مشاور رییسجمهور؛
سایت خبری پرسون، این روزها، محمد جواد ظریف وزیر خارجه کشورمان از چند سو مواجه با هجمه های شدیدی است. از یکسو به واسطه امضای قرارداد ۲۵ ساله چینی ها، مدافعان سابقش او را مورد مذمت قرار می دهند و از سوی دیگر، مخالفان قسم خورده اش نیز حجم تخریب علیه او را مضاعف کرده اند.
حتی اظهارات ظریف و قسم حضرت عباس او مبنی بر این که برنامه ای برای کاندیداتوری انتخابات ۱۴۰۰ ندارد افاقه ای نکرده و حجم انتقادات همچنان رو به تزاید است.
در این میان، آشنا مشاور نام آشنای رئیس جمهور به میدان آمده و توئیت نموده که: «ناگفته های ظریف برای برخی بسیار تلخ خواهد بود» این گفته مشاور رئیس جمهور به منزله تهدیدی عریان علیه مخالفان ظریف است تا آنان را وادار به عقب نشینی یا سکوت نماید.
در واقع موضوع اصلی این یادداشت، دفاع از عملکرد ظریف یا همراهی با مخالفان وی نیست بلکه بررسی چیستی این «ناگفته ها» و کارکرد آن در ساختار سیاسی کشور است.
چند وقت پیش و همزمان با جابجایی رییس سابق قوه قضائیه، آملی لاریجانی نیز در کشمکش با مرحوم آیت الله یزدی؛ عضو شورای نگهبان بیانیه ای داد و در بخشی از آن بیانیه تهدید کرد : «... بنده سینه‌ام خزانه‌الاسرار اتهامات مجموعه‌ای از معاونان، قائم‌مقامان و آقازاده‌های مسئولان و شخصیتهاست و ...»ظاهرا خزانه الاسرار آملی لاریجانی این قابلیت را داشت تا مهلکه ای را که با دستگیری طبری و پرونده فساد او برایش مهیا کرده بودند ختم به خیر کند.
حدود دو دهه پیش نیز مهدی هاشمی پسر مرحوم هاشمی رفسنجانی از طریق شرکتی پوششی به نام هورتون، از شرکت نروژی استات اویل مبالغ کلانی گرفته بود تا دست آن شرکت را در پروژه‌های نفتی ایران بند کند، مطبوعات نروژ قضیه را لو دادند و ماجرای «مهدی گیت» از همان زمان شروع شد اما به واسطه حضور هاشمی رفسنجانی در هسته سخت قدرت کسی جرات برخورد با مهدی را نداشت.
محکومیت مهدی هاشمی، زمانی به وقوع پیوست که پدر خانواده بر سر موضوع احمدی نژاد، راه خود را از حکومت به کلی جدا کرد.
قدرت، بدون نظارت و حساب کشی، در ذات خود فساد آور است. این که در کشور ما فساد در میان دولتمردان روز به روز در حال افزایش بوده و اراده ای جدی نیز برای برخورد با این پدیده وجود ندارد ناشی از این است که خلاف های مسئولان و آقازاده های آنان به جای آن که تبدیل به پرونده شده و بر روی میز قاضی قرار گیرد، به «ناگفته» و «خزانه الاسرار» تغییر ماهیت داده و در کشاکش رقابت های سیاسی به بایگانی می رود تا در وقت مناسب روی طرف مقابل را کم کند. «ناگفته ها»، حقوق حقه مردم در سپردن امانت بیت المال به مسئولان و دولتمردان نیست بلکه گزک «فلانی» از «دیگری» است تا در روز واقعه و هنگامه جنگ قدرت آن را به مثابه شمشیری برنده به کار گیرند .
به بیانی ساده، ریشه بسیاری از مشکلات کشور همین «ناگفته ها» ست و پنهان کردن آن برای روز مبادا.
اردشیر محمدی ـ فعال رسانه ای
