رفتار والدین

بسیاری از پدر و مادرها دوست دارند فرزندشان در مدرسه نمره های خوبی بگیرد و در نهایت در یک دانشگاه معتبر و برتر تحصیل کند، با این حال، چیزی که در این میان اغلب مورد غفلت قرار می گیرد، هوش هیجانی فرزند است. هوش هیجانی نقش بسیار مهمی در زندگی ما ایفا می کند، از کمک به دستیابی به موفقیت شغلی گرفته تا مدیریت اضطراب و برخورداری از مهارت های ارتباطی.
رابطه والد و فرزندی بی حد و مرز نیست و مانند هر رابطه دیگری حدودی مشخص دارد. این ارتباط هرگز نباید مخدوش و جایگاه والدین و فرزندان برعکس شود.
کلمات قدرت و تأثیر زیادی بر عملکرد ما دارند. بنابراین باید کلمات خود را در انتقال به فرزندانمان با دقت انتخاب کنیم؛ به خصوص در موقعیت‌های استرس زا یا عصبانیت که می‌توانیم به راحتی هر چیزی را که فکر می‌کنید به آن‌ها منتقل کنیم و تأثیر نامطلوبی بر جای بگذاریم که به آسانی نیز جبران نخواهد شد.
فرزند پروری از سنین پایین که بچه‌ها جز گریه کردن کاری بلد نیستند تا رشد گام به گام آنها، هر مرحله صبوری و سعه صدرش خودش را می‌طلبد! تصور کنید با موجودی روبه رو هستید که چیزی نمی‌داند، این شما هستید که هرآنچه انجام بدهید یاد می‌گیرد و آموزش می‌پذیرد! همانطور که بچه‌ها راه رفتن، حرف زدن، خندیدن، دست زدن، دویدن و... را از بزرگتر‌ها یاد می‌گیرند تمام واکنش‌های شما را هم به هنگام هر رخداد در ذهنشان ثبت و ضبط می‌کنند و به موقع خودش آن‌ها را پیاده خواهند کرد!
روانشناسان می‌گویند برای آموزش احترام به فرزند خود، باید خودتان هم با او همینگونه رفتار کنید. وقتی پدر و مادر‌ها به فرزند خود اصرار می‌کنند که باید تحت هر شرایط به هر بزرگتری احترام بگذارند، اما خود نمونه‌ی مناسبی برایش نیستند، این امر ممکن است فرزند را به سمت احترام خودکار و فکر نشده سوق می‌دهد.
یک روانشناس بالینی و مشاور خانواده با بیان اینکه والدین باید سعی کنند تا پیش از سن مدرسه به کودکان خود در خصوص ابتلاء به اختلال بیش‌فعالی برچسب نزنند، راهکارهای افزایش تمرکز در این کودکان را تشریح کرد.
تحقیقات نشان می‌دهند در دنیای امروزی بسیاری از کودکان در معرض پرخاشگری کلامی والدین قرار می‌گیرند و این موضوع با توجه به مشکلات زیاد مادر و پدر‌ها و افزایش میزان افسردگی، اضطراب، از هم گسستگی‌های خانوادگی و مصرف مواد مخدر شایع و رایج است.
شما همیشه باید به عنوان والدین به فرزندان خود مخصوصا در سنین کودکی به اندازه کافی توجه کنید، اما انجام این کار به شکل متعادل، خیلی هم راحت نیست. توجه بیش از حد یا توجه کمتر از حد نیاز، هر دو عامل آسیب به کودک است. در این قسمت قصد داریم نشانه‌هایی را در کودک شما معرفی کنیم که علامت این است به او کم توجه بوده‌اید.
جوانی سن بسیار مهمی است که هر فرد در زندگی خود پشت سر می گذارد زیرا در این دوران جوان وارد بزرگ سالی می شود و ارتباط آن با اطرافیان خود تغییر می کند.
همه چیز از آن لحظات دوست‌داشتنی آغاز می‌شود که از بچه کوچکی اسمش را می‌پرسند و والدینش به این سؤال پاسخ می‌دهند. اگر پدر و مادر فقط تا زمانی که کودک حرف زدن را یاد بگیرد این کار را انجام دهند، ایرادی ندارد، اما بسیاری از پدر و مادرها حتی از جانب فرزند نوجوان خود هم در همه جا صحبت می‌کنند.