به گزارش سایت خبری پُرسون، دنیس ام. هوگان استاد دانشگاه هاروارد و پژوهشگر تحولات آمریکای مرکزی در مقالهای در نیویورکتایمز با اشاره به استقرار نیروهای نظامی و ناو هواپیمابر آمریکا در دریای کارائیب نوشت:
واشنگتن گمان میکند میتواند همان کاری را که در سال ۱۹۸۹ در پاناما انجام داد، اکنون در ونزوئلا تکرار کند، اما شرایط امروز بسیار متفاوت است و چنین اقدامی میتواند برای منطقه فاجعهبار باشد.
تفاوتهای بنیادین پاناما و ونزوئلا
هوگان تأکید میکند که پاناما کشوری کوچک با سه میلیون نفر جمعیت و میزبان پایگاه دائمی آمریکا بود، در حالیکه ونزوئلا کشوری وسیع با ۳۰ میلیون نفر جمعیت و بدون حضور نظامی آمریکا است. او معتقد است، برخلاف پاناما، واشنگتن در ونزوئلا با موانع جدی منطقهای و بینالمللی روبهروست.
تجربه تلخ مداخله در پاناما
این استاد تاریخ یادآور میشود: در حمله ۱۹۸۹ آمریکا به پاناما، اگرچه ژنرال نوریگا سرنگون شد، اما محله کارگری "الچوریلو" با خاک یکسان گردید و صدها غیرنظامی جان باختند. پاناما سالها پس از آن درگیر بیثباتی، جرم و فقر شد و حتی قاچاق مواد مخدر افزایش یافت.
استمرار سیاست مداخله در آمریکای لاتین
به گفته هوگان، حمله احتمالی به ونزوئلا ادامه همان رویکردی است که از زمان دکترین مونرو تا امروز، مبنای سیاست خارجی آمریکا در آمریکای لاتین بوده است: واشنگتن حتی در دوران انزواطلبی و سیاست "اول آمریکا" نیز مداخلهجویی را از دستور کار خود کنار نگذاشته است.
اهداف سیاسی پشت تهدید نظامی
هوگان مینویسد: همانطور که حمله به پاناما در سال ۱۹۸۹ تلاشی برای جبران شکست ویتنام بود، اکنون نیز تهدید به حمله به ونزوئلا میتواند تلاشی برای انحراف افکار عمومی از شکستهای آمریکا در عراق و افغانستان باشد.
او تأکید دارد که مادورو تهدید امنیتی برای آمریکا نیست و انگیزه اصلی چنین اقدامی، جلب حمایت داخلی جمهوریخواهان و رضایت لابیهای سیاسی در واشنگتن است.
پیامدهای فاجعهبار برای منطقه
به باور استاد هاروارد، هرگونه اقدام نظامی آمریکا علیه ونزوئلا، علاوه بر نابودی زیرساختهای این کشور، باعث تشدید قاچاق مواد مخدر، درگیریهای مسلحانه، مهاجرت گسترده و بیثباتی در سراسر آمریکای جنوبی خواهد شد.
منبع: ایسنا