اصلاحطلبان که از سال 92 به پیروزیهای زنجیرهای در عرصه سیاست دست یافتند، به دلیل ناکارآمدی و ایجاد مشکلات عدیده در زندگی مردم، از سال 98 و با واگذاری نتیجه انتخابات مجلس یازدهم، به شکستهای زنجیرهای دچار شدهاند.
انتخاباتهایی که اصلاح طلبان در آن پیروز یا بازنده بودند رایی بالای 10 میلیون داشتند اما حالا چه اتفاقی افتاده که سبد رای آنها به 2 میلیون تقلیل یافته است؟
پرسش اصلی متن پیشرو این است که آیا اساسا امکان رییسجمهور شدن عبدالناصر همتی وجود نداشت؟ به بیان دقیقتر این یادداشت میخواهد به بررسی علل ناکامی همتی در انتخابات ریاستجمهوری بپردازد.
روز گذشته سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری هم برگزار شد تا بالاخره بعد از حرفهای بسیار، گلایههای سرشار و اختلافنظرهای تشکیلاتی متعدد این دوره از انتخابات هم به پایان برسد.
عبدالناصر همتی گفت: من یک آدم معمولی، با یک خانواده معمولی و ظاهر معمولی هستم اما به اتکای شما می خواهم صحنه را تغییر دهم و رئیس جمهور خوبی برای همه ایرانی ها باشم.
دانیالزاده، اعظام، صدرهاشمینژاد، العقیلی، اقدامیان، فلاحتیان، شفیعی، گرامی، ایزدپناه، رستمی صفا و ریختهگران ۱۱ ابربدهکار بزرگ نظام بانکی ایران هستند که بیش از ۹۰ هزار میلیارد تومان از سرمایههای کشور را در اختیار دارند.
سیزدهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و ششمین دوره شوراهای شهر و روستا 3روز دیگر یعنی 28 خرداد برگزار خواهد شد اما هنوز هم به اذعان بسیاری از فعالان سیاسی و کارشناسان فضای جامعه به آن صورت انتخاباتی نیست و فضای داغ تبلیغات را شاهد نیستیم. به قرائت برخی شاید به دلیل اینکه مردم با خود فکر میکنند برنده انتخابات از پیش معلوم است چندان نگاه مثبتی به انتخابات و کاندیداها ندارند و لذا فضای سردی بر فضای حاکم بر انتخابات قالب است.
یک کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری گفت: پیچ فشار حداکثری را رد کردیم، اما کشور را نمیشود با تهاتر اداره کرد؛ برخی فکر میکنند ملت رفاه آرامش و زندگی نمیخواهد. ما که نیامدیم صبح تا شب مردم تحت فشار باشند!