این خانه قلب دهه شصتی‌ها را برده بود

داستان سریال روایتگر لحظاتی از زندگی نوجوانی به نام مجید و مادربزرگش (بی بی) است. در این سریال داستان‌های متعددی را برای مخاطبان به نمایش می‌گذارند که از آن جمله می‌توان به ملخ دریایی، امتحان ورزش، زنگ انشاء، اردو و … اشاره کرد.

در سریال قصه‌های مجید، دکوراسیون و معماری نقش مهمی در خلق فضای داستان و نمایش فرهنگ و زندگی سنتی ایرانی ایفا می‌کند. این سریال که در شهر اصفهان فیلم‌برداری شده است، از معماری بومی و دکوراسیون ساده و سنتی استفاده می‌کند تا به طور طبیعی زندگی روزمره مجید و بی‌بی را به تصویر بکشد.

خانه مجید و بی‌بی، که یکی از مکان‌های اصلی سریال است، نمونه‌ای از خانه‌های قدیمی و سنتی ایرانی است. این خانه‌ها معمولاً یک حیاط مرکزی دارند که اطراف آن اتاق‌ها و فضاهای مختلف قرار گرفته‌اند. حیاط با درختان و گلدان‌های گل تزئین شده است که حس زندگی و طبیعت را به محیط می‌دهد. کف‌پوش‌های ساده، فرش‌های دست‌بافت، و پنجره‌های چوبی با شیشه‌های رنگی از دیگر عناصر معماری سنتی هستند که در دکوراسیون این خانه به چشم می‌خورد.

اتاق‌های داخل خانه با لوازم ساده و معمولی مانند تخت‌های قدیمی، پشتی‌های سنتی، و رختخواب‌هایی که در روز جمع می‌شوند و کنار دیوار قرار می‌گیرند، نشان‌دهنده یک زندگی ساده و روستایی است. رنگ‌ها نیز عموماً ملایم و طبیعی هستند که به حس آرامش و صمیمیت فضا کمک می‌کند.

یکی دیگر از ویژگی‌های بارز دکوراسیون سریال، نمایش بازار و خیابان‌های قدیمی اصفهان است. مغازه‌های کوچک با درهای چوبی، کاروانسراها و دیوارهای آجری، حس و حال زندگی شهری سنتی ایران را به تصویر می‌کشند. معماری سنتی اصفهان با وجود گنبدها، طاق‌ها و کاشی‌کاری‌های فیروزه‌ای به زیبایی به نمایش درآمده است و نشان‌دهنده هنر و فرهنگ غنی این شهر تاریخی است.

استفاده از عناصر طبیعی مثل نور خورشید که از طریق پنجره‌های مشبک و چوبی وارد خانه می‌شود، همچنین حوض‌ها و باغچه‌ها در حیاط، فضای سریال را طبیعی و دلپذیر می‌کند.

در مجموع، دکوراسیون و معماری در قصه‌های مجید به خوبی نمایانگر زندگی ساده و سنتی ایرانی و نیز ارزش‌های فرهنگی و خانوادگی است که هسته اصلی داستان سریال را تشکیل می‌دهد.