به گزارش پرسون، از دیلی میل، ویتامین D نقشی حیاتی را در سیستم ایمنی بدن ما بازی می کند و علیه التهاب های بدنی ظاهر می شود. این خصوصیات ویتامین D نقشی اساسی در مقاومت بدن مقابل ویروس کرونا ایفا می کند.
نرخ کمبود ویتامین D در بدن افرادی که به طیف های شدید بیماری کرونا مبتلا بودند بسیار بالاست و همچنین افراد سالمندی که گرفتار این ویروس شدند. رنگین پوستان نیز معمولا به طیف های شدید این ویروس مبتلا می شوند.
البته هنوز پیوند بین کمبود این ویتامین با ابتلا به طیف شدید کرونا هنوز از لحاظ علمی به صورت رسمی شناخته نمی شود اما به هر حال این نظریه مطرح شده که کمبود ویتامین D در بدن ارتباط زیادی با ابتلا به کرونا و طیف های شدید آن و البته از همه بدتر مرگ و میر ناشی از این بیماری دارد.
دکتر مایکل هولیک از دانشگاه بوستون در تحقیقات قبلی خود متوجه شد افرادی که ویتامین D کافی دارند در وهله اول 54 درصد کمتر به ویروس کرونا مبتلا می شوند.
به دنبال حاصل شدن این نتیجه او و تیمش دریافتند که افرادی که ویتامین کافی ندارند پس از ابتلا به ویروس کرونا به شدت بیمار و دچار سپسیس می شوند و یا حتی می میرند.
از آنجا که کمبود ویتامین D در مبتلایان به بیماری های دیگری که خطر ویروس کرونا را افزایش می دهند معمول است ، نمی توان به طور دقیق گفت که اگر همه ما دوز روزانه ویتامین آفتاب را دریافت کنیم چقدر در مبتلا نشدن ما به بیماری کرونا نقش دارد. اما اکنون به نظر می رسد که مصرف ویتامین D بسیار ضروری است.
دکتر هولیک گفت: این مطالعه شواهد مستقیمی را نشان می دهد که کافی بودن ویتامین D می تواند عوارض را از جمله طوفان سیتوکین (انتشار خیلی سریع پروتئین در خون) و در نهایت مرگ ناشی از کووید19 کاهش دهد.
دکتر هولیک و همکارانش از 235 بیمار بستری شده در بیمارستان های تهران برای کووید 19 نمونه خون گرفتند.
به طور کلی ، 67 درصد بیماران دارای ویتامین D زیر 30 نانوگرم در میلی لیتر بودند.
مقدار استاندارد برای سطح ایده آل ویتامین D مشخص نیست اما 30 نانوگرم در میلی لیتر کافی تلقی می شود. هر چیزی در زیر این مقدار ناکافی محسوب می شود اما لزوما عواقب گسترده ای برای سلامتی نخواهد داشت. به هر حال سطح زیر 20 نانوگرم در میلی لیتر به عنوان کمبود در نظر گرفته می شود.
در ایالات متحده ، تخمین زده می شود که 42 درصد مردم کمبود ویتامین D دارند اما این میزان در جمعیت های مختلف به طور قابل توجهی متفاوت است.
تصور می شود که حدود 60 درصد افراد مسن ساکن خانه های سالمندان کمبود ویتامین D داشته باشند.
محتمل ترین توضیح این است که آنها صرفاً زمان زیادی را در خانه می گذرانند. نور خورشید منبع اصلی ویتامین D ماست.
هنگامی که در معرض اشعه ماورا بنفش در اشعه های آفتاب قرار می گیریم، این اشعه با کلسترول موجود در پوست ما واکنش نشان می دهد و باعث تولید ویتامین D می شود.
در دنیای بسته داخلی ، میزان کمبود ویتامین D افزایش یافته است.
در میان بیماران مورد مطالعه دانشگاه بوستون، کسانی که دارای سطح کافی ویتامین D در خون بودند درصورت ابتلا به کرونا پس از ورود به بیمارستان ها بیشتر هوشیار بودند.
بیماران با سطح پایین ویتامین D ، 46 درصد بیشتر نیاز به دستگاه های ونتیلاتور داشتند یا اینکه دچار سندرم دیسترس حاد تنفسی (ARDS) شدند؛ یعنی وضعیت نارسایی ریه که برای بسیاری از بیماران کووید19 کشنده است.
به طور کلی ، 74 درصد از بیمارانی که در سنین 30 تا 90 سال قرار داشتند به شدت به کووید 19 دچار شدند.
تمام بیماران زیر 40 سال که در این مطالعه شرکت داشتند از بیماری کرونا جان سالم به در بردند.
اما 16.3 درصد از کسانی که 40 سال یا بیشتر بودند - 38 نفر - در نهایت به دلیل ابتلا به ویروس کرونا مردند.
نور خورشید مهمترین منبع ویتامین D ماست.
اما افرادی که پوست تیره دارند ملانین بیشتری دارند که باعث می شود جذب اشعه خورشید برای پوست دشوارتر باشد و ویتامین D نیز سخت تر ساخته شود.
ما همچنین می توانیم ویتامین D را با رژیم غذایی به بدن جذب کنیم:
ماهی: مانند ماهی قزل آلا ، خاویاری ، ساردین و تیلاپیا
قارچ ها
شیر
ماست
تخم مرغ
دانه های مغزدار
و ....
