و ممنوعیت کشیدن سیگار در بسیاری از حالات و اماکن عمومی.
برخی از صاحب نظران از بنیان تمدن نوین اسلامی دم می زنند. تمدن اسلامی در برهه‌ای از زمان (قرن چهارم و پنجم هجری)ظهور کرد و‌ پس از یکی دوقرن با حضور برخی مدعیان افول نمود. ایران دارای تمدن هفت هزارساله است.
درباره اعتراضات اصفهان متن طولانی‌تری نوشته‌ام که گمان می‌کنم بهتر است در روزهای آینده منتشر شود. ولی بخش خاصی از آن را فعلا تقدیم می‌کنم. این بخش پاسخ به این پرسش است که راه‌حل رسمی و دم‌دستی این بحران چه خواهد بود؟ منظور از راه‌حل، ارایه یک برنامه ۵ یا ۱۰ ساله بلندمدت نیست که هیچ یک از معترضین به اجرای آن اعتمادی ندارد، زیرا ساختار موجود از این حیث برنامه‌پذیر نیست، آن هم برنامه‌ای که بخواهند، مساله آب را در یک حوضه مهم حل کند.
بستر زاینده رود که در زمان صفویان یکی از بزرگترین تحولات تاریخی ایران را با آبادانی پشت سرگذاشت و ثمره آن احداث پل‌های بی‌نظیر در این رودخانه خروشان بود، یکبار و پس دو قرن، تاریخ ساز شد و در شرایطی که کارشناسان از بروز جنگ آب در استان‌های نظیر اصفهان ابراز نگرانی می‌کردند، اما هزاران نفر از مردم متمدن این استان در روز جمعه به اعتراض مدنی برای خشکی این رودخانه دست به تجمع زدند. این اتفاق در شرایطی مهم و قابل تقدیر بود که مردم بدون خشونت و اعتراض و نهایت مدنیت به اعتراض به خشکسالی پرداختند و فیلم‌ها و عکس‌های آن در رسانه‌های جهان بازتاب فراوانی داشت.
اگر چنانچه به خواست‌های مردم توجه نشود، باید در شهرهای دیگر اعم از زنجان، کرمان و تبریز نیز شاهد اعتراضاتی از این دست باشیم و این تازه اول گرفتاری است.
بعد از گذشت حدود ۱۰ روز از آغاز تجمع اعتراضی کشاورزان اصفهانی نسبت به خشک شدن زاینده‌رود، قشرهایی از مردم این شهر نیز به کشاورزان پیوستند و با تجمع در کنار پل خواجو خواهان جاری شدن دائمی آب این رودخانه شدند. تجمع‌کنندگان، امروز (جمعه-۲۸ آبان) در بستر خشک زاینده‌رود جمع شدند و شعارهای اعتراضی سر دادند.

خشونت کلامی‌ای که خانم کودایی در این چند روز تحمل کرده، قابل درک و تحمل نیست. فقط چون شجاعانه از دروازه‌اش دفاع کرد و باعث باخت تیم اردن شد، یک شهروند اردنی ظاهرش را مورد قضاوت قرار داده و شرم‌آورتر رفتار هموطنانش است!
43 سال قبل، دقیقا در 24 مه 1978، بیانیۀ حقوق گربه‌های آزاد در پاریس تصویب شد برای این که مردم این شهر بتوانند با خیال راحت، بدون هرگونه منع قانونی، از گربه‌های شهر زیبایشان حمایت کنند.
کاهش نرخ فرزندآوری، روبه‌رو شدن با بحران سالمندی و پیری جمعیت، تمایل نداشتن جوانان برای ازدواج، هزینه‌های سنگین فرزندآوری و مراسم ازدواج، در دسترس نبودن پرداخت تسهیلات مناسب به خانواده‌ها برای استقبال از فرزندآوری و غیره همگی چتری از مشکلات هستند که بر سر جوانان و خانواده‌ها باز شده است؛ مشکلاتی که با به میان آمدن یک طرح قرار بر بهبودی و رفع آنان است.
به بهانه اعتراضات آبان 98؛

اعتراض نسلی که نمی‌شناسیم

استاد جامعه‌شناسی دانشگاه ایلینوی آمریکا درباره معترضان آبان 98 گفت: اغلب این افراد می‌دانستند که چه چیزهای خوبی در کشورشان وجود دارد، با‌این‌حال آگاه بودند که از این فرصت‌های زندگی محروم هستند. از‌این‌رو حامل نوعی خشم اخلاقی هستند.
پرسون از یک مشکل اساسی هموطنان در پایتخت گزارش می دهد؛

نام گذاری معابر بدون رضایت شهروندان

‎در چند سال اخیر نام گذاری معابر شهری پایتخت مورد دستخوش بسیاری قرار گرفته است؛ اما نام گذاری لحظه به لحظه معابر که سالیان سال به نوعی تاریخچه ای برای آن محله بوده مشکلاتی را برای شهروندان به وجود آورده است.
سازمان آگهی های پرسون