سیاست

مدافعان سیاست‌های گذشته، می‌کوشند اشتباهات را به گردن دیگران بیندازند. اگر بخواهیم واقعاً پارادایم تغییر کند، باید نخست از ذهنیت استعماری آنها عبور کنیم.

هنگامی‌که در جاده بن‌بست حرکت کنیم ولی ندانیم که بن‌بست است، بی‌خیال و آسوده خاطر می‌رویم؛ ولی وقتی فهمیدیم جاده بن‌بست است و بنزین‌ ما هم در حال تمام شدن است، عقل اقتضا می‌کند که فوری برگردیم و تغییر مسیر دهیم. نه اینکه باز هم همان راه را برویم؛ به امید آنکه گشایشی رخ خواهد داد.

هر فرد یا نهاد یا کشوری که چشم‌انداز روشنی برای آینده ندارد، تصمیم‌گیری‌های آن اغلب شتاب‌زده خواهد بود و رنگ و بوی هیجانی دارد. تصمیماتی که نه بر پایه تحلیل‌های بلندمدت بلکه ناشی از هیجانات زودگذر و لحظه‌ای مثل خشم و اضطراب و یا ملاحظات تاکتیکی است. پیامد چنین شیوه‌ای برای کشور، فرسایش توان تصمیم‌سازی نهادهای حکمرانی و تشدید احساس سردرگمی مردم است.

سیاست را نباید ساده‌سازی کرد. مناسبات سیاسی نیز تک خطی نیست و نیازمند تحلیل‌های چندلایه و چندبُعدی است. یکی از چهره‌هایی که رفتار سیاسی‌اش نمونه‌ای روشن از این پیچیدگی و ظرافت است، علی لاریجانی است؛ سیاست‌مداری با پیشینه‌ای چنددهه‌ای در عرصه‌های گوناگون حکمرانی که در سال‌های اخیر، مسیر متفاوتی را پیموده است.

رئیس جمهوری اسبق ایران گفت: سیاست‌های بی منطق و ضد حقوق انسان و طرفدار خشونت و ترور و ... اصلاً سیاست اسلامی نیست و در واقع اسلام هم با این سیاستها مخالف است.

با تغییر ساعت کاری ادارات، مدارس نیز مشمول تغییر زمان شروع شده‌اند، تصمیمی که اگرچه برای صرفه‌جویی در مصرف انرژی اتخاذ شده، اما نگرانی‌های جدی برای مادران و دانش‌آموزان به همراه داشته است.

سرلشکر سید یحیی رحیم صفوی گفت: ترامپ با اتخاذ رویکردی تقابلی در سیاست خارجی، با بسیاری از کشورها وارد تنش شده و اظهارات و اقدامات نامتعارفی از خود بروز داده است. این روند، وضعیت داخلی آمریکا و نظم جهانی را برهم زده و می‌تواند به تضعیف و افول جایگاه آن کشور منجر گردد.

محمد مهاجری روزنامه نگار اصولگرا در کانال تلگرامی خودش درمورد جواد لاریجانی نوشت: لاریجانی حتی اگر بخواهد بر پیشینه دیپلماسی اش تکیه کند مربوط به سه دهه قبل است و اگر چیزی از آن باقیمانده باشد ته‌نشین شده‌هایی است که چندان معتبر نیست اما او می خواهد همان را دستمایه دهد تا مثلا خود را در آینه، هم قدکیسینجر ببیند.

رئیس شورای راهبردی روابط خارجی با تاکید بر اینکه سیاست راهبردی جمهوری اسلامی ایران استفاده از قدرت نرم است، اظهار کرد: این سیاست شامل توسعه همکاری‌های اقتصادی با کشورهای منطقه است.

جلیلی در جمع دانشجویان دانشگاه فرهنگیان تهران گفت: امروز یکی از جنبه‌های فرهنگ که نقش بسزایی در تمدن‌سازی دارد، فرهنگ سیاسی است. اگر در فرهنگ سیاسی یک کشور خللی وجود داشته باشد، هزینه‌ی آن را یک ملت پرداخت خواهد کرد.

