به گزارش سایت خبری پرسون، محمد زاهدی اصل استاد دانشگاه علامه طباطبایی نوشت: محتوای سند مذکور با هوشمندی و دقت عالمانه در برنامه چهارم توسعه، که به‌زعم بسیاری از صاحبنظران، کارشناسانه‌ترین برنامه توسعه قبل و بعد از انقلاب بود، در نظر گرفته شد، برنامه‌ای که توسط رئیس دولت نهم، که توسط طرفداران خود به نابغه قرن شهرت یافته بود، بی‌اعتبار اعلام شد. چنانچه اشاره شد توسعه با تاکید بر ویژگی «پایداری» و «درون‌زا» بودن آن بدون بهره‌گیری از ظرفیت علمی کشور امکان‌پذیر نیست و همگان باور داریم که مرکز چنین ظرفیتی، نهاد دانشگاه است که باید مورد عنایت ویژه دولت‌ها، قانونگذاران و حاکمیت قرار گیرد و کم‌توجهی به این نهاد، کشور را از توسعه مبتنی بر دانایی دور می‌کند و به‌همین دلیل بی‌حرمتی به آموزش‌عالی، همواره دغدغه نخبگان و اندیشمندان کشور بوده و در سال‌های بعد از انقلاب با شدت و ضعفی گله‌مندی دانشگاهیان را به‌همراه داشته است.
با روی کار آمدن دولت سیزدهم، صرف نظر از کاهش چشمگیر میزان مشارکت مردم و علل آن و اعلام مواضع رئیس دولت در مبارزات انتخاباتی و سپس در قالب اصول دوازده‌گانه، این امیدواری را ایجاد کرد که با شایسته گزینی و انتصاب مدیران کارآمد، وضعیت در بخش‌های مختلف به‌ویژه در آموزش‌عالی به‌عنوان مغز متفکر جامعه رو به بهبود خواهد بود و دعوت رئیس‌جمهور از برخی از اساتید و صاحبنظران، صرف‌نظر از جناح بندی‌های سیاسی آنها، برای اعلام نظرات کارشناسی خود این امید را ارتقا بخشید ولی متاسفانه در عمل و قبل از اینکه عمر دولت به چهار ماه برسد اتفاقاتی در فرایند مدیریتی کشور از جمله در دانشگاه‌ها افتاد که حتی صدای اعتراض حامیان دولت را نیز بلند کرد که «خویشاوندسالاری» به‌جای «شایسته‌سالاری» یکی از این موارد بود.
دانشگاه‌ها و دانشگاهیان در ماه‌های اخیر، مورد بی‌مهری‌های متعددی قرار گرفته‌اند که به مواردی از آنها اشاره می‌شود: ۱- انتصاب اکثریت قریب به اتفاق روسای دانشگاه‌ها و در تبع آن معاونان دانشگاه و روسای دانشکده‌ها و... از یک جناح خاص و بدون لحاظ کردن نظرات اعضای هیات علمی. ۲- ایجاد دلمشغولی شدید برای اعضای هیات علمی دانشگاه‌های وابسته به وزارت علوم در خصوص نحوه اجرای قانون همسان‌سازی حقوق و مزایای آنها با اساتید غیربالینی دانشگاه‌های علوم پزشکی به‌خصوص برای اساتید جوان.
۳- استفاده نابجا و غیرمنطقی از مراتب دانشگاهی برای رتبه‌بندی معلمان عزیز با لایحه نه‌چندان کارشناسی شده‌ای که مجلس را نیز با چالش مواجه کرده است، موضوعی که متاسفانه بستری برای سوء تفاهم بین دو قشر دانشگاهی و فرهنگی کشور شده که باید با هوشمندی اصلاح و خواسته بحق معلمان کشور بدون نیاز به استفاده نادرست از عناوین دانشگاهی محقق شود. 4- دادن آدرس غلط و معرفی اعضای هیات علمی دانشگاه‌ها به‌عنوان نجومی بگیر از سوی برخی تریبون‌ها، به ویژه رسانه‌ملی و معدودی از مسئولان و صاحبان قدرت و ثروت و حتی نجومی بگیران واقعی، جهت انحراف افکار عمومی و خدشه‌دار کردن شأن و اعتبار اساتید دانشگاه‌ها که همواره و در نظرسنجی‌ها، جایگاه گروه مرجع را در جامعه داشته‌اند صرف نظر از اینکه دریافتی آنها با دانشگاه‌های جهان تفاوت بسیار دارد...
۵ -عدم اجرای قانون همسان‌سازی در سال‌جاری برای اساتید بازنشسته با شاغلان که بخش قابل توجهی از آنها با بیش از ۴۰ سال سابقه و با مراتب استادی و دانشیاری در خدمت دانشگاه‌ها هستند و همچنین تعلل در تصویب قانون دائمی کردن همسان‌سازی در مجلس که نیازمند همت نمایندگان است.
۶ - اتفاق دیگری که به‌شدت امنیت شغلی دانشگاهیان را تهدید می‌کند، موضوع عدم تمدید قرارداد و همچنین ایجاد محدودیت برای اساتیدی است که جایگاه شایان توجهی در دانشگاه‌های خود و در جامعه دارند که این موضوع یادآور دوره ریاست جمهوری دولت نهم است که بازنشستگی زودهنگام و اخراج تعداد قابل توجهی از اساتید مجرب و کارآمد دانشگاه‌ها را کلید زد.
اینها نمونه‌هایی از هجمه به دانشگاه و دانشگاهیان است، بی‌مهری‌هایی که نتیجه آن تشویق نخبگان و متخصصان به مهاجرت از یک‌سو و دلسردی برای عاشقان وطن جهت ماندن و خدمت به مردم است. امیدوارم رئیس دولت سیزدهم در پایبندی به وعده‌های خود و در پیشگیری از خروج سرمایه‌های انسانی از دایره خدمتگزاری، تجدید نظر جدی داشته باشند.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: آرمان ملی
