خوش بینی بی دلیل اصلاح طلبان

به نظر می رسد برخی فعالان سیاسی و رسانه ای اصلاح طلب بیش از حد در مورد دولت آتی خوش بین هستند. منظور من در مورد کیفیت و عملکرد دولت بعدی نیست بلکه منظور ترکیب سیاسی کابینه است. بعضا اظهاراتی شنیده و خوانده می شود که که گویی نیمی از کابینه دولت سید ابراهیم رئیسی از جریان ساکت و بازنده انتخابات انتخاب خواهد شد و حتی برخی از دولتمردان فعلی در مقام خود ابقا می شوند!
تصویر خوش بینی بی دلیل اصلاح طلبان

به گزارش سایت خبری پرسون، به نظر می رسد برخی فعالان سیاسی و رسانه ای اصلاح طلب بیش از حد در مورد دولت آتی خوش بین هستند. منظور من در مورد کیفیت و عملکرد دولت بعدی نیست بلکه منظور ترکیب سیاسی کابینه است.بعضا اظهاراتی شنیده و خوانده می شود که که گویی نیمی از کابینه دولت سید ابراهیم رئیسی از جریان ساکت و بازنده انتخابات انتخاب خواهد شد و حتی برخی از دولتمردان فعلی در مقام خود ابقا می شوند!

این دوستان را باید توصیه به واقع بینی کرد. سید ابراهیم رئیسی حداقل در دولت نخست خود علی الخصوص در سال های ابتدایی آن سعی می کند بیشترین و با کیفیت ترین همکاری و هماهنگی را با نیروهای جریان راست حتی بخش تندرو آن داشته باشد. درست همانند دولت نخست احمدی نژاد که شاهد چنین هماهنگی و همراهی بودیم.

به دوستان خوش بین باید متذکر شد وقتی در جریان مناظرات انتخاباتی سعید جلیلی و علیرضا زاکانی بازوان اصلی سید ابراهیم رئیسی برای پیروزی و چیره شدن بر رقیب بودند چگونه ممکن است رئیس جمهور منتخب برای انتخاب یاران خود میل و کشش به سمت نحله فکری داشته باشد که در مناظره ها تمام تلاش خود را (در حد وسع خود ) داشت تا مانند سال 96 سید ابراهیم رئیسی آچمز شود؟

این درست که پیش از مشخص شدن نتایج انتخابات، سید ابراهیم رئیسی اعلام کرده کابینه او تناسبی با ستاد انتخاباتی اش ندارد اما این بدین معنی نیست که این کابینه با ستاد رقیب در تناسب باشد!

شواهد و قرائن به ما می گوید کابینه رئیسی ترکیبی از پایداری ها، جمعیت ایثارگران و تا حدودی اصولگرایان سنتی و میانه رو است. یعنی برخلاف باور و عقیده عده ای از اصلاح طلبان همان افرادی که ما آن ها را به عنوان یاران آیت الله مصباح و جبهه پایداری می شناسیم در این کابینه حضور و ظهور جدی دارند.

به نظر می رسد به طور نانوشته ای کابینه در میان جریان های موثر در پیروزی سید ابراهیم رئیسی تقسیم شود. تیم دیپلماسی به نوعی سهم سعید جلیلی است. حضور پر رنگ باقری از نزدیکان تیم مذاکره کننده سعید جلیلی در تیم رئیسی و حضور در تیم مذاکره کننده فعلی برای نظارت بر مذاکرات وین تایید این مدعاست.

نیکزاد وزیر مسکن احمدی نژاد از چهره های موثر ستاد رئیسی بوده و به نظر می رسد او بخش سیاست داخلی کابینه رئیسی را که همان وزارت کشور باشد از آن خود کند. یعنی باید آماده بازگشت استانداران احمدی نژادی به استان ها باشیم.

بخش اقتصادی به نظر می رسد سهم فرهاد رهبر است. او نزدیک ترین و موثر ترین چهره اقتصادی نزدیک به رئیسی است و به احتمال فراوان تیم اقتصادی دولت باب تفکر و میل او چیده می شود.

فرهاد رهبر از چهره های اصولگرا که در دولت احمدی نژاد نیز حضور داشت.

در بخش های دیگر مثل فرهنگ نیز یحتمل از همین قاعده پیروی می شود و بسیار بعید است اتفاق خارق العاده ای در کابینه دولت جدید رخ دهد. طبیعی هم است مگر زمانی که حسن روحانی به پیروزی رسید کسی از او انتظار داشت وزارت مسکن و شهر سازی اش را مثلا به همین نیکزاد بسپارد؟ اصلاح طلبان چه تعابیری در مورد حسن روحانی در صورت چنین تصمیمی به کار می بردند؟در مورد رئیسی نیز همین موضوع مصداق عینی دارد.

متاسفانه برخی اصلاح طلبان همان خوش بینی که در جریان انتخابات داشتند را به موضوع کابینه دولت جدید منتقل کردند. البته بنده امیدوارم این خوشبینی از روی خطای تحلیل باشد نه موضوع دیگر!

نویسنده: محمد جواد پهلوان – حقوقدان و استاد دانشگاه

324700