احزاب و شخصیت ها

به نظرم ارزش این را دارد که درباره نکته اصلی این یادداشت تامل شود. خطابم هم به مجموعه دست‌اندرکاران ارشد حکومت، هم به اصولگرایان و نیز به دوستان اصلاح‌طلب است که هر کدام به نحوی دارای نقش ویژه‌ای در سیاست جاری کشور هستند.

سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری اگر کرونا بگذارد، بیست و هشتم خرداد ماه در شرایطی برگزار خواهد شد که وعده‌های کاندیداها و نارضایتی‌ بخش‌هایی از مردم از وضعیت اقتصادی، سیاسی،فرهنگی و اجتماعی فعلی نه‌تنها حل نشده، بلکه حال و هوای ناشی از رویارویی‌های پیشاانتخاباتی نیز بعید نیست به جای داغ کردن تنور انتخابات، تا حدی به سرمای فضا و بی‌اعتمادی بیشتر بیفزاید.

اجرای گفت‌وگو ظریف در قالب طرح تاریخ شفاهی نه فقط غیرعلمی بود، بلکه غیرمعقول هم بود. علت آن بسیار روشن است. بازتاب گسترده این سخنان نشان می‌دهد که موضوعات آن به تاریخ نپیوسته‌اند و همچنان در سیاست و امور روزمره زنده هستند. کدام یک از موضوعات مورد بحث ظریف به تاریخ پیوسته است؟

زمانی بود که مرزبندی‌ها و مفاهیم آنقدر از یکدیگر فاصله داشتند و بدانها پرداخته می‌شد که جامعه ذیل این مفاهیم و شاخص‌های هر گروه سیاسی یا مدیریتی انتخاب می‌کرد که رو به سمت کدام جریان داشته باشد.

یکی از پرسش‌هایی که می‌تواند درک ما را از شرایط انتخاباتی روشن کند، میزان و کیفیت پیگیری اخبار انتخابات است، که فقط ۱۱ درصد در حد زیاد آن را پیگیری می‌کنند. ۲۱ درصد نیز تا حدی و ۲۶ درصد کم و ۴۲ درصد اصلاً پیگیری نمی‌کنند.