این روزها زباله گردی با وجود شیوع کرونا علاوه بر ایجاد منظره ای نازیبا از شهر و دیارمان منجر به گسترش بیماری های عفونی و آلودگی زیست محیطی شده است، فقر ، بیکاری و اعتیاد عامل اصلی زباله گردی است.
به گزارش سایت خبری پرسون از همدان، این روزها زباله گردی و خم شدن افرادی تا کمر در مخازن زباله بیشتر از هر چیز دیگر چهره شهرمان را نازیبا کرده است.
حس همدردی و همنوعی قلب را می فشارد که چرا باید افرادی در جامعه برای گذران زندگی زباله گردی را به عنوان یک‌شغل انتخاب کنند.
زباله گردها اغلب دستکش و ماسک هم نمی پوشند و خیلی راحت به دور از هیاهوی بیماری کرونا به صورت شبانه روزی در حال فعالیت هستند.
آنها در گذشته ای نچندان دور بیشتر شب ها زباله گردی می کردند اما به دلیل افزایش همکار زباله گرد، گویا شیفت کاریشان تغییر کرده و روزها نیز به سراغ مخازن زباله در هر کوچه و برزن می روند.
از پیر گرفته تا جوان، مرد و زن و حتی بعضی به صورت خانوادگی طوری زباله ها را از هم جدا می کنند و به هم می ریزانند که انگار نه انگار کرونایی هست. آنها این روزها زنده ماندن را بر نیستی و نابودی و یا هر مرض و بیماری ترجیح می دهند.
از تاکسی بار و نیسان و خودروی شخصی گرفته تا موتور های سه چرخ کابین دار و پای پیاده گونی بر دوش همه جا زباله گردی می کنند.
این زباله گردی نه تنها برای سلامتی خودشان بلکه برای خانواده های آنها تهدیدی جدی در برابر بیمارهای عفونی و کرونا می تواند باشد.
فقر، بیکاری، اعتیاد و آسیب های اجتماعی در زیر سایه آشفتگی های اقتصادی عامل اصلی این چنین زباله گردی هاست.
یک شهروند همدانی با اشاره به افزایش زباله گردی در این روزهای کرونایی می گوید: روزی و یا شبی نیست که زباله ها را برای تخلیه به سوی مخازن زباله ببرم و شاهد خم شدن دو یا سه نفر در این مخازن نباشم . واقعا باعث تاسف است و هیچ مسئولی نیز تاکنون به این وضعیت رسیدگی نکرده است.
وی ادامه می دهد: گشتن زباله و ریختن آنها بر روی زمین توسط این افراد علاوه بر خطر شیوع کرونا و به خطر افتادن سلامتی خود و
خانواده هایشان، منجر به آلودگی و بوی نامطبوع آشغال در کنار مخازن زباله می شود.
یکی دیگر از شهروندان همدانی نیز بیان می کند: زباله گردی علاوه بر خدشه دار کردن وجهه شهری می تواند کار پاکبانان را به دلیل ریختن زباله در اطراف مخازن زباله بیشتر کند.
وی پیشنهاد می کند حالا که این معضل در جامعه شهری وجود دارد لااقل به عنوان یک شهروند سعی می کنم مواد پلاستیکی و کاغذی را جدا از زباله های دیگر داخل کیسه جداگانه قرار دهم و امیدوارم این کار در میان سایر خانواده ها نیز فرهنگ سازی
زباله گردها با تشکیل اتاق فکر شناسنامه دار شوند
حسین رضایی جامعه شناس و آسیب شناس در حوزه اجتماعی در این زمینه با اشاره به اینکه زباله گردی یک علت ندارد بلکه دلایل زیادی برای این کار وجود دارد گفت: یکی از دلایل این کار می تواند مهاجرت افرادی از شهرهای مجاور به همدان باشد که به دلیل فقر و فرودستی در جامعه و اینکه توان جسمی و فنی خاصی ندارند به این کار روی آورده اند.
وی افزود: یک دلیل دیگر اینکه وقتی در کشوری شرایط اقتصاد خوب نباشد و سوء مدیریت وجود داشته باشد تکدی گری، کارتون خوابی، زباله گردی و.... نیز افزایش می یابد.
این جامعه شناس ادامه داد: دلیل دیگر این کار این است که این افراد با زباله گردی و کسب درآمد مواد مخدر خود را برای مصرف خریداری می کنند .
رضایی در خصوص راه حل برای کاهش زباله گردی در سطح جامعه خاطرنشان کرد: باید سازمان بهزیستی به کمک دانشگاه علوم پزشکی، شهرداری و نیروی انتظامی در این زمینه اتاق فکری تشکیل دهند و این افراد را شناسنامه دار کنند.
وی اضافه کرد: اگر این فعالیت سازو کار بهداشتی، قانونی و عملی پیدا کند و این افراد در جامعه دارای هویت و مجوز کار شوند این کار می تواند به سوی یک حرفه و فن سوق داده شود.
رضایی تصریح کرد: البته شهرداری با آموزش این افراد در خصوص تفکیک زباله می تواند به محیط زیست خدمت کند.
این آسیب شناس اجتماعی اظهار کرد: شهروندان نیز می توانند با تفکیک زباله از مبدا و جدا کردن شیشه، کاغذ و زباله خشک و تر به سلامتی خود و محیط زیست کمک کنند.
منیژه فرهانپور-استان همدان
