به گزارش سایت خبری پرسون، روزهای سخت ایران با برگزاری جام جهانی تکمیل شد، مسابقاتی که سال‌هاست مردم چشم انتظار برگزاری آن هستند و این‌بار مصادف با ناآرامی‌های اخیر در ایران شد. با شکست سنگین تیم ملی کشورمان مقابل انگلیس، بسیاری در فضای حقیقی و مجازی اقدام به شادی کردند و با هر گل انگلستان به ایران، به هوا می‌پریدند، بدون اینکه کوچکترین «غرور ملی» داشته باشند. حتی در زنجان برخی از مردم با پرچم انگلیس به پایکوبی پرداختند؟!. در دیگر شهرها نیز این وضعیت مشاهده شد، تا جایی که برخی از کارشناسان، چهره‌های مشهور و مردم این باخت بی‌سابقه ایران را بی‌ارتباط به حواشی داخل استادیوم و بیرون از آن نمی‌دانستند. در شرایطی که رسانه‌های معاند، در روزهای گذشته تبلیغات گسترده‌ای برای عدم حضور تیم ملی ایران (بدون توجه به جایگاه جام جهانی و هشدارهای فیفا برای مقابله با ورود سیاست به ساختار فوتبال) انجام داده بودند، تیم ملی با 90 دقیقه «هووو» و شنیدن جمله «بی‌شرف» راهی به‌جز بغض، اشک و خون روی صورت بیرانوند نداشت،
نکته تاسف بار این وضعیت انتشار عکس‌های بیرانوند با صورت خونی بود که مردم آن را به «چوب خدا» تشبیه می‌کردند!. در این میان برکسی پوشیده نیست که عدم تمرکز در روزهای قبل به اردوی تیم ملی رسیده بود و ترکیب عجیب مربی ایران نیز این امر را تا حدودی ثابت می‌کرد، اما تیم بی‌روحیه ایران که نه حمایت دولت و نه یار دوازدهم (طرفداران فوتبال) را پشت سر خود می‌دید، راهی به جز شکست تلخ با 6 گل و تسلیم شدن را جلوی رویش نمی‌دید؛
شکستی که متهم ردیف اول آن کارلوس کی‌روش و متهم ردیف دوم، مردمی بودند که تمرکز را به شکلی از این تیم گرفته بودند، به‌نحوی که بازیکنان ایرانی که سال‌ها در لیگ اروپا بازی می‌کردند، حتی قادر به یک پاس درست نبودند. روز گذشته اعلام شد که یکی از رستوران‌های زنجیره‌ای واقع در خیابان شریعتی تهران که در صفحه مجازی خود در شبکه اجتماعی اینستاگرام با درج مطالب ضد ملی، از تیم فوتبال انگلیس حمایت و آرزوی ناکامی برای تیم ملی فوتبال کشورمان در رقابت‌های جام جهانی 2022 قطر، کرده بود، بلافاصله در شب مسابقه و پس از بررسی جوانب ماجرا و صحت سنجی اقدامات انجام شده منتسب به آن در فضای مجازی، با دستور قضائی پلمب شد.
تنها در قطر ماندهاند!
