به گزارش سایت خبری پرسون، روزانه صدها مطلب در شبکه های مجازی در رابطه با فرزندان رهبر معظم انقلاب میچرخد و اتهام های سراسر دروغ به بیت رهبر انقلاب زده می‌شود و هیچکسی از خود سؤال نمیکند این حجم مطالب دروغ چرا و با چه هدفی منتشر می‌شود؟
این در حالی است که حتی مخالفان و بلکه فراتر از آن دشمنان رهبری، به صراحت بر سلامت زندگی شخصی معظمله و خانواده ایشان اذعان دارند. تا جایی که عطاءالله مهاجرانی که از منتقدان جدی حکومت محسوب می‌شود و با توجه به اقامتش در خارج، هیچ نیازی به تعریف و تمجید از نظام سیاسی ایران و رهبری آن ندارد، در مقابل ده ها دوربین و خبرنگار می گوید: «من آیت الله خامنه ای را خوب میشناسم و میدانم که در تمام زندگی اقتصادی خود و خانواده اش، نقطه سیاه که هیچ، حتی یک نقطه خاکستری هم نمی‌توان یافت.» یا «حسین یزدی» که از عوامل حکومت طاغوت بوده و از رهبران فعال مخالف انقلاب اسلامی در خارج از کشور به حساب میآمد و در سال1398به پاس خدمات او، فرح پهلوی مراسم بزرگداشتی برای او برگزار کرده است، در رابطه با امام خمینی(ره) و حضرت آیت الله خامنه ای، رهبر حکیم انقلاب میگوید:«هیچ شکی در پاکی امام خمینی و رهبر انقلاب، آیت الله خامنهای وجود ندارد و در رابطه با رهبری هیچ چیزی که به ضرر آنها باشد، هویدا نشده است».
چرا با وجود آنکه چنین سخنانی در رابطه با رهبر انقلاب در فضای سیاسی و مجازی داخل و خارج منتشر می شود، افکارعمومی تحت‌تأثیر دروغهای شاخدار و خبرسازیهای مسموم شبکه های خبری در توییتر، اینستاگرام و... قرار میگیرند؟ چگونه است که برخورد یک مأمور گشت ارشاد با زنی که مبانی و چارچوب های شرعی جامعه را زیرپا گذاشتهاست، ظلم محسوب شده و خبرآن «ترند» توییتر می‌شود، اما انتشار هزاران دروغ به شخصیتی که دوست و دشمن بر سلامت اخلاقی و اقتصادی او و خانوادهاش اعتراف میکنند، ظلم محسوب نمیشود؟
رهبری مسئول سیاستهای کلان نظام است و به صراحت میتوان گفت هیچ سیاستی در نظام وجود ندارد که رهبری انقلاب سیاست کلان آن را تاکنون ابلاغ نکرده باشند؛ چشم انداز 20ساله، سیاستهای کلان شورای انقلابفرهنگی، سیاستهای کلان آموزشعالی، آموزشوپرورش، حتی این اواخر سیاستهای کلان در حوزه تأمیناجتماعی و دهها سیاست کلان دیگر.
چرا با وجود اینکه رهبری انقلاب وظیفه خود را بهنحواحسن انجام دادهاند، باز نوک پیکان حمله در ضعف ها و کاستی‌ها به سمت ایشان نشانه می رود و افرادی که خود روزگاری نه چندان دور در این کشور مسئولیت داشته اند، تلاش نمیکردند که با اجرای این سیاستهای کلان حرکت کشور در ریل درست قرار بگیرد و امروز در جایگاه مدعی قرار گرفته و حرفهای آنها از شبکههای دشمن پژواک می‌شود. آیا این ظلم آشکار دیگری به نظام نیست؟
رفتار برخی روسایمجلس را در دوره هایی نمی‌توان فراموش کرد. در زمان حیات امام راحل مصوبه ای را مجلس میخواست به تصویب برساند. برخی نمایندگان که نگاه امام(ره) را نسبت به آن موضوع میدانستند، به مرحوم هاشمیرفسنجانی میگفتند این مصوبه خلاف نظر امام(ره) است و ایشان میگفتند برای تصویب قیام بفرمایید و با یک قیام و قعود مصوبه ای از مجلس میگذشت که خلاف نظر امام(ره) بود.
همشهری
در دوران رهبری آیتالله خامنهای نیز روسای مجلسی بودند که وقتی به آنها گفته میشد این مصوبه خلافنظر و سیاستهای کلی فلان بخش ابلاغ شده از سوی رهبری است، بهصراحت میگفتند شما تصویب کنید، من نظر رهبری را جلب میکنم.
