به گزارش سایت خبری پرسون، در مطلب این روزنامه آمده است: ربع قرن قبل، زمانی که نمایندگان مجلس پنجم در سال پایانی عمر خود یکی از وزرای دولت وقت را به جهت استیضاح به مجلس کشانده بودند، از او این تهدید ضمنی را شنیدند که کتابی با عنوان «استیضاح» خواهم نوشت و به زبان بیزبانی به مخاطب فهماند که شما هم انتخاباتی در پیش دارید! نتیجه معلوم بود، تهدید جواب داد، وزیر ماند و البته کتابش را هم نوشت و ترکیب مجلس ششم هم با مجلس قبلی بهکلی متفاوت بود. در واقع نمایندگان هم چوب را خوردند و هم پیاز را. هم وزیری را که نباید میماند نگاه داشتند و هم خود رفتند!