به گزارش سایت خبری پرسون، 28 دفتر شورای تبیین مواضع بسیج دانشجویی کشور در نامه ای به روسای قوا برای حفاظت از مراکز هسته ای کشور اعلام آمادگی کردند.
در بخشی از این نامه خطاب به حجت الاسلام حسن روحانی، رئیس جمهور، حجت الاسلام ابراهیم رئیسی، رئیس قوه قضائیه و محمدباقر قالیباف، رئیس مجلس آمده است:
" استکبار جهانی، انقلاب اسلامی ایران را نقطه کانونی و محور مقاومت در برابر قلدر مآبی و زورگویی اش می داند و طبعا با تمام وجود برای نابودی و هضم او در هیمنه خودش تلاش می کند. علی رغم همه این خباثت ها، جمهوری اسلامی ایران اکنون در جایگاه متعالی و شایسته برای ملت خود در چشم جهانیان قرار دارد.
ثبات و امنیت کشور، حفظ تمامیت ارضی و حفاظت از مرزها توسط بهترین فرزندان این سرزمین، موجب اقتدار آفرینی و عزتِ ایرانِ اسلامی در برابر تمام مستکبران و زورگویان عالم گشته است. بنا به وعده قرآن، این دشمنِ قدّار، هرگز دست از مقاتله و ستیز با این حکومت دینی و مردمی برنمی دارد، مگر اینکه هویت مکتبی اش را لکه دار کند...
باید توجه داشت، در شرایط فعلی نوعی از جنگ اراده ها بین ما و دشمنان ما شکل گرفته است. آن ها با حجم قابل توجهی از تبلیغات رسانه ای، پس از هر عملیات سیاسی و امنیتی خود، در صدد به انفعال کشاندن مسئولان جمهوری اسلامی و ایجاد اختلال در نظام محاسباتی تصمیم سازان این کشور هستند.
وظیفه همه مسئولان و مردم هم تهدید زدایی است. تهدید زدایی یعنی اقدامی که پس از آن دشمن حتی جرات تهدید این ملت بزرگ را هم نداشته باشد، چه رسد به این که دست به ترور ناجوانمردانه دانشمندانش بزند و یا به فکر اقدام خرابکارانه در یکی از مراکز استراتژیک او بیفتد.
حال با توجه به این نکات و تقسیم کارِ شیطانیِ بین صهیونیست ها( تهاجم به شناور ایرانی در دریای سرخ، ترور شهید فخری زاده و عملیات تخریبی در نطنز) با دولت آمریکا( ترفند مذاکره زیر سایه تهدید در وین) و اتحادیه اروپا ( تحریم نهادها و افراد به بهانه های واهیِ حقوق بشری) بر خود لازم می دانیم، نکاتی را به اختصار خدمت شما سران محترم قوا عرضه کنیم، امیدواریم مورد رضایت حضرت حق قرار گیرد:
1/ لزوم تغییر راهبرد جمهوری اسلامی برای مقابله با اقدامات خرابکارانه دشمن
در ادبیات روابط بین الملل، صبر استراتژیک؛ یعنی اقدامی برنامه ریزی شده و به دور از عجله برای برخورد متقابل با عوامل تهدید کننده امنیت ملی. البته آنچه در نطنز رخ داد، قابل پیش بینی بود چرا که طرف غربی، دولت و تیم مذاکره کننده را به شدت در موضع ضعف می دید.
می بایست با شناسایی نقاط ضعف دشمن، متناسب با همان ضربه ها واکنش نشان داد و منافع او را تهدید نمود و نهایتا با وارد کردن ضربه ای سنگین او را بر سر جای خویش نشاند. حال سوال این جاست که اساسا چه برنامه ای برای اقدام متقابل (اقتدار آفرین و ضربه زننده) از سوی قوای محترم در جمهوری اسلامی، طراحی شده است؟
2/ برجام به مثابه کارگاه دشمن شناسی
آسیبی که صنعت هسته ای کشور، با شهادت شهید شهریاری ها و احمدی روشن ها متحمل شد، با آسیب ناشی از برجام به هیچ وجه قابل مقایسه نبود. برجام کم هزینه ترین مدل و در عین حال پر دستاورد ترین روش برای آمریکایی ها و سایر مستکبرین عالم برای کنترل ما بود.
در واقع آنچه امروز بیش از هر چیزی منافع ملی مارا تهدید می کند، تکرار تجربه های تلخ دستگاه دیپلماسی در ماجرای برجام است. حال سوال این جاست؛ دقیقا تا چه زمانی باید شاهد خنده های دیپلماتیک به حیثیت روابط خارجی کشور باشیم؟
3/ واشنگتن به دنبال احیای مذاکره است و نه احیای برجام...
این که در برجام تعهد داده بودیم جز در نطنز، در جای دیگری غنی سازی نکنیم و از طرفی بیشترین دسترسی بر مراکز هسته ای برای نظارت و راستی آزمایی در اختیار آژانس انرژی اتمی گرفته بود، چه معنایی جز دادن گرای به دشمن برای تمرکز در یک مکان خاص و از کار انداختن تضمینی آن توسط او دارد!؟ اصلا چرا با توجه به نفوذ چند باره در مراکز استراتژیک کشور در طول چند سال اخیر، به هشدارها در رابطه با حفظ تاسیسات فردو به عنوان مرکز امن غنی سازی توجه نشده است تا این مقدار صنعت هسته ای مان آسیب پذیر نباشد؟
از طرفی دلیل ایجاد 57 دریچه، خارج از چارچوب NPT، پادمان و پروتکل الحاقی برای دسترسی به مراکز حساس، فقط برای پیروزی اخلاقی ما در جنگ با بی اخلاق ترین و بدعهد ترینِ انسان ها بود و یا دلیل دیگری داشت؟ با توجه به انفجار تیر ماه سال گذشته، ترور شهید فخری زاده و خرابکاری در نظنز، چرا باید بازدید و همکاری فراپادمانی با آژانس انرژی اتمی ادامه پیدا می کرد؟
4/ تقویت بازداندگی با اقدام متقابل
پیگیریِ حقوقی و قضایی مسئله ترور دانشمندان هسته ای و مسببان خرابکاری های اخیر و خاطیان در دستگاه های مختلف کشور( در داخل و خارج) از سوی ریاست محترم قوه قضاییه اولین خواسته ما است.
اگر چه به نظر می رسد رشد غنی سازی تا 60 درصد اتفاق مهم و حرکتی روبه جلو است اما همه ی واکنش ما به حوادث و خرابکاری های اخیر نیز نباید باشد! به نظر می رسد بهترین اقدام دولت جمهوری اسلامی، توقف سریع و تعلیق مذاکرات در همه سطوح با دشمن بد عهد و قطع همه رژیم های بازرسی و اخراج بازرسان آژانس انرژی اتمی از کشور است.
از مجلس شورای اسلامی نیز می خواهیم با توجه به اهمیت مسئله با تصویب طرح انتقال پرونده هسته ای به یک مرجع بالاتر در کشور مانند دبیرخانه شورای عالی امنیت ملی از آسیبِ هر چه بیشتر دیپلماسیِ منفعلانه به امنیت و اقتصاد مردم جلوگیری کند.
بروز حادثه ای در مجتمع هسته ای نظنز طی روز یکشنبه لطماتی را به این مرکز وارد کرد. مسئولان کشورمان خرابکاری بودن این حادثه را تایید کردند.