سولو نتیجه گرفت که عامل افزایش سطح تولید سرانه و لذا افزایش سطح رفاه جوامع در بلندمدت، عمدتا رشد بهرهوری و آن هم متاثر از رشد تکنولوژی و دانش است و به طور ضمنی نتیجه گرفت که اقتصادهای موفق آن اقتصادهایی هستند که با بسترسازی شکلگیری فعالیت اقتصادی برای تولید کالاها و خدمات، امکان این را فراهم میکنند .