به گزارش سایت خبری پرسون، داستان وعده های دولت برای کنترل قیمت ها از یک طرف و افزایش مداوم قیمت لبنیات از سوی دیگر چند سالی است که آغاز شده است و مربوط به یکی دو سال اخیر نیست، اگرچه در سال 99 این موضوع پررنگ تر شد.
در سال گذشته حداقل 5 بار قیمت محصولات لبنی افزایش پیدا کرد، پرونده رشد قیمت لبنیات در سال گذشته از اردیبهشت ماه باز شد و درحالی که خبرهایی از بالارفتن قیمت محصولات لبنی به گوش می رسید و قیمت برخی محصولات افزایش یافته بود، دبیر انجمن صنایع لبنی اعلام کرد که ستاد تنظیم بازار تاکنون تصمیمی راجع به رشد قیمت لبنیات اتخاذ نکرده و کارخانه‌های لبنی نباید قیمت این محصولات را افزایش دهند.
پس از آن و در تیر ماه سال 99 قیمت فرآورده‌های لبنی مشمول قیمت‌گذاری دولتی شد و بنابر مصوبه ستاد تنظیم بازار، قیمت ها 22 تا 28 درصد افزایش یافت، اما چیزی نگذشت که دوباره در شهریور ماه، زمزمه گرانی مجدد لبنیات شنیده شد و قیمت ها تاحدودی رشد کرد.
دوباره در آبان ماه شاهد بودیم که سخنگوی انجمن صنایع لبنی ایران از افزایش قیمت مصوب محصولات لبنی مشمول نرخ‌گذاری دستوری خبر داد و بر همین اساس قیمت این محصولات در مقایسه با قبل 40 درصد گران شد، البته دبیر ستاد تنظیم بازار به این افزایش قیمت واکنش نشان داد و اعلام کرد که کارخانه ها مکلف شده اند تا قیمت‌های محصولات لبنی را افزایش ندهند.
این داستان تا پایان سال ادامه داشت و قیمت لبنیات چندین بار به صورت رسمی و غیررسمی افزایش یافت و در این شرایط دولت هم که طی سال گذشته بارها از ثبات قیمت ها گفته بود، اقدام موثری انجام نداد و با موج گرانی همراه شد.
افزایش مداوم فرآورده های لبنی طی سال های اخیر موجب شده که دهک‌های ضعیف جامعه برای خرید این محصولات با مشکل مواجه شوند، ضمن اینکه بسیاری از خانوارها هم چاره‌ای جز حذف لبنیات از سبد هزینه خانوار نداشتند، چون درآمد آنها پاسخگوی افزایش گاه و بیگاه محصولات لبنی نبود.
اما نکته جالب ماجرا اینجاست که انجمن صنایع لبنی هم به عنوان ذی نفع از افزایش قیمت لبنیات چندان راضی نیست، چندی پیش محمد رضا بنی طبا، سخنگوی انجمن صنایع لبنی گفت: متاسفانه مسئولان هیچ توجه، نظارت و حساسیتی نسبت قیمت شیرخام عرضه شده توسط دامدار ندارند و دامداران برای تحویل شیر درب کارخانه‌ها آن را با قیمتی بالاتر از نرخ مصوب به فروش می‌رسانند.
به گفته این مقام مسوول، افزایش قیمت ها به شرکت های تولیدکننده لبنیات ضررمالی وارد کرده است و موجب شده که مثلا در سال گذشته 6 شرکت برتر تولیدکننده محصولات لبنی، 14 درصد از میزان تولیدات خود را کاهش دهند که علت آن هم افزایش قیمت شیرخام و نبود نظارت بود.
درواقع، افزایش مداوم قیمت محصولات لبنی هم به ضرر خانوار و هم کارخانه های صنایع لبنی تمام می شود، از یک سو خانواده ها چاره ای جز کاهش سرانه مصرف ندارند و از طرف دیگر فعال صنایع لبنی هم راه حلی به غیر از افزایش قیمت با توجه به رشد قیمت شیر خام ندارد.
در این میان دولت برای کنترل تورم و نظارت بر قیمت لبنیات و تاثیر آن بر میزان مصرف آن وارد قیمت‌گذاری و ارائه سیاست های دستوری شده اما تجربه سال های گذشته نشان می دهد که این سیاست ها و موضع گیری های دولتی بی نتیجه بوده است.
برهمین اساس دولت باید دست از سیاست های دستوری بردارد و به دنبال راهکاری پایه ای و اساسی برای افزایش قیمت لبنیات، محصولات پروتئینی و … باشد، پس پیشنهاد می شود که علاوه بر تشدید نظارت های دولتی، حذف دلالان، نهاده های دامی هم با قیمت مصوب به دست تولیدکنندگان برسد.
ادامه این وضعیت تا به همین جا هم نارضایتی عموم مردم را فراهم ساخته است. نارضایتی که بی دلیل هم نیست. اما اینکه چرا مسئولان هم دستور می دهند و هم دستوراتشان اجرایی نمی شود بسیار تاسف برانگیز است. ضرورت تنظیم بازار و گرفتن افسار اسب سرکش افزایش قیمت، آینده نامعلومی دارد که فعلا تا پایان این دولت قابل پیش بینی نیست و فعلا این روند سخت، برای هموطنانمان ادامه دار است.