برای بررسی این موضوع به سراغ یک جامعه شناس رفتیم تا نظرات او را در رابطه با اتفاقات مسابقه ایران و انگلیس جویا شویم. امیر محمود حریرچی، برخلاف نظر برخی از منتقدان معتقد است که حضورتیم ملی و به‌خصوص برد یا گل‌های این تیم در آوردگاه جام جهانی می‌تواند باعث ایجاد شور و نشاط در جامعه، به‌خصوص ایجاد همدلی و تقویت هویت و غرور ملی شود. او در ادامه گفته‌هایش با ابراز تاسف از اتفاقات اخیر و شادی برخی از مردم نسبت به باخت تیم ملی ایران می‌افزاید: متاسفانه طی سال‌های گذشته، آن‌گونه که باید و شاید به موضوع «ملیت» توجه نشده است، در عوض برخی سوء مدیریت‌ها باعث شده تا این شاخصه مهم جامعه شناختی کمتر از گذشته و نادیده گرفته شود. این در حالی است که با وجود شعارهای مسئولان در مورد تلاش برای ایجاد همدلی در جامعه، در عمل شاهد رفتارهای «ضد ملی» در برخی موارد هستیم. حریرچی باور دارد که بازی‌های جام جهانی می‌تواند فرصتی برای ایجاد همدلی و تزریق شادی در جامعه باشد و تصریح می‌کند: «چه بخواهیم، چه نخواهیم مردم ما فوتبال را دوست دارند، ضمن آنکه تیم ملی ما نیز با زحمت و تلاش بسیار به جام جهانی راه پیدا کرده است و حقش نود دقیقه «هوو» شدن نیست. حتی شنیده‌ام که فدراسیون فوتبال و وزارت بهداشت نیز بودجه کافی برای این تیم اختصاص نداده‌اند. در چنین شرایطی بی‌انصافی است اگر بخواهیم با تبلیغات ضد ایرانی آنها را مورد شماتت قرار دهیم و چهره ای ضد ایرانی از آنها بسازیم!. آنها حالا تنها در قطر ماندهاند. در شرایط فعلی جامعه ما که تحت فشارهای سیاسی، اقتصادی و بمباران توسط اخبار ناخوشایند است، حضور تیم ملی در جام جهانی و شور هیجانی که این حضور می توانست به مردم و جامعه تزریق کند، همچنین پیروزی و بازی‌های خوب در دو بازی باقی مانده می‌تواند بهترین گزینه ایجاد «حال خوب» برای مردم باشد و قادر است تقویت کننده عرق ملی باشد، اما صد افسوس که رسانه‌های معاند و کشورهای بیگانه با تبلیغات وسیع برخی ناآگاه اجازه این کار را نمی‌دهند.»
گنه کرد در بلخ آهنگری...
این جامعه شناس در ادامه گفته‌هایش می‌گوید: « همچنین گروهی مدعی‌اند و شنیده‌ایم که گفته‌اند تیم ملی نباید سرود ملی را بخواند یا در صورت گل زدن شادی کنند! من در پاسخ به این صحبت آنها می‌گویم که من اصلا موافق این نظریه نیستم، مگر این سرود متعلق به دولت است؟ این سرود متعلق به 80 میلیون ایرانی و هویت آنهاست. منظور این دوستان منتقد این است که باید با روحیه ای تضعیف شده و شکست خورده وارد میدان شوند؟ در این صورت تمام زحمات آنها هدر می‌رود و خود این دوستان و سایر تیم‌ها به خاطر بازی‌های بدی که انجام می‌دهند، بازیکنان را شماتت خواهند کرد! باید از این تیم حمایت کرد، منظور من از حمایت لزوما این نیست که اگر تیم ملی برد به خیابان‌ها بریزیم و شادی کنیم. بلکه منظورم این است که باید حداقل از لحاظ معنوی و در فضای رسانه‌ای و مجازی حمایت خود را اعلام کرده و به آنها روحیه بدهیم.
رفتار ما مصداق این ضرب المثل است که «گنه کرد در بلخ آهنگری/ به شوشتر زدند گردن مسگری» نباید از یاد برد که اعضای تیم ملی در واقع نمایندگان ما در عرصه جهانی هستند، بنابراین کم لطفی است که بخواهیم با الفاظی مانند اینکه آنها ایرانی نیستند، زحمات آنها، ملیت و همدلی خودمان را تضعیف کرده یا زیر سوال ببریم.» وی با ذکر این نکته که به نظر می‌رسد فوتبال و تیم ملی نیز به موضوعی «سیاسی» بدل شده باشد! یاورد شد: «نباید همه امور را «سیاسی» کنیم. در این میان مهمترین موضوع «ملت» ایران هستند که این تیم ملی برای آنها راهی جام جهانی شده است. حمایت از تیم می‌تواند ابزاری باشد برای اینکه به مسئولانی که به عملکرد آنها نقد داریم، اعلام کنیم تا ملت ایران تحت هر شرایطی در طول تاریخ پشت به پشت هم از هویت و ملیت خود دفاع می کند و از فرصت هایی مانند جام جهانی برای تقویت این همدلی و همچنین بالا بردن روحیه خود، استفاده می‌کند. این روحیه ایرانی در کل تاریخ بوده و هست و خواهد بود و امیدوارم این روزهای سخت و کابوس وار همچون اتفاقات شب بازی ایران و انگلیس تکرار نشود.»
منبع: آرمان امروز