به گزارش سایت خبری پرسون، سمیه رفیعی در گفتوگو با پرسون اظهار کرد: بحث ما در مدیریت کلان محیط زیست در کشور بحث این فرد یا آن فرد نیست. آن قسمت که ما بدان نقد جدی داریم مربوط به تفکر حاکم بر جریان محیط زیستی کشور است که موجب صدمات بعضا جبران ناپذیری شده است.
وی در پاسخ به این سوال که آیا نقش فراکسیون محیط زیست در اغلب موارد نقشی تشریفاتی و غیرکاربردی بوده است، افزود: از روز اولی که به ریاست این فراکسیون رسیدم همواره دغدغهام اعتلای این فراکسیون کلیدی مجلس و خارج کردن آن از فراکسیونی تشریفاتی بوده است که به لطف خدا در طول شش ماه گذشته اقدامی که از سوی فراکسیون محیط زیست مجلس در ممنوعیت صید ترال صورت گرفت با کل اقدامات این فراکسیون در ادوار گذشته قابل مقایسه و در نوع خود بیسابقه بوده است.
رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی تصریح کرد: به اعتقاد بنده مسئله محیطزیست در قانون ششم توسعه به درستی دیده نشده بود و از واقعیتهای موجود بسیار فاصله داشت.
رفیعی بیان داشت: به همین علت از آنجا که هم در افق قانونی و هم در وضعیت محیطی زیستی فعلی شرایط مطلوبی نداریم بایستی در تهیه فصل محیط زیستی سند هفتم توسعه که اکنون مراحل آن در مجمع تشخیص مصلحت نظام در حال پیگیری است، نهایت دقت را به خرج دهیم.
بیشتر بخوانید؛
«ابرویی که درست نشد و چشمی که کور شد»
وی ادامه داد: همانطور که میدانیم مسئله محیط زیست یک مسئله کلان فرابخشی و بین سازمانی است لذا وقتی نامزد انتخاباتی در حوزه ریاست جمهوری یکی از شعارهای اصلی خود را بر تحول و ارتقا جایگاه محیط زیست مطرح میکند بایستی شعارهای خود را متناسب با ساختارها و سازمانهایی که در حوزه محیط زیست دخیل هستند و در بسیاری از موارد نیز دچار تعارض منافع هستند، قرار دهند.
رئیس فراکسیون محیط زیست مجلس شورای اسلامی گفت: اگر از همین زاویه نگاه کنیم متوجه میشویم اگر عزم و خواستی برای بهبود شرایط محیط زیست کشور وجود داشته باشد با توجه به شرایط حاکم نمیتوان به نتیجه آن امیدوار بود که نمود آن را میتوانیم در عدم تشکیل جلسات شورای عالی محیط زیست بررسی کنیم.
وی با اشاره به اینکه مثال موارد مذکور را میتوان در شاخصهای محیطزیستی در ابتدای دولت تدبیر و امید و زمان حال مشخص کرد، اضافه کرد: متاسفانه در قالب موارد و شاخصها به اتفاق نزول کردهایم اما در هرصورت بایستی با استفاده از دو بازوی خود در مجلس یعنی تقنین و نظارت بر آن این اشکلات را مرتفع کنیم.
گفتوگو از مسعود لاهوت