رفاهی

درست است که زمین خدا بالا پایین ندارد وهمه چیز برای همه یکسان است، اما قشر مرفه جامعه وخصوصا جوانان دلگرم به حساب‌های پر پول والدینشان همواره می‌خواهند متفاوت باشند، حتی این تفاوت را می توان درتفریحاتشان مشاهده کرد.

آیا می توان آب معدنی به خوزستان فرستاد؟ یا هر روز تانکرهای آب در محلات و روستاهای خوزستان مستقر نمود؟
این سوالاتی است که هموطنانمان از مناطق دیگر ایران می پرسند. در حالی که رساندن آب به خوزستان برای اندک زمانی می تواند مشکل آب شربشان را حل یا کند نماید اما راه حل مشکلات محیط زیستی خوزستان نه از دست خیرین، بلکه به دست مسئولان گره خورده است و راهکارهای فرا منطقه ای و کشوری طلب می کند.

استان خوزستان گذشته از گره خوردنش به جان و ناموسمان، دفاع مقدس و فداکاری های این منطقه در آن دوره هجوم دشمن به میهن، مشکل بزرگی به نام کم آبی یا بی آبی دارد. بله درست است. آب همان که مایه حیات است. وقتی خوزستان آب نداشته باشد تمام ایران آب ندارد. آب خوزستان به استان هایی همچون یزد، اصفهان، چهارمحال و بختیاری می رود، برحسب منابع عظیم آبی که در منطقه جنوب کشور وجود داشته است. اما حال نتیجه سالها مدیریت و البته این نوع مدیرانی که سبب می شود فداکاری و برنامه ریزی های مدیرانی در همین منطقه جنوب، پامال شود تنها پاسخگویی از سر عصبانیت و التهاب است.