شهری

در دنیای امروز با پیچیده‌شدن مسائل شهری، گفتاری تحت عنوان «توسعه شهری پایدار» از دهه ۱۹۹۰ تا به امروز مورد عنایت مدیران و برنامه‌ریزان شهری قرار گرفته است. گفتاری چندبُعدی و پویا که معیارهای کیفی و انسانی را در مرکز ثقل فعالیت‌های خود دارد و دموکراسی را در هسته مرکزی خود می‌پروراند؛ گفتاری که مبتنی بر نیازهای واقعی و تصمیم‌گیری‌های عقلایی، با درنظرگرفتن ملاحظات مختلف اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی است.

‌هر انسانی در درون فکر خود علاقه‌مند است که نسل‌های آینده از او به نیکی یاد کنند و به‌نوعی به او افتخار کنند، اما واقعیت چیز دیگری است، ردپای ما بر محیط زیست تاکنون بیش از سهمی است که در این کره خاکی در حقیقت به‌ ما انسان‌ها تعلق داشته است.