نگرانی مردم نسبت به قرارداد چین و ایران طبیعی است

به گزارش سایت خبری پرسون، محمدهادی جعفرپور در یادداشتی نوشت:

کاش کمی بیشتر از آنچه ادعا می شود به آداب و رسوم ملی و اعتقادات مذهبی اهمیت داده می شد.از حکایت های آموزنده شیخ اجل مصلح الدین سعدی شیرازی تا احادیث و روایات معصومین ع می توان صدها مثال و نمونه در نکوهش و مذموم بودن سخن گفتن راجع به چیزی که نمی دانیم،آورد.

امیر المومنین علی ع در نهج البلاغه می فرماید:لا تقل ما لا تعلم،بل لا تقل کل ما تعلم..چیزی که نمی دانی نگو،حتی بسیاری از چیزهایی را که می دانی بر زبان نیاور.

جامعه ی ایرانی پیش از درگیری با ویروس کرونا،سالهاست که با ویروس خطرناکی به نام بلدم و می دانم مبتلاست.مرض ناشی از این ویروس موجب می شود انسان خودش را آگاه و عالم به تمام علوم و مسلط بر کلیه امور سیاسی/اقتصادی/اجتماعی و..داخلی و خارجی بداند.هنوز جوهر چاپ قرارداد موصوف به قرارداد25ساله ایران و چین خشک نشده که همگان در قامت کارشناسان خبره پیرامون آثار منفی و مثبت این قرارداد قلم فرسایی کرده،باد در غبغب انداخته با لحن و کلامی متفکرانه راجع به آثار قراردادی حرف می زنند که هیچ ماده و تبصره ای از آنرا ندیده و نخوانده اند!

نگرانی قاطبه ی ملت نسبت به آینده ی کشور پس از انعقاد چنین قراردادی حق طبیعی ایشان است اما نکته ی قابل تامل اظهارات افرادی است که در دایره حاکمیت صاحب منصب بوده یا هستند.اگر عامه ی مردم از سر دلسوزی ولو ناآگاهانه کلامی به زبان می آورند حرجی بر ایشان نیست،مشکل آنجا ست که برخی افراد مرتبط با عالم سیاست نه از سر دلسوزی بلکه صرفا در قامت مخالف سیاست های دولت بی خیال منافع ملت آگاهانه یا جاهلانه در انتظار موج سواری های سیاسی بوده بدون توجه به تبعات سیاسی-اقتصادی و...اظهارنظرهای غیر کارشناسانه ی خویش، صرفا به عشق شهرت بیشتر یا منفعت جناحی-شخصی و...ولو علیرغم باور قلبی خویش با هر اقدام دولت مخالفت می کنند.خاصه این ایام متصل به روزهای انتهایی دولت و آغاز رقابت های جناحی در انتخابات آتی فرصت را مغتنم دانسته،در کمین اخبار و حوادث مرتبط با جناح مخالف نشسته تا هر چه دل تنگشان می خواهد بگویند ولو به ضرر منافع ملی!

آنان که بر طبل مخالفت با چنین توافقی می کوبند از سال94تا به امروز کجا تشریف داشتند؟اهالی عالم سیاست بهتر از عامه مردم از سرآغاز چنین توافقی درسال94آگاه هستند و چنانچه نقد و ایرادی بسان آنچه از قول ایشان در رسانه ها منتشر می شود وجود داشته چرا طی چند سال گذشته سکوت اختیار کرده،هیچ واکنشی نسبت به چنین موضوعی نشان نداده اند؟اگر عدم دسترسی به متن تفاهم نامه را بهانه عدم اظهار نظر خویش می دانید این سوال مطرح است که مگر امروز که با چنین توافقی مخالفت می کنید،متن تفاهم نامه را دیده یا خوانده اید؟

اظهار نظر راجع به توافق دولت ایران با چین،پیش از اشراف کامل بر بند به بند قرارداد موصوف،حکایت همان مثل ها و توصیه های مذهبی است که تا چیزی را نمی دانید راجع به آن حرفی نزنید و این تکلیفی است که قبل از عامه ی مردم می بایست توسط اهالی سیاست و حاضرین در دایره حاکمیت رعایت شود.

وکیل دادگستری

منبع: خبرآنلاین