به گزارش سایت خبری پرسون، تیم ملی ایران هفته گذشته با شکست یک بر صفر مقابل آمریکا فرصت صعود از مرحله گروهی جام جهانی ۲۰۲۲ قطر را از دست داد تا حسرت فوتبال ایران برای ثبت اولین صعود خود به مرحله حذفی طولانیتر شود. چند ساعت بعد از حذف تیم ملی اما خبر عجیبی در خصوص پاداش ویژه به بازیکنان منتشر و اعلام شد شب قبل از بازی سرنوشتساز با آمریکا آنها حوالهای برای واردات خودرو دریافت کردهاند. انتشار این خبر پس از ناکامی تیم ملی در صعود از دور گروهی انتقادات زیادی را فدراسیون فوتبال و اعضای تیم ملی به دنبال داشت و باعث شد فشارها روی ملیپوشان بیش از گذشته شود.
ماجرای اهدای مجوز واردات خودرو به بازیکنان اما به سال گذشته و پس از صعود ایران به جام جهانی برمیگردد. بازیکنان تیم ملی بهمن ماه سال ۱۴۰۰ و پس از مسجل شدن صعودشان به جام جهانی از معاون اول ریاست جمهوری و وزیر ورزش وعده دریافت یک مجوز واردات خودرو را گرفته بودند که این موضوع پیش از دیدار با آمریکا عملی شد. جدا از این هم گفته میشود پس از برد مقابل ولز مبلغ ۱۵ هزار دلار به بازیکنان داده شده است.
رسمی که زمان احمدینژاد باب شد!
اهدای حواله خودرو به ورزشیها و به خصوص بازیکنان فوتبال اولین بار زمان ریاست جمهوری محمود احمدینژاد اتفاق افتاد. آبان ماه سال ۱۳۸۹ و در جریان سفر اوو مورالس، رییس جمهور بولیوی به تهران یک مسابقه فوتبال در نهاد ریاست جمهوری برگزار شد که بازیکنان مطرحی چون فرهاد مجیدی، کریم باقری، مجتبی جباری و وحید طالبلو هم در آن حضور داشتند. بعدها مشخص شد چند بازیکنان سرشناس حاضر در آن مراسم در رییس جمهور حواله واردات خودرو دریافت کردهاند.
البته عبدالرضا داوری که از نزدیکان احمدینژاد بود مدعی شد این موضوع ارتباطی به آن مسابقه فوتبال و مراسم نداشته و هر کسی مجوزی گرفته به خاطر قهرمانیها و افتخاراتش بوده است. البته بسیاری از کسانی که چنین مجوزی گرفتند اصلا در آن زمان قهرمان نبودند!
در آن سالها حمید سوریان هم یکی از ورزشکاران مشهوری بود که چنین مجوزی دریافت کرد و توانست خودرو وارد کند.
پاداش جنجالی جام جهانی؛ حق دژاگه را ندادند!
اولین باری که به صورت رسمی پاداشی تحت عنوان مجوز خودرو به فوتبالیها اهدا شد پس از صعود تیم ملی به جام جهانی ۲۰۱۴ بود. در آن زمان محمود احمدینژاد که آخرین روزهای ریاست مجهوری خود را سپری میکرد به خاطر صعود تیم ملی به جام جهانی برزیل ۲۴ مجوز واردات خودرو به ملیپوشان داد که ۲۲ تا را بازیکنان گرفتند و دوتای دیگر هم به علی کفاشیان و مهدی محمدنبی رسید.
نکته عجیب اما اینجا بود که اشکان دژاگه با وجود نقش مهم در صعود ایران از دریافت این پاداش محروم شد. او که سه بازی آخر تیم ملی را به دلیل مصدومیت از دست داده بود در لیست جایزه هم قرار نگرفت که در آن زمان انتقادات زیادی از فدراسیون بابت این رفتار شد. حتی علیرضا فغانی که نماینده داوری ایران در جام جهانی بود هم هیچ پاداشی دریافت نکرد.
مجوزهای سال ۲۰۱۴ اما سرنوشت جالبی پیدا کرد. به جز چند بازیکنان که ماشینهای لوکس وارد کردند اکثر ملیپوشان این مجوزها را به مبلغ ۱۵۰ هزار دلار به یکی از نزدیکان فدراسیون فوتبال فروختند و با همین درآمد ماشین خریدند.
ماجرای پسر معاون رییس جمهور و مهدی طارمی
پس از صعود تیم ملی به جام جهانی ۲۰۲۲ قطر دوباره بحث اهدای پاداش به ملیپوشان مطرح شد و بازیکنان قدیمیتر تیم درخواست اهدای حواله خودرو داشتند. این موضوع در یکی از توییتهای مهدی طارمی هم تایید شد و مهاجم تیم ملی رسما اعلام کرد پس از حضور پسر محمد مخبر در رختکن تیم ملی بازیکنان درخواست مجوز واردات خودرو کرده و او هم قول پیگیری داده است.
با این حال زمان اهدای مجوزها و رسانهای شدن باعث شده فشارها روی ملیپوشان اضافه شود و شاید اگر این اتفاق همان بهمن ۱۴۰۰رخ میداد ماجرا تا این حد باعث انتقاد مردم نمیشد. فدراسیون فوتبال هم تا امروز در این خصوص سکوت کرده و هیچکس به قضیه مجوزها واکنش نشان نداده است.
یک مجوز ارزش این همه انتقاد را داشت؟!
نکته مهم در خصوص این مجوزها این است که تاکنون واردات خودروی خارجی ممنوع بوده و به تازگی در قانون واردات خودرو به کشور آمده که تنها خودروهای تا سقف ۲۰ هزار دلار و خودروهای ۲۵۰۰ سی سی اجازه ورود به کشور دارند و مالیاتشان هم باید پرداخت شود. این قانون که به تازگی تصویب شده به این معناست که اگر خودروی ۲۰ هزار دلاری وارد کشور شود، شخص واردکننده باید به همین اندازه مالیات هم پرداخت کند و در غیر این صورت تخلف محسوب شده و اصلا شمارهگذاری انجام نمیشود. این یعنی وارد کردن یک خودرو ۲۰ هزار دلاری حدود یک میلیارد و دویست میلیون هزینه خواهد داشت و نهایتا دو میلیارد قابل فروش خواهد بود و ملیپوشان در بهترین حالت ۸۰۰ میلیون تومان سود خواهند کرد.
این درحالی است که در میان اعضای تیم ملی شاید فقط یکی دو بازیکن قرارداد زیر ۱۰ میلیارد داشته باشند و این عدد حتی ۱۰ درصد قرارداد آنها هم نمیشود. بسیاری از ملیپوشان هم عضو تیمهای خارجی هستند و دستمزدشان به مراتب بالاتر از این اعداد است.
با نگاهی اجمالی به این ماجرا میتوان گفت سودی که بازیکنان از این مجوزها میکنند به نسبت قراردادهای باشگاهیشان آنقدر نیست که ارزش تحمل این همه انتقاد را داشته باشد. این موضوع در کنار ماجراهایی مثل دریافت سکه از رییس جمهور پیش از جام جهانی باعث شده فشارها به شکل وحشتناکی روی اعضای تیم ملی زیاد شود ولی در عمل حتی یک قسط قرارداد آنها هم به مراتب بالاتر از این اعداد است!
منبع: خبرآنلاین