دولت سیزدهم

به نظر می‌رسد منتقدان دولت حسن روحانی، حالا فهمیده‌اند که اداره کشور با شرایط فعلی چقدر سخت و جانکاه است. آنهایی که فکر می‌کردند، سه روزه می‌شود مشکلات را حل کرد حالا مانده‌اند که با اقتصاد کشور چه کنند! اقتصادی که به صورت دستوری به سامان نمی‌رسد و باید برای آن نقشه راه مشخصی داشت.

چند روز اخیر یکسری اتفاقات افتاد که نشان داد دولت سیزدهم اولا، نوعی سامان و وحدت لازم را در زمینه سیاست خارجی ندارد. دوما، روش دقیقی برای مقدمه‌چینی مذاکرات آینده در پیش نگرفته است. تحلیل و فرضیه‌ام را از گزارش سازمان مدیریت و بودجه دولت شروع می‌کنم. گزارشی که داده شد، نوعی فاجعه‌سازی پوپولیستی بود به‌گونه‌ای که توان چانه‌زنی ایران را در شرایط کنونی تضعیف خواهد کرد، مگر اینکه دولت گزارش واقع‌گرایانه‌ای را ارائه دهد.

احیای برجام موتور محرکه احیای روابط ایران و عربستان است، اگر در ادامه تهران و دولت رئیسی آغاز مذاکرات با اعضای 1+4 و آمریکا را برای احیای برجام در دستور کار قرار دهد، بی‌شک عربستان با دور تندتری به سمت احیای مناسبات با ایران پیش خواهد رفت، چون هم باعث کاهش هزینه‌های اقتصادی و امنیتی برای ریاض در جنگ یمن خواهد شد و هم این تنش‌زدایی می‌تواند امتیازات دیگری برای سعودی‌ها درخصوص دیگر پرونده‌ها را به دنبال داشته باشد.

هیات دولت قبل در اسفند سال 1399 با اصلاح مصوبه برنامه جایگزینی شناور‌های سنتی تجاری با ظرفیت کمتر از ۵۰۰ تُن موافقت کرد.بر اساس گزارشات دریافتی تاکنون استقبال چندانی از این طرح توسط صاحبان شناورهای سنتی صورت نگرفته است. تاکنون نزدیک به 12300 فروند شناور سنتی صیادی و تجاری اعم از فعال و غیر فعال در کشور به ثبت رسیده است. 

یکی از فعالان گردشگری در یادداشتی درباره مشکلات بخش دولتی پیش روی معاون جدید وزارت میراث نوشت: هنوز گردشگری به مطالبه ملی تبدیل نشده و نیاز است که به آرای مردمی در این زمینه مراجعه کرد.