به گزارش سایت خبری پرسون، رضا نصری کارشناس روابط بین الملل نوشت: شخصاً وقتی اسم ایشان را میشنوم ناخودآگاه یاد سلسله جلسات استماع کنگره پس از انعقاد برجام - به ویژه جلسه مربوط به بررسی قطعنامه ۲۲۳۱ و برنامه موشکی - میافتم که در آن، سناتورها، کارشناسان و مقامات دولت اوباما بر سر آنچه تیم مذاکرهکننده ایران - با ابتکار خاص دکتر عراقچی - بر سرشان آورده بود به جان هم افتاده بودند! در این جلسات - آنطور که در بایگانی کنگره ثبت شده- اغلب سناتورها اذعان میکردند که قطعنامه جدید شورای امنیت (۲۲۳۱) به نحوی تنظیم شده که برنامه موشکی ایران از ضرب ممنوعیت بینالمللی خارج شده و به دولت وقت ایراد میگرفتند چرا در روند مذاکرات تن به چنین عباراتی در متن داده است؟در آن جلسه، سناتور باب کورکر - رئیس کمیته روابط خارجه مجلس سِنا - در انتقاد از ضعف مذاکرهکنندگان دولتِ اوباما در برابر همتایان ایرانی اینگونه اظهار داشت که: «به نظر میرسد [از این پس] ایران میتواند بدون واهمه از برخوردِ شورای امنیت سازمان ملل محدودیتها را به چالش بکشد».
در آن نشست - که با حضور استفان مال (هماهنگ کننده وزارت خارجه آمریکا در اجرای برجام)، توماس کانتریمن (مدیر اداره امنیت بینالملل و منع گسترش تسلیحات وزارت خارجه) و آدام زوبین (معاون وزارت خزانه داری آمریکا) برگزار شد، دو تن از نمایندگانِ حقوقدان جمهوریخواه بخاطر تغییرات اِعمال شده از متن قطعنامه ۱۹۲۹ به قطعنامه ۲۲۳۱ - که عراقچی در ایجاد آن نقش عمدهای ایفا کرده بود - بر سر اعضای دولت اوباما فریاد میزدند که: «این تغییرات اتفاقی نیست»! وزیر امور خارجه ایران مدعی شده هفت ماه بر سر تکتک این واژگان مذاکره کرده است! چرا دولت اوباما - بهرغم اینکه به خوبی از تاثیر حقوقی این تغییرات آگاه بوده - نتوانسته در برابر مذاکرهکنندگان ایران مقاومت کند و در موضوعِ موشکها تسلیم ایران شده است؟ هرکس این جلسات و استیصال مقامات آمریکایی را دیده باشد - یا شکستهای پی در پی دو دولت آمریکا در شورای امنیت بر سر برنامه موشکی را به یاد داشته باشد - نمیتواند نسبت به بداخلاقیها، بی انصافیها، تهمتها و توهینهایی که در نشستهای مجلس ایران خودمان و بعضاً رسانه ملی و تریبونهای کشور نسبت به دکتر عراقچی - که مبتکر بسیاری از این دستاوردها بود - روا شد بی تفاوت بماند.
حقیقت این است که دکتر عراقچی - با تواضع و بیحاشیه - خدمات شایستهای به کشور و امنیت مردم در کارنامه خود به ثبت دارد و چه حیف که در این سالها تلاش شد این دستاوردها سانسور شده و از چشم مردم پنهان بماند.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: آرمان ملی