به گزارش سایت خبری پرسون، این روش کانگینه Kangina گفته می‌شود و پیدایش آن در شمال افغانستان بوده است. با کانگینه ، میوه‌هایی مانند انگور، زردآلو و انجیر را می‌توان تا یک سال بدون از دست دادن طعم، بافت یا ارزش غذایی خود نگهداری کرد.
ابتدا میوه‌ها با دست چیده و شسته می‌شوند. سپس آن‌ها را در ظروف مخصوصی که از خاک رس یا سرامیک ساخته شده‌اند، به نام گلدان‌های کانگینه قرار می‌دهند. گلدان‌ها با مخلوطی از گل و کاه مهر و موم می‌شوند که یک عتیق طبیعی هوا را ایجاد می‌کند. در نهایت این ظروف کانگینه را در مکانی خنک و خشک که دما و رطوبت آن ثابت است، مثلا در زیر زمین دفن می‌کنند.
با گذشت زمان، میوه‌ها تحت یک فرآیند تخمیر طبیعی قرار می‌گیرند که قند آن‌ها را به اسید‌های آلی مانند اسید استیک و اسید لاکتیک تبدیل می‌کند. این فرآیند همچنین مواد نگهدارنده طبیعی مانند الکل و دی اکسید کربن ایجاد می‌کند که از رشد باکتری‌ها و قارچ‌های مضر جلوگیری می‌کند.
