چالش های اساسی صنعت طلا در کشور

به گزارش سایت خبری پرسون، عباداله محمدولی عضو اتحادیه تولید کنندگان و صادر کنندگان طلا جواهر نقره و سنگ های قیمتی ایران به مهم ترین چالش صنعت طلا و جواهر کشور اشاره داشت.

چالش اساسی صنعت طلا و جواهر

در حالی که در رسته ساخت و تولید طلا تعداد زیادی کارگر و کارفرما اشتغال دارند و بخش قابل توجهی از سرمایه ها برای ساخت مصنوعات طلا و جواهر به ابزار تبدیل می شود این صنعت با چالش عدم به رسمیت شناختن بخش تولید طلا در کشور روبرو است.

عباداله محمدولی تصریح کرد، صنعت طلا در اشتغال، ارز آوری و اقتصاد نقش بسزایی دارد و می تواند مفید و موثر باشد. از این حیث که اشتغال، تولید و صادرات را به دنبال دارد، دولت نیز می بایست معافیت هایی را به بخش ساخت طلا اختصاص دهد.

محرومیت صنفی

زمانی که دولت صنف طلا را به عنوان بخشی تجملی و غیر ضروری یاد می کند، به ناچار این صنعت از امتیازات و تسهیلاتی که دولت برای اشتغال و تولید ارایه می کند، محروم می گردد.

تا زمانی که متولیان و دولت نسبت به صنعت طلا تجدید نظر نکنند و در دیدگاه و رویه های موجود تغییری رخ ندهد، تلاش ما بی تاثیر است.

تامین اجتماعی

در بحث تامین اجتماعی محمدولی اظهار داشت، کارفرما طبق قانون کار باید یک سوم درآمد یک کارگر مبتدی که عاری از هرگونه آموزش است و به صورت مستقیم وارد صنف طلا شده است را پرداخت کند که مانع بزرگی برای اشتغال زایی و به کار گیری نیروی کار در این صنعت است.

سازمان امور مالیاتی

محمدولی افزود، بخش مالیاتی نیز نگاه تولیدی و اشتغال زایی به این صنف را ندارد. باید بخش ساخت و ساز نسبت به گروه ها و رسته های دیگر از صنف طلا در گروه های 2،1 و 3 قرار بگیرد. برای مثال اگر بخش فروش “بند الف” باشد و سایر بخش ها در “بند ب” قرار داشته باشند، بخش تولید در “بند ج” قرار بگیرد و به عنوان فاکتور شماره 3 که نیازمند نگاه حمایتی است در نظر گرفته شود.

تسهیلات بانکی

در بحث بانکی، بانک ها برای بخش تولید طلا تسهیلات ارزان ارائه نمی کنند. در حالی که امروز در سراسر کشورهای دنیا برای حمایت از تولید و جذب اشتغال بالا در اقتصاد خود و افزایش بهره وری در تولید، کارخانه ها و صنایع، معافیت ها و تسهیلات ارزنده ای را به تولیدی ها ارائه می کنند.

عباداله محمدولی یادآور شد، در کشورهای مثل ترکیه و تایلند و سایر کشورهایی که سالانه میلیاردها دلار از ساخت و ساز و صادرات مصنوعات طلا و جواهر ارزآوری دارند، در این زمینه از تسهیلات ارزان استفاده می کنند. بانک طلا برای حمایت از تولید، هر کیلو طلا را با سود سالانه زیر یک درصد به کارگاه‌ها ارائه می کند.

حال در ایران نه تنها وام طلایی نداریم؛ بلکه اگر بخواهیم معادل ریالی آن را وام بگیریم و با توجه به مسائل حاکم بر وضعیت اقتصادی، به نظر شما تولید با پرداخت سود 25 الی 35 درصد و حتی شاید 40 درصدی صرفه اقتصادی دارد؟

پس به ناچار تداوم و عدم تغییر این رویه به ورشکستگی کارگاه‌ها، افزایش نرخ بیکاری کارگران و هدر رفت سرمایه ختم می گردد.

من به عنوان کوچک ترین عضو صنف طلا و جواهر با 52 سال سابقه، عرض می کنم شاید میلیاردها تومان پول صرف خرید ابزارآلات، تکنولوژی و علم ساخت طلا می شود اما زمانی که حمایتی از طریق سیستم بانکی کشور صورت نگیرد مطمئنا به هدررفت این سرمایه منجر می شود. و این سرمایه کشی است.

اتحاد، همراهی و حمایت صنفی

محمدولی عضو اتحادیه تولید کنندگان و صادر کنندگان طلا جواهر نقره و سنگ های قیمتی ایران در رابطه با پایگاه اطلاع رسانی بازار طلا (پله آهنی) بیان داشت، جا دارد که به هر صورت به این مجموعه تبریک بگم که دارند در این حوزه فعالیت می کنند تا بتوانند صدای صنوف علی الخصوص صنف طلا و همکاران ما را به گوش مسئولین و متولیان و سایر فعالان و سرمایه گذارانی که می خواهند در صنعت طلا و جواهر بویژه بخش تولید و ساخت و ساز آن سرمایه گذاری کنند، برسانند.

به شما و عزیزانی که در این مجموعه فعالیت دارند تبریک عرض می کنم و آرزوی موفقیت برای شما و همکاران دارم. من نیز با بضاعتی که در این صنف دارم در خدمت شما و مخاطبین شما هستم.

صحبتی با مسئولین و متولیان امر

در آخر باید اشاره کنم که همانطور که عنوان شد، موضوع عدم به رسمیت شناختن بخش ساخت و ساز طلا در کشور به عنوان یک چالش جدی در مقابل صنعت طلا و جواهر است. به نظر من اگر دولت حمایت کند و تغییر رویکردی در این زمینه داشته باشد، من قول میدهم که شاید فقط در بخش ساخت و ساز طلا بیش از صدها هزار نفر اشتغال زایی برای کشورمان به ارمغان داشته باشد.

در این صورت به شرط آنکه این صنف را نه به عنوان یک صنف غیرضروری و تجملی، بلکه به رسمیت بشناسند و برای آن اسم و عنوان و جایگاه لازم در نظر بگیرند و ما را با اسم صدا کنند. ما نیز می توانیم با کمک و حمایت از دولت، اقتصاد، موقعیت و اشتغال خودمان نقش بسزایی را ایفا کنیم.

با نگاه فعلی ما نمی توانیم حتی برای صنف خودمان حرفی برای گفتن داشته باشیم. تا امروز هم توانستیم خودمان را حفظ کنیم. مطمئنا چند صباح دیگر، زمانی که تجارت جهانی دیگر دروازه ها را نگاه نمی کند و دروازه ای در تجارت جهانی و اقتصاد دنیا نداریم، ما باید به یک سری دلال و واسطه تبدیل بشیم که یک جنس را بگیریم و از جابجا کردن آن بتوانیم ارتزاقی کرده باشیم تا مسیر زندگیمان را از این راه مدیریت کنیم.

خواهش جدی من بر این است که حتما در این زمینه دولت محترم علی الخصوص متولیان امر در این زمینه حتما نگاه جدیدی داشته باشند و روی قوانین کار کنند تا ما از حیث بتوانیم به جایگاه خودمان برگردیم و آرام آرام توسعه دهیم و این توسعه یافتگی پایدار باشد، نه اینکه به صورت مقطعی اتفاقاتی رخ دهد چون این ها نمی تواند برای یک صنعت بزرگ کفایت کند.

منبع: پایگاه اطلاع رسانی بازار طلا (پله آهنی)