پرسون گزارش میدهد:
به گزارش سایت خبری پرسون از گیلان، علی امیری افزود: تکه سنگ یاد شده تنها یک سوم از کل این سنگ قبر است و "کلمه سلطان عالی شان" از آن استخراج شده است.
وی اظهار داشت: بقایای حجاری شده روی این سنگ قبر تقریبا به مرور زمان از بین رفته و فقط چند کلمه بازخوانی شده است.
وی ادامه داد: در دوران قبل از قاجاریه سنگ قبر بزرگان بصورت مکعب مستطیلی حاوی آیات قرآن ،مشخصات و یک نقاشی نزدیک به حرفه متوفی بر روی سنگ خبر حک می شد.
امیری افزود: این سنگ قبر شباهتی به سنگ قبور نگهداری شده در موزه شیخ صفی الدین اردبیلی دارد.
به گفته معاون میراث فرهنگی اداره کل میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی گیلان، تکه سنگ یاد شده در دهه ۸۰ بدست آمده و یکی از مهم ترین دلایل اهمیت کشف این سنگ قبر عدم وجود گورستان تاریخی در این منطقه است.
ولی جهانی در همین رابطه گفت: با توجه به سنگ کشف شده در حاشیه رودخانه احتمال وجود گورستان در مناطق بالا دست داده می شود.
وی اظهار داشت: این سنگ قبر تاریخی که اکنون در موزه باستانشناسی رشت قرار دارد، توسط باستان شناسان مورد مطالعه قرار گرفته و امید است نتایج حاصل از این پژوهش‌ها بتواند اطلاعات جدید و مهمی در خصوص این قلعه شاخص و منطقه قلعه رودخان در اختیار پژوهشگران قرار دهد تا زمینه مطالعات آتی را فراهم آورد.
بیشتر بخوانید؛
۴ تن خاویار در گیلان استحصال شد
قلعه رودخان یکی از شگفت انگیز ترین بناهای نظامی ایران است
این بنای عظیم که در ۲۳کیلومتری جنوب غربی شهرستان فومن و در میان جنگلهای سر به فلک کشیده واقع شده است نمادی از کوشش گیلانیان برای حفاظت و صیانت از این سرزمین است.
بنای قلعه رودخان در ارتفاع ۶۸۷ تا ۷۷۸متری از سطح آبهای آزاد و در دو سوی آن دو رودخانه جاری است.
این اثر تاریخی – طبیعی احتمالا در دوره خاندان اسحاقی (مقارن با سلجوقیان ) که بر غرب گیلان حکومت می کرده اند بنا شده است، هر چند برخی پژوهشگران بنیاد آن را به پیش از اسلام نسبت می دهند.
قدیمی ترین سند از این قلعه کتیبه ای سنگی است که تاریخ تجدید بنای آن را بین سالهای ۹۱۸تا ۹۲۱ ه.ق (مقارن با حکومت شاه اسماعیل صفوی ذکر می کند.
این بنا در دوره حکومت زندیه توسط هدایت الله خان فومنی حاکم فومن تعمیر و توپ هایی به منظور دفاع در آن نصب شد.
این دژ نظامی به اسامی دیگری چون قلعه حسامی، قلعه هزار پله و قلعه سگسگال نیز معروف است.
وسعت بنا ۶/۲هکتار بوده و از سه بخش اصلی شرقی، میانی و غربی تشکیل شده است.
دروازه ورودی در بخش میانی واقع است، بخش شرقی که احتمالا قدیمی تر از سایر بخش هاست دارای دروازه ورودی مجزا و همچنین در اضطراری است ومقر افسران ارشد نیز در این بخش قلعه واقع شده است .
بخش غربی مرتفع ترین قسمت قلعه است و عمارت شاه نشین و آب انبار در آن قرار دارد.
طول باروی قلعه یک هزار و ۵۰۰ متر و ارتفاع آن بین پنج تا ۱۲متر متغیر است.
باروها و برج های متعدد قلعه با مصالح سنگ ،آجر و ملات آهکی ساخته شده اند.
این اثر ارزشمند ملی به شماره ۱۵۴۶و در تاریخ سی ام مردادماه ۱۳۵۴در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
منبع: ایرنا
