اگر بخواهد به طور کامل از مزایای اقتصادی بریکس و این بلوک هایی که معمولا متعهد هم هستند که توسعه اقتصادی پایداری را در کشورهای پیرامونی خود داشته باشند. مثل همین بانکی که می خواهند تشکیل بدهند یا روابط اقتصادی خاص و سرمایه گذاری هایی که می خواهند با هم انجام دهند. لازمه این امر نیز این است که ایران سیاست خارجی و روابط اقتصادی خود را در یک چارچوب شناخته شده بین المللی قرار دهد.
به گزارش سایت خبری پرسون، على اصغر زرگر تحلیلگر مسائل بین الملل در یادداشتی نوشت: پیمان بریکس از کشورهایی تشکیل شده که در بلوک های مختلف اقتصادی قرار دارند. در جایی برزیل در آمریکای لاتین حضور دارد، چین که در آسیای شرقی قرار دارد، روسیه در اروپا و آفریقای جنوبی نیز در آفریقا. البته اعضای بریکس بارها نیز اعلام کردند که مسائل این پیمان بیشتر اقتصادی است و تلاش دارند که نوعی توسعه متوازن و پایداری را در کشورهای پیرامونی خود داشته باشند و به عبارت دیگر وزنه ای اقتصادی باشند تا در واقع این توسعه اقتصادی پایدار در دنیا ادامه داشته باشد.
در اعلامیه های بریکس نیز معمولا از این امر پرهیز شده که بگویند ما یک بلوک تهدید کننده و نظامی هستیم که مبادا روابطشان با آمریکا و اروپا دستخوش بی ثباتی و تهدید قرار گیرد. بنابر این با توجه به اینکه خواستند این ثبات و روابط اقتصادی خود را با بلوک غرب حفظ کنند اینجاست که نمی توانند در مقابل سیاست های اروپا و آمریکا در رابطه با ایران خیلی نقش خاصی ایفا کنند و جبهه خاصی بگیرند. به نظر می آید که اگر ایران هم خواستار این مساله باشد که عضویتش در بریکس پذیرفته شود احتمالا باید خودش را با شرایط روابط بین الملل و روابط اقتصادی دنیا به نحوی وفق دهد. یعنی به این صورت نیست که این بلوک اقتصادی خودش بخواهد در مقابل غرب و آمریکا جبهه خاصی بگیرد. چون در اعلامیه هایی که از سوی کشورهای بریکس منتشر می شود مشخص است که نمی خواهند بلوک های اقتصادی به ویژه بلوک غرب را از خود ناراضی کنند.
در واقع دلش می خواهد که در چارچوب روابط اقتصادی و بین الملل عمل کند. یعنی نمی خواهد جبهه گیری مخالفی را داشته باشد. اینها در سیاست هایی که اعلام کردند چنین چیزی را مشخصا یادآوری کرده اند. لذا تصور می شود که عضویت ایران در این بلوک اقتصادی خوب است و همان طور که ایران در سازمان شانگهای هست اگر در بریکس هم قرار بگیرد در یک سری بلوک بندی های مجزای اقتصادی که یک سری در آفریقا و یک سری در آمریکایی لاتین و یک سری در روسیه است که می تواند نقش مثبتی در روابط اقتصادی و سیاسی ایران ایفا کند.
ولی پرسش اینجاست که آیا ایران می تواند با این بلوک ها روابط اقتصادی خوبی داشته باشد و منتفع شود؟ به نظر می آید با رویکرد کشورهای عضو بریکس و حتی کشورهای دیگری هم که به عنوان ناظر هستند و بعدا می خواهند عضو شوند اینها معمولا در چارچوب متعارف روابط اقتصادی و بین الملل می خواهند عمل کنند و نمی خواهند یک بلوک بندی کنند که روابط اقتصادی و سیاسی شان وجه المصالحه قرار گیرد. لذا اینجاست که ایران هم باید در همین چارچوب متعارف بین المللی عمل کند و خود را وفق دهد. حال می تواند از طریق مسائل دیپلماسی و تنش زدایی در منطقه به نحوی روابط اقتصادی و بین المللی خود را در چارچوب متعارف و پذیرفته شده امروز روابط بین الملل بیاورد. آن زمان است که شاید بتواند بیش ترین منافع را از مشارکت خود در بریکس ببرد.
در حال حاضر شاید ایران از نظر سیاسی بتواند بهره برداری کند از اینکه به بریکس نزدیک شود یا عضویتش تسهیل شود و عضویت را بپذیرد. اگر بخواهد به طور کامل از مزایای اقتصادی بریکس و این بلوک هایی که معمولا متعهد هم هستند که توسعه اقتصادی پایداری را در کشورهای پیرامونی خود داشته باشند. مثل همین بانکی که می خواهند تشکیل بدهند یا روابط اقتصادی خاص و سرمایه گذاری هایی که می خواهند با هم انجام دهند. لازمه این امر نیز این است که ایران سیاست خارجی و روابط اقتصادی خود را در یک چارچوب شناخته شده بین المللی قرار دهد.
منبع: آرمان ملی
