به گزارش سایت خبری پرسون، کارتنخوابها به علل بسیار متفاوتی به کارتنخوابی روی میآورند، طبق تحقیقات میدانی مختلف عوامل مهم کارتنخوابی را میتوان به دو عنوان مهم تعبیر کرد: عوامل فردی و ساختار اجتماعی.
از مهمترین عوامل شخصی که منجر به کارتن خوابی میشوند به عواملی چون بیماری ذهنی، سوء مصرف مواد مخدر و الکل، خشونت خانگی و فقدان یک شبکه حمایت خانوادگی اشاره میگردد که اعتیاد بارزترین عامل برای کارتنخوابی یک فرد میباشد.
چرایی پرداختن به موضوع کارتنخوابی و ریشهیابی عوامل آن، در این است که عوامل اجتماعی و فردی چه تاثیری بر ایجاد این رویه دارند که به آن میپردازیم. مهمترین عوامل اجتماعی و ساختاری برای مشکلات ذکر شده در تحقیقات مربوط به کارتنخوابی عواملی چون فقر، شرایط اقتصادی نظیر بیکاری، کمبود مسکن مناسب برای اقشار کمدرآمد، فقدان ریشه محبت در ارکان خانواده، ناکارآمدی نظام رفاه اجتماعی و سرباز زدن دولتها به اختصاص بودجههای پایدار جهت تامین نیازهای افراد کمبرخوردار و بیبضاعت جامعه را میتوان عنوان کرد. این که عوامل اجتماعی و ساختاری در اقتصاد ایران تا چه حد در بی خانمانی یا کارتنخوابی نقش دارد خود مستلزم پژوهشهایی جدی و دقیق است.
عوامل اصلی کارتنخوابی
فقدان مکان و اشتباهات فردی: عوامل ساختاری مانند فقدان مکانهای مناسبی با قیمت کم و در حد رایگان، فقر، بیکاری و شرایط ضعیف اقتصادی را به عنوان عوامل کارتنخوابی میتوان نام برد اما عواملی خارج از این رویه هم موجود میباشد که به اشتباهات فرد در جامعه منتهی میشود.
نادیده گرفتن مشکلات کارتنخوابها: نظریۀ ساختاری (کلان اجتماعی)، کارتنخوابی را به نیروهای دولتی و اقتصادی و اجتماعی نسبت میدهد. این عوامل شرایطی را ایجاد میکنند که تحت آن شرایط، برای افراد مشکل است که در اقتصاد بی ثبات با شرایط فردی خود بتوانند سرپناه و رفاه تهیه کنند.
عدم حمایت دولتها: دولت باید مکلف شود فردی را از تکدیگری به درآمدی پایدار برساند و در این برهه نیز مسکن و سرپناهش را نیز تهیه کند که یک معامله دو سویه از طرف دولت و فرد با نگاهی برد ـ برد به حساب میآید چون تبعات و هزینههای خروج یک فرد از کارتنخوابی به مراتب کمتر از این است که یک فرد کارتنخواب بماند و دنبالهرو ایجاد ناامنی و تخلف در جامعه شود.
بیکاری: بسیاری از محققان نسبت بیکاری را مربوط به بیخانمانی دانستهاند زیرا بیکاری با معیشت ضعیف و کارتن خوابی ارتباط مستقیم دارد و معتقدند که نسبت بیکاری دائم و غیردائم بر روی نسبت کارتنخوابی اثرگذار است.
بی تفاوتی و عادی شدن مسئله کارتنخوابی: عادی شدن مسائل اجتماعی و نظارت مستقیم و مستمر سازمان بهزیستی بر مدیریت پیشگیری از آسیبهای اجتماعی و تقلیل مسائل اجتماعی به راه حلها و درمانهای فردی منتهی شده است. کارتنخوابی و طرد شدن فرد از جامعه، یکی از مسائل قطعی روبه افزایش انواع آسیبهای اجتماعی و فردی در کشور است.
لیلا عباسی