تحول در سیاست خارجی که این روزها نتایج مثبت آن را شاهد هستیم، به مکمل داخلی نیاز دارد تا این دو به کمک همدیگر کشور را به سوی پیشرفت همه‌جانبه و رها شدن از مشکلات کنونی سوق دهند.

عارف در مورد رفع فیلتر عنوان کرد: رفع فیلتر به صورت گام به گام انجام می‌شود، گام اول برداشته شد و ان‌شاءالله گام‌های بعدی هم برداشته خواهد شد. ما معتقدیم سیاست منع جواب نمی‌دهد.

نبویان گفتمانی را پیش برده که می‌تواند به بازنگری در سیاست‌های ارزشی منجر شود.

جاى معطل ماندن براى گشایش هاى بیرونى و چشم دوختن به دستان بیگانگان یا فروکش کردن دشمنى دشمنان خارجى، عقلانیت سیاسى حکم مى کند که کشورها و ملتها با اتکا به ظرفیت هاى داخلى خود مسیر پیشرفت و استقلال را طى کنند. تکیه بر داشته هاى ملى - اعم از ثروت هاى مادى، ظرفیت هاى انسانى، فرهنک بومى و سرمایه هاى معنوى - مهم ترین تضمین براى عزت و اقتدار پایدار یک ملت است،

فرهیختگان نوشت: در گذشته که عموماً فهم ناقص موجب رفتار‌های تند می‌شد، این بار منافع سیاسی است که چنین تندی‌هایی را پیش می‌برد.

ایران امروز بدون نیاز به نیروی «نیابتی» قادر به دفاع از خود است. دهه‌ها سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های دفاعی - از فناوری موشکی پیشرفته تا پهپادهای نوین- امنیت این کشور را مستقل از حمایت خارجی تضمین کرده است. ایران اگرچه همچنان به مردم خود به عنوان مهم‌ترین سد در برابر تجاوز خارجی تکیه می‌کند، اما نوآوری‌های نظامی آن امکان حفظ امنیت بدون اتکا به حمایت خارجی را فراهم کرده است.

دکتر ظریف در مصاحبه درخشانش با زکریا، به تمامی اتهامات و ادعاها علیه ایران پاسخ مدلل داد و روایتی برای افکار عمومی و سیاستگران و رسانه‌های مهم بین الملل بیان کرد؛ بیانی دقیق و متفاوت از شعارهای عامه پسند که به هیچ وجه با مواضع رسمی کشور زاویه و تفاوتی نداشت.

چیز عجیبی که در ایران وجود دارد آگاهی عمومی از واقعیتی انکارناپذیر است که عده‌ای افراد آن را با شدت کتمان و انکار می‌کنند. این واقعیت که تندروها هیچ آینده‌ای در ایران ندارند. به‌طور طبیعی آنان هستند و زندگی می‌کنند ولی به لحاظ سیاسی فاقد حداقلی از شانس برای بقا هستند.

مشکل اصلی کشور ما، به‌ ویژه در زمینه‌های اقتصادی، در این است که فرآیندهای تصمیم‌گیری دقیق، شفاف و کارآمد وجود ندارد. مکانیزم مشخص و قابل اعتماد برای ارزیابی تاثیرات تصمیمات درازمدت و کوتاه‌مدت وجود ندارد. تا زمانی که فرآیندهای تصمیم‌گیری اصلاح نشوند و به شفافیت و کارآمدی دست پیدا نکنیم، اشتباهات در سیاستگذاری‌ها و تصمیم‌گیری‌ها همچنان ادامه خواهد داشت.

ظاهرا مفهوم سیاست و حکمرانی امور به شکل عجیبی غیرمنعطف و سخت و البته شکننده همچنان ادامه دارد. در انتخابات تیر ماه شاهد قدری انعطاف امیدبخش بودیم و معلوم نیست که چرا اراده‌ای به تداوم آن انعطاف وجود ندارد. وضعیت به گونه‌ای است که گویی یک نفر با یک پوشش عادی و ثابت بخواهد هم در قطب جنوب زندگی کند و هم در صحرای سوزان.