به گزارش سایت خبری پرسون، سجاد بهزادی نوشت: "طی ماههای اخیر سرقت اموال عمومی شهر به میزان قابل توجهی افزایش پیدا کرده است و عده‌ای، حتی در روز روشن سرقت تجهیزات و امکانات شهری، تابلوهای راهنمایی و هشداردهنده بزرگراه و معابر، درپوش‌های مربوط به آب و فاضلاب (منهول)، گاردریل‌ها و دوربین‌های نظارت ترافیکی را آنی به سرقت می‌برند". "سالانه بیش از ۷ هزار دریچه منهول در کشور دزدیده می‌شود."
اگر همچنان دنبال دزد منهول ها می گردید دیگر نگردید؛ دزد منهول ها منم. سرقت منهول در "روز روشن" و جلو چشم دوربین ها، کار هر کسی نیست. فقط آن بیچاره ای که از فقر به تنگ آمده است و از جان خودش سیرباشد انگیزه این کار را دارد که در روز روشن ودر جلو چشمان دوربین ها دزدی کند.
دزد منهول ها منم که ایمان ندارم. مگر روایت از بزرگان دینی نیست که می فرماید" اگر فقر از دری وارد شود ایمان از در دیگر خارج می شود"؟من فقیرم. من همان جمعیت ۴۰ میلیونی هستم که طبق آمار رسمی کشور زیر خط فقر زندگی می کنند و سالهاست مدارای نجیبانه ای با فقر دارم و جزء شرافت و پاکی چیزی در زندگی ام نیست.اما این بار از نداری و بیکاری طاقتم تمام شده است و برای لقمه ای نان و نجات خانواده ام،عقلم و ذهنم به هیج جا بند نمی شود.
دزد منهول ها منم. مگر منهول و گارد ریل در پستوها کار گذاشته شده است که در تاریکی شب و بدور از چشم دیگران مورد سرقت قرار گیرند؟ منهول و گارد ریل در جلو چشمان هزاران بیننده و در وسط خیابان کار گذاشته اند؛پس هر دزد وانسان بخت برگشته ای این انگیزه را ندارد که تاریکی را رها کند ودر روشنایی روز سرقت کند. تنها من هستم که شرایط زندگی برایم آنچنان سخت شده است واز بیکاری و فقر به ستوه آمده ام و حاضرم در روز روشن وجلو چشمان جامعه و بی خیال از همه چیز دست به سرقت بزنم.
دزد منهول ها منم.در این سالهای سختی تحریم و بیکاری، بسیاری از ما فراموش شده ایم. از ابتدا که دزد نبودیم.فقیری بودیم که نبردی نابرابر با فقر و تهیدستی، برخی از ما را دزد کرد.شما بهتر می دانید دسترسی برابر به منابع کشور برای همه شهروندان جامعه یکسان نیست. به قول بابا طاهر عریان "یکی را می‌دهی صد ناز و نعمت یـکی را نــان جـو آلوده در خـون"
دزد منهول ها منم. همان شهروندی که به دلیل برخورداری کمتر از فرصت های جامعه، سیستماتیک به او اجازه ندادند که در نقش واقعی خودش باشد و از سر ناچاری در لباس دزد و در روز روشن، جان و آبروی خود را به خطر می اندازد.
به قول وزیر ارتباطات در یادداشتی که به تازگی منتشر کرده است "ما به سمت سیستمی گام برداشته ایم که بخش عمده ای از شهروندانش به راحتی امکان نقش آفرینی ندارند.انسانی که از درد و فقر به خود می پیچد خود ماییم.خود مایی که فقط بر اساس شانس در خانواده ای کمتر برخوردارتر... به دنیا آمد وبزرگ شد"
دزد منهول ها منم .من یک سارق صفر کیلومترم. من همان سارق "بار اولی" هستم که در این سال های فقر خودم را کنترل کردم و به جای دزدی به هر در ودیواری زدم اما شغلی پیدا نکردم. من پاک پاکم و هیچ سوء سابقه ای ندارم . من دزد "بار اولی" هستم و ناچار شدم در روز روشن دزدی کنم. به تازگی رئیس پلیس آگاهی تهران بزرگ گفته است" در ماههای اخیر بیش از ۵۰ درصد دستگیرشدگان در حوزه سرقت برای بار اول مرتکب جرم شده بودند و این نشان می‌دهد که این اتفاقات بی‌تاثیر از شرایط روز نیست."جناب پلیس درست می گوید. حال وروز جامعه خوب نیست وریشه های فقر با جرم در هم آمیخته است.
دزد منهول ها منم؛ از شما خواهش می کنم؛ من را اگر می خواهید دستگیر کنید، این کار را سریع تر انجام دهید. حاضرم بر اساس قانون به شدیدترین حالت ممکن تنبیه شوم؛ اما خواهش می کنم به سراغ ریشه وعلت اصلی مشکل هم بروید.
بنظر می رسد ریشه اصلی مشکل در جایی گم شده است و این نیست که شما مصاحبه می کنید... " علت اصلی دزدیده شدن این درپوش‌ها امکان بازیافت و فروش آن‌ها به عنوان ضایعات است.برای حل این مشکل در سالهای اخیر تلاش شده که دریچه‌های منهول را با مواد غیرفلزی بسازند و در همین ارتباط جمعی از فارغ‌التحصیلان دانشگاه صنعتی شریف ترغیب شده اند ۷ سال زمان صرف تحقیق برای ساخت ماده‌ی جایگزین چدن کنند."
هم زمان با تحقیق برای ساخت منهول جدید،یک تحقیق واقعی هم انجام شود چرا دامنه فقر در سالهای گذشته در ایران بزرگ تر شده است. تحقیق شود چرا بر اساس آمار رسمی، ماهانه کمتر از ۱۰ میلیون تومان برای یک خانوار ۴ نفره با توجه به کاهش ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم، زیر خط فقر محسوب می شود و از آنجایی که بیش از ۷۰ درصد سرپرست خانوارها در کشور درآمد ماهانه میانگین ۳ تا ۵ میلیون تومان دارند، با این تفاسیر مشخص می شود که خیل عظیمی از جمعیت کشور فقیر بوده و یا به زیر خط فقر رفته اند.
توجه: مطلب مندرج صرفا نظر نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: عصر ایران
