خشونت علیه زنان

به گزارش سایت خبری پرسون، دکتر رضا گرامی در یادداشتی نوشت: خشونت علیه زنان محدود به قشر؛ اقلیم، منطقه و طبقه خاص جامعه نیست بلکه در سراسر جهان این نوع خشونت وجود دارد و نمی‌توان منکر این مسئله شد؛ اما روند افزایشی خشونت علیه زنان مشکلی نگران‌کننده است. اختلاف حاد خانوادگی؛ کودک آزاری و همسرآزاری جزو سه فراوانی تماس‌ها با اورژانس اجتماعی کشور است که خشونت علیه زنان در هر سه‌مورد مشهود است.

خشونت علیه زنان تنها به آزار و اذیت جسمی و جنسی و فیزیکی ختم نمی‌شود بلکه توهین کردن؛ ترساندن؛ منزوی کردن؛ تلاش برای کنترل کردن؛ تکرار رفتارهای حسادت آمیز؛ محروم کردن زن از دیدن دوستان و اعضای خانواده‌ی خود؛ تلاش برای محروم کردن زن از ادامه کار یا تحصیل؛ جلوگیری از مراجعه زن به پزشک؛ تهدید کردن و تصمیم گرفتن به جای زن از مصداق‌های خشونت علیه زنان به شمار می‌آید.

اگر واژه خشونت علیه زنان؛ در ذهن شما پای چشم کبود شده و زنی غمگین را تصویر می‌کند؛ تنها نیستید. این تصور خیلی از افراد است که خشونت علیه زن را فیزیکی و بدنی می‌دانند. اما همه خشونت این نیست. شاید آنقدر شنیدن متلک‌ها و آزارهای خیابانی برای زنان عادی شده باشد و هر روز در معرض آن باشند که فکر نکنند این هم نوعی اعمال خشونت علیه یک زن است.

افزایش آگاهی‌های خانواده‌ها به‌ ویژه در جوامعِ روستایی و شهرهای کوچک درباره چگونگی رفتار با زنان و دختران و محافظت از آن‌ها و دادن اطلاعات حیاتی به خانواده‌ها درباره خطراتی که زنان و دختران را تهدید می‌کند؛ آموزش مهارت‌های زندگی در زمانِ مناسب خود از دوران کودکی و حتی پیش از تولد فرزند؛ پیش و بعد از ازدواج؛ اصلاحِ قوانین متناسب با شرایط روز جامعه؛ تحقیق و پژوهش اصولی و دقیق در زمینه مقابله؛ ارائه فیلم‌های آموزشی و تخصصی با استفاده از دانش روان‌شناسان؛ استفاده از ظرفیت پژوهشگران کارآمد و تهیه پژوهش‌های کاربردی؛ از جمله راهکارهای مقابله با خشونت علیه زنان است که در حد مطلوب به این موارد پرداخته نشده است.

همچنین برای مقابله با خشونت علیه زنان نباید از آگاه‌سازی و آموزش به مردان غافل شد و باید با آگاه‌سازی، مردان را نسبت به تغییر شیوه رفتاری در مقابل زنان و دختران متقاعد کرد.

منبع: آفتاب یزد