به گزارش سایت خبری پرسون، در مطالعه جدیدی که نتایج آن در نشریه Nature منتشر شد، یک تیم بین المللی از دانشمندان پیشنهاد می‌کنند که پاسخ تا حدی در عملکرد یک مولکول منفرد است که پس از ورزش تولید می‌شود و گرسنگی را کم می کند. این مولکول -که در جریان خون موش‌ها، انسان‌ها و اسب‌های مسابقه یافت می‌شود- پس از تمرین‌های سخت بسیار بیشتر از تمرین‌های آسان ظاهر می‌شود، که همین امر نشان می‌دهد ورزش سخت می‌تواند کلیدی برای کنترل میزان غذا خوردن ما باشد.
تناسب اندام و غذا خوردن همواره دارای ارتباط بوده است. مطالعات نشان داده‌اند که افرادی که بدون مدیریت کالری دریافتی خود شروع به ورزش می‌کنند، معمولاً در طول زمان مقادیری وزنشان کاهش می‌یابد و بعضا ممکن است وزن نیز اضافه کنند. عوامل زیادی در این نتیجه نقش دارد از جمله تناسب اندام فعلی، توده بدنی، رژیم غذایی، جنسیت، ژنتیک، میزان متابولیسم و حتی زمان ورزش. برخی از آزمایش‌ها - نه همه - نشان می‌دهند که جلسات صبحگاهی ممکن است چربی بیشتری نسبت به تمرینات مشابه در اواخر روز بسوزانند.
اشتها نیز مهم است. اگر در ساعات بعد از تمرین احساس هجوم به سمت مواد غذایی را دارید، به راحتی می‌توانید کالری بیشتری نسبت به کالری سوزانده شده مصرف کنید. اما اینکه چه چیزی باعث می‌شود بعد از ورزش احساس گرسنگی کنیم - یا نه – همچنان به شکل راز باقی مانده است. برای دهه‌ها، دانشمندان مواد مختلفی مانند هورمون‌های لپتین و گرلین را می‌شناختند که به مغز وارد شده و ما را تشویق می‌کنند که کم و بیش به غذا خوردن علاقه مند شویم.
مطالعات نشان می‌دهند که ورزش سطح این مواد را تغییر می‌دهد، اما رژیم غذایی و عادات خواب نیز همین‌طور است. برخی از محققان تعجب کردند که آیا ممکن است نوعی واکنش خاص ورزش وجود داشته باشد که بر اشتها تأثیر بگذارد یا خیر.
بنابراین دانشمندان دانشکده پزشکی دانشگاه استنفورد، کالج پزشکی بیلور، دانشگاه کپنهاگ و سایر موسسات از تکنیک‌های جدید توسعه‌یافته برای شکار مولکول‌هایی استفاده کردند که پس از ورزش به تعداد بیشتری در جریان خون ظاهر می‌شوند. آنها کار خود را با موش‌ها شروع کردند: آنها را روی تردمیل‌های کوچک قرار دادند تا با سرعت فزاینده بدوند تا زمانی که خسته شوند. مقداری از خون آنها را قبل و بعد از ورزش گرفته و سپس سطح هزاران مولکول در خون آنها را مقایسه کردند.
یکی از مولکول‌ها برجسته بوده و بیش از هر مولکول دیگری پس از ورزش سخت، افزایش می یافت. قبلاً در چند مطالعه متابولیسم و ورزش ذکر شده اما نقش شیمیایی و بیولوژیکی آن ناشناخته باقی مانده بود. دانشمندان دریافتند که این مولکول جدید -ترکیبی از لاکتات و اسید آمینه فنیل آلانین- ظاهراً در پاسخ به سطوح بالای لاکتات آزاد شده در طول ورزش ایجاد شده است. دانشمندان نام آن را lac-phe نام گذاشتند.
محققان حدس زدند که lac-ph ممکن است ارتباطی با تعادل انرژی بعد از ورزش داشته باشد، زیرا سلول‌های خون و جاهای دیگر که آن را ایجاد می‌کنند به طور گسترده در دریافت انرژی و توده بدن نقش دارند. آنها فکر می کردند شاید این روی اشتها تأثیر می‌گذارد. برای کشف این موضوع، آنها به موش‌های چاق که معمولاً با ذوق غذا می خورند، نوعی از این مولکول را دادند. اما مصرف کیبل آنها بیش از ۳۰ درصد کاهش یافت.
به طور معمول، دویدن به موش‌ها کمک می‌کند تا از افزایش وزن جلوگیری کنند، حتی در رژیم غذایی پر کالری. اما حیواناتی که قادر به تولید Lac-ph زیاد نبودند، بالون بیشتری خوردند و حدود ۲ درصد وزن بیشتری نسبت به گروه کنترل اضافه کردند.
