به گزارش سایت خبری پرسون، در یک نقاشی مربوط به سال ۱۶۷۵ چارلز دوم پادشاه وقت انگلستان در حالی که در تراس ایستاده باغبان سلطنتی در مقابل او زانو زده و کنجکاوانه هدیهای را تقدیم پادشاه میکند. این هدیه یکی از مطلوبترین آیتمهای آن عصر بود و نشان دهنده نهایت تحمل و لاکچری بودن و اعتبار محسوب میشد. این محصول که از سرزمینی دور وارد شده بود و در نوع خود جزو اولینها و جدیدترین محصولات سفر کرده از دنیای جدید به بریتانیا بود. آن هدیه یک آناناس بود.
به گزارش سی ان ان، امروزه این میوه عجیب و غریب به سختی میتواند هدیهای مناسب برای اعضای خاندان سلطنتی باشد با این وجود، در آن دوره آناناس به طور خاص در بریتانیا نمادی از ثروت بود. نماد آناناس هنوز در بالای برجهای غربی کلیسای جامع سنت پل یکی از نمادینترین مکانهای دیدنی لندن خودنمایی میکند.
"فرانچسکا بومن" نویسنده کتاب "آناناس: پادشاه میوه ها" میگوید: "آناناسی که به چارلز دوم داده شد از باربادوس جزیرهای میان دریای کارائیب و اقیانوس اطلس شمالی ارسال شده بود". "جان اولین" یادداشت نویس پادشاه وقت بریتانیا لحظهای را ثبت کرد که در آن چارلز دوم برای اولین بار در ضیافتی که برای سفیر فرانسه در سال ۱۶۶۸ برگزار شد طعم آناناس را چشیده بود.
آناناس از همان ابتدا بسیار مورد توجه بود، زیرا کاوشگرانی که در دنیای جدید با آن برخورد کرده بودند در مورد آن با عبارات وسوسه انگیزی نوشتند و در مورد خوشمزه بودن آن به وجد آمدند. محبوبیت آناناس به امریکای شمالی نیز گسترش یافت و "جورج واشنگتن" جوان سال از تحسین کنندگان آن میوه بود. او در سفر خود به باربادوس در سال ۱۷۵۱ میلادی در دفتر خاطرات اش نوشت:"هیچ یک از میوهها به اندازه این میوه خوش طعم و خوشایند نیستند".
از آنجایی که از آناناس در انجیل و در هیچ متن قدیمی یونان و روم اثری دیده نمیشد بریتانیاییها توانستند هر باور و برداشتی را بر آن تحمیل کنند و آناناس را "پادشاه میوه ها" خواندند و این موضوع به روشهای مختلف در فرهنگ بریتانیا ریشه دواند.
آناناس برای رشد به دمای بسیار بالایی نیاز دارد و سالها به طول میانجامد تا برسد. با این وجود، هنگامی که آنانانس به عنوان مطلوبترین نوع میوه شناخته شد افراد زیادی شروع به کشت آن در بریتانیا کردند. این در حالی بود که پروژه کشت طبیعی آناناس در بریتانیا احمقانه به نظر میرسید، زیرا انگلستان و اسکاتلند دارای آب و هوای سرد و بارانی هستند. با این وجود، در دهه ۱۷۷۰ میلادی هر کسی که از طبقات بالای جامعه بود آناناس خود را پرورش میداد.
پرورش آناناس با هزینه و دشواری زیادی همراه بود. این امر مستلزم ساخت گلخانههای ویژه بود که نیاز به تامین گرمایش گیاهان از پایین با استفاده از اجاقهایی داشت که خطر آتش سوزی را ایجاد میکردند.
هزینههای ساخت و گرمایش و هم چنین زمان مورد نیاز برای به دست آوردن محصول طبق محاسبات بومن قیمت یک آناناس را تا ۸۰ پوند افزایش داد که تقریبا معادل ۱۵۰۰۰ دلار با ارزش پول امروزی بود. او میگوید:"این تقریبا هم قیمت یک اسب یا کالسکه جدید و معادل خرید یک خودروی تازه در انگستان جورجیایی بود. ثروتمندان پسر بچهای را به صورت تمام وقت مامور حضور در گلخانه میکردند تا اطمینان کسب کنند که آنجا آتش نمیگیرد. این راهی برای نشان دادن ثروت شما بود و به سرعت تبدیل به یک نماد شد".
آناناس برای اجاره
بومن میگوید:" اگر خیلی ثروتمند بودید و یک باغبان واقعا شگفت انگیز داشتید اولین کاری که میخواستید انجام دهید این بود که برای یک دوست آناناسی را به عنوان هدیه ارسال کنید. هم چنین، وجود آناناس بر روی میز ناهارخوری به عنوان نماد ثروتمند بودن قلمداد میشد و شبیه وضعیت خوردن یک کیف دستی برند گوچی بود"!
فرصت دیده شدن با آناناس به قدری ارزشمند محسوب میشد که به گفته بومن مواردی از اجاره آناناس وجود داشت که در آن میوهای را برای چند ساعت قرض میدادند تا در یک مهمانی نمایش داده شده و سپس آن را به صاحب اش بازگرداندند. در نهایت تصویر آناناس بر روی انواع طرح ها، معماری و ظروف جای خود را پیدا کرد.
بومن میگوید: "آناناس میوهای است که به طور طبیعی برای تزئین مناسب میباشد. تشخیص آن اسان است و به نوعی متقارن میباشد. هم چنین، این میوه به اشراف اجازه داد تا ارزشهای خود را به روشی ساده بیان کنند. به همین دلیل محبوبترین شکل نمایش یک آناناس سنگی بر روی سر در یک دروازه بود".
بسیاری از آناناسها تا به امروز بر روی دروازههای سراسر بریتانیا قابل مشاهده هستند از جمله در برخی از ساختمانهای برجسته مرتبط با خاندان سلطنتی مانند مانند املاک پارک دانمور در نزدیکی استرلینگ در اسکاتلند که در سال ۱۷۶۱ ساخته شده است و آناناسی به ارتفاع ۱۶۱۵ سانتی متر بر فراز آن دیده میشود. نمونه قابل توجه دیگر آناناسی است که بالای جام ویمبلدون که به برنده مسابقات انفرادی تنیس مردان اختصاص داده شده دیده میشود.
هنگامی که این خوراکی عجیب و غریب از حدود سال ۱۸۲۰ میلادی در مقادیر زیاد وارد شده بود وضعیت آن به عنوان نهاییترین کالای لوکس خدشه دار شد.
بومن میگوید: " تا سال ۱۸۵۰ میلادی ۲۰۰۰۰۰ آناناس در سال در اسکله لندن تخلیه میشد. سپس با اختراع یخچال و رونق گرفتن روش کنسرو کردن مواد غذایی در اواخر آن قرن آناناس در همه جا دیده میشد".