یادداشت/براستی حاج قاسم چه کرده بود وچگونه زیسته بود که اینگونه همگان از بن جان دوستش داشته و می دارند. دراین ماجرا صغیر و کبیر، زن و مرد و پیر وجوان، از عمق جان حزین شدند.
به گزارش سایت خبری پرسون، بامداد جمعه ۱۳ دی ماه 1398 سردار شهید سپهبد حاج قاسم سلیمانی به همراه ابومهدی مهندس از فرماندهان مقاومت پس از عمری مجاهدت در حمله نیروهای آمریکایی در مسیر فرودگاه بغداد به شهادت رسید. دستور این حمله هوایی را دونالد ترامپ، رییس جمهوری و فرمانده کل قوای آمریکا صادر کرده بود.
به بهانه سالروز شهادت سردار دلها حاج قاسم سلیمانی در یادداشتی با عنوان «گذری در مکتب حاج قاسم» به محبوبیت این شهید والامقام در بین مردم پرداخته شده است؛
بسم رب الشهدا
رمز و راز محبوبیت
در حالیکه اشک در چشمانش حلقه زده بود، دستم را بطرف خود می‌کشید و من که حواسم جای دیگری بود را چند باری صدا زد و گفت : « بابا...بابا... چرا هر وقت من سردار سلیمانی را می‌بینیم گریه ام می گیره». من و او هر دو جلو تلویزیون نشسته بودیم و یکی از شبکه ها.، فیلم و تصاویری از حاج قاسم را نشان می داد. نگاهی به تصویر و نگاهی به چهره اش انداختم که حالا دیگه چشمانش پر از اشک شده و نزدیک به ریزش بود. او را به سمت خویش کشیدم وکمی فشار دادم و مانده بودم که به نوه گلم چه بگویم.
یادم آمد که همان روزهای شهادت حاج قاسم هم کودک دیگری، با بغض در گلو و چشمی اشکبار و عشق و شوری شگفت با خبرنگاری مصاحبه می‌کرد و از حاج قاسم می گفت. مسلما تنها آن کودک ونوه پنج ساله من نبودند و نیستند که اینگونه احساساتی دارند. چه بسا کودکانی که اینگونه بودند ولی به قاب تصویر نیامدند، و چه بسا هستند، اما مثل نازنین زهرا در برابر من نیستند.
بیاد آوردم که خود و سایر اعضای خانواده هم، از لحظه شنیدن شهادت حاج قاسم اشک مان خشک نمی‌شد و منهم بی اختیار با هربار یادآوری ماجرا اشکم سرازیر می‌شد. یک‌بار به این فکر افتادم که من تا به حال برای هیچ مرحوم از دست رفته ای اینقدر اشک نریخته بودم، این چه حکایتی است که در این ماجرا اینگونه بی اختیار اشکم جاری می‌شود و راستش از بیان این موضوع هم نزد دیگران خجالت می کشیدم، اما زمانی که از یکی از دوستان این عبارت را شنیدم که می‌گفت: « من برای پدر و مادرم هم به این اندازه اشک نریخته بودم»، دانستم که در این حال هم بی‌گمان، من وان دوست تنها نبوده و نیستیم و این حال و حدیث دیگرانی هم هست.
براستی حاج قاسم چه کرده بود وچگونه زیسته بود که اینگونه همگان از بن جان دوستش داشته و می دارند. دراین ماجرا صغیر و کبیر، زن و مرد و پیر وجوان، از عمق جان حزین شدند.، حتی شاهد اشک بزرگانمان هم بودیم. این غم بزرگ ناشی از محبتی بی نظیر بود. این عشق و محبت عادی نبوده و نیست. تنها می‌توانیم بگوییم این عشق خدادادی است. حاج قاسم یکی از تأویلات و تجسم این آیه مبارکه قرآنی است، آنجا که می‌فرماید: « کسانی که ایمان و عمل صالح داشته باشند، خداوندرحمان مودت و محبت آنانرا در دل مردمان می نشاند.»
پوریا نیک اندیش/
انتهای پیام/
