به گزارش سایت خبری پرسون، فرصت زیادی تا انتخابات نمانده و جریانات سیاسی در آخرین مراحل چینش نیروهای خود هستند. خبر قطعی اعلام نشده و اغلب با توجه به تغییرات و تحولات عموما دقیقا نودی از اظهارنظرهای مشخص پرهیز میکنند اما آنچه که معلوم است، تلاش برخی گروهها برای ائتلاف است.
مشخصا اعتدال و توسعه شانس موفقیت خود را در ائتلاف با نیروهای اصولگرای و اصلاحطلب معتدل میداند. این را هم از اظهارات اخیر سخنگوی این حزب میتوان فهمید اما از سخنان تازه نوبخت، دبیرکل حزب اعتدال و توسعه که گفته: «رویکرد حزب اعتدال و توسعه برای ورود انتخابات به صورت ائتلافی با سایر جریانات است و چون ما یک حزب میانهرو و معتدلی هستیم میتوانیم با اصلاح طلبان و اصولگرایان معتدل هماهنگ شویم».
نوبخت که تکلیف سرلیستی او نیز در نتیجه نهایی شدن مساله ائتلاف، مشخص خواهد شد؛ گفت: «مباحثاتی با این دو جریان صورت گرفته است و همه منتظر 19 بهمن ماه هستند تا ائتلاف شکل بگیرد. فعلا جمع بندی این شد هر جا کاندیدای جریانات معتدل اصلاح طلب و اصولگرا وجود داشته باشد ما قویا حمایت میکنیم.»
اصرار اعتدال و توسعه به ائتلاف اما درحالی است که به نظر میرسد جریانهای مورد نظر آنها به اندازه اعتدال و توسعهایها مایل به ائتلاف نیستند. مثلا منصور حقیقتپور، مشاور لاریجانی همین چند روز قبل در مصاحبهای با «صبح نو» گفته بود: «هیچ صحبت و بحثی [درباره ائتلاف طیف نزدیک به آقای لاریجانی با اعتدالیون] نشده است». البته بعد از این مصاحبه هروی در مصاحبهای از جلسات اعتدال و توسعه با برخی احزاب اصلاحطلب و نمایندگان ادوار و نزدیکان لاریجانی از جمله حقیقتپور خبر داد!
از مجموعه اظهارنظرهای نیروهای نزدیک به اعتدال و توسعه درباره ائتلاف و سخنان اصلاحطلبان محافظهکار و اصولگرایان معتدل میتوان این طور استنباط کرد که اعتدال و توسعه بیش از سایرین اصرار به ائتلاف دارد و طبیعی هم است. به هرحال این طیف در موقعیت ضعف بیشتری قرار دارد و به واسطه عملکرد دولتهای یازدهم و دوازدهم و مجلس دهم بدنه اجتماعی قابل اعتنایی ندارد. لذا ناگزیر است به اصرار به ائتلاف و قرار گرفتن زیر سایر اصلاحطلبان و بخشی از اصولگرایان.
اصطلاحطلبان نیز البته وضعیت چندان بهتری از اعتدال و توسعه ندارند. گروه مورد نظر آنها از مجموعه اصولگرایی یعنی طیف نزدیک به لاریجانی نیز هنوز به تصمیم نهایی نرسیده و تصمیم نگرفته که در ائتلاف با اصلاحطلبان و اعتدالگراها شانس موفقیت بیشتری دارد یا در همراهی با سایر گروههای اصولگرا.
بدیهی است که غیر از همه این شک و تردیدها آنچه در تشکیل یا عدم تشکیل ائتلافها تاثیر دارد، توافقی است که گروههای سیاسی بر سر سرلیستها خواهند کرد.
منبع: نامه نیوز