پتانسیل بالای اقتصاد دریا در تامین امنیت غذایی/ ظرفیت عظیم بنادر برای توسعه صادرات و تولید مغفول مانده است

از خشکسالی چند سال اخیر تا جنگ روسیه با اوکراین همگی دست به دست هم داده تا کشورها "امنیت غذایی" را در اولویت سیاست گذاری های خود قراردهند. برنامه ریزی و سرمایه گذاری در حوزه اقتصاد دریا می تواند ایران را از این بحران عبور داده و به ایجاد توسعه پایدار کمک شایان توجهی بکند.
تصویر پتانسیل بالای اقتصاد دریا در تامین امنیت غذایی/ ظرفیت عظیم بنادر برای توسعه صادرات و تولید مغفول مانده است

به گزارش سایت خبری پرسون، امین محمودی کارشناس کشاورزی درباره نقش اقتصاد دریا در امنیت غذایی اظهارداشت: حدود ۱۰ سال پیش تا به حال به خاطر تغییرات اقلیمی که در سطح جهان در کشورهای مختلف به وجود آمده مقوله امنیت غذایی از اهمیت بالایی برخوردار بوده است. از طرف دیگر در یک سال اخیر جنگ روسیه و اوکراین به وجود آمد بحران امنیت غذایی را تشدید کرد زیرا این دو کشور یکی از تامین کننده‌های اصلی محصولات کشاورزی نظیر دامی و شیلاتی و حتی دانه‌های روغنی و گندم هستند. از همین رو مقوله امنیت غذایی به یکی از اصلی‌ترین اولویت‌های کشورهای مختلف تبدیل شده است.

این کارشناس کشاورزی در ادامه افزود: یکی از موارد مهم در تامین امنیت غذایی موضوع شیلات است. با توجه به پتانسیل‌هایی که ذکر شد و در کشور ما به ویژه در استان خوزستان و مناطق غربی کشور در حال حاضر وجود دارد باید توسعه آبزی پروری و رشد اقتصاد دریا را مد نظر قرار دهیم.

محمودی گفت: با وجود تاکیدات رهبری روی موضوع امنیت غذایی متاسفانه اقدام موثری صورت نگرفته و همه از وزارت جهاد کشاورزی تا مجلس ادعا می‌کنند که به این موضوع اهمیت می‌دهند اما در عمل آن چه اتفاقی می‌افتد عکس این موضوع است. اقتصاد دریا به تولید محصولات شیلاتی محدود نمی‌شود. از موضوع صید تا ماهیان در قفس، استفاده از پوست ماهی برای خواص درمانی یا استفاده از آبزیان برای خوراک دام و غیره همه مواردی است که اقتصاد دریا را شامل می‌شود. صید فانوس ماهیان، پرورش و تولید، توزیع و صادرات به طور کلی پکیجی از مجموعه اقدامات شیلات در مناطق مختلف هستند و از پرورش لارو گرفته تا پرورش بچه ماهی به اقتصاد دریا مربوط می شوند. کسانی که در این بخش فعال هستند برای توسعه تولید در کشور به اقتصاد دریا کمک می کنند و توانستند سهمی در تولید ناخالص داخلی داشته باشند.

وی در ادامه اذعان داشت: البته در حوزه‌هایی این کار انجام شده است؛ به عنوان مثال در سالیان اخیر تولید میگو در مناطق مختلف ایران افزایش پیدا کرده است، از بومیش در استان گلستان تا بنادر آبادان و خرمشهر و بوشهر و بندرعباس در استان هرمزگان شاهد توسعه تولید و افزایش صادرات در تولید میگو هستیم، متقاضیان بسیاری در کشورهای دیگر وجود دارند و بازار موفقی را ایجاد کرده است. در حوزه تولید خاویار نیز به جز استان مازندران در سایر مناطق کشور و حتی اصفهان توسعه تولید اتفاق افتاده است و از گوشت خاویار، تن و خود خاویار سود زیادی به دست آمده است.

این کارشناس کشاورزی درپایان اظهار کرد: ایران با توجه به مناطق ساحلی و بندری زیاد از استان گلستان تا چابهار در سیستان و بلوچستان، خرمشهر و آبادان و شادگان در جنوب غرب کشور، بوشهر و بندرعباس در جنوب و حتی جزایر ایرانی، ظرفیت بسیار بالایی از لحاظ توسعه محصولات شیلاتی دارد و این بنادر می‌توانند نقش ویژه‌ای در جهت افزایش تولید به منظور امنیت غذایی ایفا کنند اما آنچه مشخص است این است که ما به این ظرفیت هیچ توجهی نکردیم مخصوصاً بندر چابهار را نادیده گرفته و به سواحل مکران کاملاً بی توجه هستیم. به همین دلیل نتوانستیم از ظرفیت بنادر چه به لحاظ تولید محصولات شیلاتی برای تامین امنیت غذایی و صادرات، چه برای کریدور شدن برای توسعه صادرات سایر کالاها استفاده کنیم . از همین‌رو ظرفیت عظیم بنادر برای توسعه صادرات و توسعه تولید مغفول مانده است.

گفت و گو: مهسا اخلاقی

407745