به گزارش سایت خبری پرسون، از این که بگوید در کودکی طعم فقر را چشیده و در دوران بارداری توان تهیه غذا را نداشته ابایی ندارد. زهرا حسینی زاده مربی و مبلغ اهل شهرستان ریگان استان کرمان 10 سال است که فعالیت تبلیغی روستا به روستا را دنبال میکند. از این که میتواند اعتماد خانوادههای نیازمند را جلب کند خدا را شاکر است و سنگ صبور بودن برای آنها توفیقی در راستای خدمت بیشتر میداند.
یکی از هنرهای این مبلغ حوزه تشکیل گروه 100 نفرهای از تسهیلگران برای گرهگشایی از کار مردم روستاهای کرمان است. این گروه تا به حال موفق به رتق و فتق مشکلات زیادی شده اند و این روند با همدلی آن ها و خیران در محروم ترین نقاط کشور عزیزمان ادامه دارد.از سال 1389 که وارد حوزه علمیه خواهران شده است و با سازمان تبلیغات اسلامی به عنوان مبلغ همکاری می کند. خودش خوش دارد که خود را خادم نیازمندان بداند: «برای کارهای تبلیغی که به روستاها می رفتیم به خانواده های نیازمند هم سر می زدیم و برایشان پوشاک، ارزاق و بسته های فرهنگی می بردیم.گاهی حتی در کارهای خانه کمکشان میکردیم. با تعدادی از خانمهای طلبه تصمیم گرفتیم به روستاهای دورتر هم سر بزنیم. روستاهای محرومی که اهالی آنها از امکانات ابتدایی نیز بی بهره بودند.»
حسینیزاده میگوید گاهی وضعیت برخی از خانه ها به گونه ای بود که نمیتوانستیم جلوی اشکهای مان را بگیریم: «با خواهران مبلغ به خانه هایی رفتیم که اصلا نام خانه نمی توان به آن داد. در این منازل هیچ اسبابی به هم نمی رسید. وضعیت سرویس بهداشتی خانه و آلودگیهایی که داشتند برای سلامتی اهل خانه و کودکان یک تهدید جدی بود. این منازل بسیار نا ایمن بودند و بچه ها اغلب گرسنه و با ظاهری ژولیده و کثیف در این روستا ها قد میکشیدند.»
پویش مهرواره فرصتی برای همدلی شد
با آغاز به کار پویش مهرواره محله همدل دستشان برای کمکرسانی به نیارمندان بازتر میشود:«پویش مهرواره محله همدل باعث شد تا خیران بیشتری به ما معرفی شوند. ما از این عزیزان کمکهای مالی دریافت میکردیم و متعهد میشدیم دربازه زمانی معینی اقدام به ساخت سرویس بهداشتی در روستا کنیم. با گرفتن عکس و فیلم از مراحل پیشرفت فیزیکی این فعالیتهای عمرانی اعتماد خیران به این کار بیشتر شد و توانستیم مبالغ بیشتری از این عزیزان برای رسیدگی به امور نیازمندان دریافت کنیم.»
حسینی زاده می گوید در جریان همین گزارشها خیران را با خانوادههایی آشنا کردند که در کپرهای نامناسب روزگار میگذارندند: «خوشبختانه با کمک نیکوکاران موفق به ساخت دو خانه برای خانوادههایی شدیم که در کپر زندگی میکردند. در این بازه زمانی خدا کمک کرد برای 2 خانواده که سالها در کپر و چادر زندگی میکردند خانه ساختیم.بیش از 4 دانش آموز به دلیل نبود وسایل آموزشی از تحصیل بازمانده بودند. حدود 20 تبلت هم خریداری و در اختیار خانوادههای نیازمند قرار دادیم و تاکید کردیم که نظارت داشته باشند تا کودکان شان از تحصیل محروم نشوند.»
با اشتغالزایی حامی ایتام شویم
پیش از این که حافظهاش در کودکی شکلی به خود بگیرد پدرش را از دست داده است. روزهای کودکیاش با دردهای مادری عجین شده که تا نیمههای شب پشت چرخ خیاطی کار میکرد تا دست شان پیش غریبه ها دزار نباشد. حالا این نداریها را توفیق میداند و میگوید با وجود این تجربه ها درد ایتام و خانواده های نیازمند را بهتر میفهمم: «شاید من بهتر هر خادم دیگری این را بدانم که مشکل خانوادههای نیازمند با یک سبد ارزاق حل نمیشود. تمام هدف من متمرکز بر اشتغالزایی برای این روستاییان نیازمند بوده است به همین دلیل در این زمنیه جلساتی را با متولیان سازمان تبلیغات اسلامی و خیران برگزار کردیم.»
پیگیریهای حسینی زاده میگوید در این زمینه از تجارب خیران دیگر که در زمینه اشتغالزایی فعال بوده اند کمک گرفته است: «با خرید جوجه و گوسفند برای 6 خانواده نیازمند ایجاد شغل و درآمد کردیم. به تعدادی از خانمها به صورت رایگان آموزش خیاطی دادیم. با خرید 5 چرخ خیاطی کارگاه های کوچکی در روستا ها دایر شد. قصد ما این است که در آینده این فعالیت ها را گسترش دهیم تا بانوان بیشتری این توانمندی را برای درآمد زایی به دست بیاورند و کمک حال معیشت خانواده شان باشند.اکنون بیش 11 خانواده نیازمند به خودکفایی رسیده اند امیدواریم این روند با کمک خیران ادامه داشته باشد.
شرکت در بهترین جشن تولد دنیا
مبلغ مذهبی روستاهای دور افتاده کرمان خاطرههای گفتنی زیادی از لحظات کمک به نیازمندان و دعای خیر آن ها دارد. اما یادآوری یکی از آن ها همیشه حال دلش را خوش میکند و از آن قوت قلب میگیرد: «به ما خبر دادند وضع خانم نیازمندی که سرپرستی چند یچه قد و نیم قد را به عهده دارد بحرانی شده است. هیچ منبع درآمدی نداشتند و با یارانه روزگارشان سپری می شد. برای اولین قدم تصمیم گرفتیم با سبدی از ارزاق به خانه اش برویم.در کنار این مواد غذایی چند کیلو پرتقال هم در سبد گذاشتم. وقتی بچه کوچک این خانه پرتقال ها را دید شروع به دویدن دور این سبد کرد. مادرش میگفت چند هفتهای بوده که دلش پرتقال می خواسته اما توان خرید آن را نداشتند. بچه را روی پایم نشاندم و از آرزویش پرسیدم. گفت دلش یک لباس قشنگ با کیک تولد می خواهد. معلوم شد که هیچ وقت جشن تولدی برایش گرفته نشده است. منتظر آمدن روز تولدش نشدیم.خودم برایش لباس دوختم و با جمعی از خانم های خیر و بچه های شان با یک کیک و شمع به خانه شان رفتیم. ذوق و شوق این بچه از دیدن کیک تولدش توصیف نشدنی است.»
حسینی زاده میگوید گاهی با یک قدم کوچک می توان یک دنیا شادی به این بچههای نیازمند هدیه داد: «از همه آنهایی که دستشان میرسد و توانایی کمک به دیگران را دارند تقاضا داریم که با تحقیق به خیریههای فعال اعتماد کنند و یاری رسان این خانوادههای محروم شوند. روا نیست که این بچهها در این شرایط بد اقتصادی این خانوادها به حال خود رها شوند و فقر و نداری آنها را از تحصیل و امکانات ابتدایی زندگی دور کند.»
منبع: فارس