آیا ابراهیم رئیسی به روس‌ها جواب دندان شکن می‌دهد؟

اگر در زمان لازم به سُفرای کشور‌های روسیه و چین درس لازم و جواب دندان‌شکن داده می‌شد، اینک وزرایشان از حد تجاوز نمی‌کردند.
تصویر آیا ابراهیم رئیسی به روس‌ها جواب دندان شکن می‌دهد؟

به گزارش سایت خبری پرسون، در سالهای اخیر رسانه‌ها نیز مانند دیگر نهادها و ساختارهای کشورمان، بر مدار نوعی «تقابل فرساینده» به انتشار اخبار و تولید تحلیل و نقد سیاسی پرداخته‌اند. در واقع به اصطلاح آشنای مرسوم در «فضای دوقطبی» وارد عرصه‌های نقد می‌شوند و برای کاهش تصادم و هزینه های آن، در ارجاع و پردازش اخبار و گزارشها تمایل دارند بازنوشت (کپی پیست) خبرگزاریهای رسمی را منتشر کنند.

طرز یا سبک هر جریده و سوگیری بر مبنای منافع روزنامه و منابع رسانه ها، معمولا با هم تفاوت قابل توجهی دارند و همین امر بیانگر تکثر و تفاوت آنهاست. این مسأله، هم تمایز رسانه‌ها و جراید را نشان می‌دهد و هم امتیازاتشان را؛ در واقع از بازخورد و بازجویی در فضای متخاصم و قطبی، نگرانند و از نتایج بیم دارند وگرنه کیست که نداند رقابت رسانه‌ها چقدر پربرکت است و نه فقط از خصومت آنها بهتر است، بلکه ضمانتی برای احترام و اکرام در این حرفه ایجاد می‌کند.

دنیای سیاست و نقد سیاسی را چند حوزه به بهترین شکل می‌تواند نمایندگی کند و خارج از این محیط فقط شاهد خطابه و تبلیغات خواهیم بود و تخریب و تحقیر سیاست نیز اجتناب ناپذیر خواهد بود. نخست بخش‌هایی از دولت و از همه مهمتر وزارت خارجه و تمام اجزا و اعضای آن از وزیر تا زیردستان سفارتخانه های دورافتاده‌ترین کشورها و بلادی که ما با آن رابطه سیاسی داریم. همچنین نهادهای دیگری که در قانون ما می‌توانند ورودی در این حیطه داشته باشند مثلا شورای عالی امنیت ملی و البته این محیط و مسئولیت نیز فقط در ذیل قانون اساسی و قوانین موضوعه و مشروع، واجد معنا و معتبر است.

مقدمه را طولانی نمی‌کنم، اما لازم است بگویم برخی نهادها، شخصیت‌ها و رسانه‌های منتسب به حکومت و دولت، فارغ از جایگاهی که دارند، رسانه‌های دیگر را در مقام دانای کل و بلکه آمر مورد خطاب و موعظه قرار می‌دهند و به جای نقد و جدل، به خصومت و جدال می‌پردازند تا از تحلیل انتقادی و گزارش‌های متفاوت پیشگیری کنند. این پیشدستی البته به سود آنها و مردم و کشورمان نبوده و نیست. رقابت سازنده و رشد سیاسی را متوقف می‌کند و شکوفایی و بهبود امور را که در پرتو آسیب‌شناسی و بیان شفاف اخبار و بررسی کارشناسانه و دلسوزانه امکانپذیر است، به ریاکاری و نیرنگ و تکراری کسل‌کننده و غیرمسئولانه بدل می‌سازد.

نمونه آن در ماجراهایی نظیر اظهارات سفیر چین در دوران کرونا و بعدها در دخالت ناموجه و آشکارا سودجویانه درباره جزایر وطن در خلیج‌فارس روی داد. اینک همان سناریو با کمانه ترکش‌های بیشتر با حضور لاوروف وزیر خارجه روس در اجلاس شیخ‌نشین‌های حاشیه جنوبی خلیج‌فارس و تصدیق بیانیه مداخله‌جویانه ایشان رخ داده است.

اگر به جای تشر‌زدن به جراید و صاحب‌‌نظران منتقد، هشدارهای کارشناسان از سوی وزارت امور خارجه و شورای امنیت ملی و دیگر نهادهای عالی کشور جدی گرفته می‌شد و سفیر چین در ماجرای کرونا یا جلوس نابخردانه همتراز روسی وی بر صندلی استالین در ماجرای کنفرانس تهران و اشغال خاک گرامی میهن توسط اجانب، توفانی از برخوردهای مطبوعاتی و انتقادات رسانه‌ای ایجاد می‌کرد، آیا اکنون شاهد این رفتارها و موضعگیری نامتوازن بودیم؟ به‌رغم اینکه ایران تنها کشوری بود که در مقابل ناتو ایستاد و متحد و شریک استراتژیک را در سیاست و میدان پشتیبانی کرد، دیگر چه توجیهی برای همسایه شمالی قابل قبول است؟ اگر در زمان لازم به سُفرای این کشورها درس لازم و جواب دندان‌شکن داده می‌شد، اینک وزرایشان از حد تجاوز نمی‌کردند.

اطلاعات آنلاین

503404

سازمان آگهی های پرسون