عمومی

بیش از همه از اخلاق می‌گوییم اما در عمل هر روز ترفندهای تازه‌ای برای مهمان‌آزاری رو می‌کنیم و «پیروزی» به هر قیمتی را به شعار غیررسمی‌مان تبدیل کرده‌ایم

از نظر افکار عمومی، این ماجرا تقابل نهاد قدرت با مردم عادی است. یک سمت ماجرا نماینده مجلس است که کلاً در فضای قدرت سیاسی زندگی کرده و قبل از نمایندگی هم دستیار رئیس جمهور وقت و استاندار و فرماندار و مدیر کل بوده است و در سوی دیگر، جوانی است از میان مردمان عادی، که به حکم قانون و اجبار، دو سالی را به سربازی آمده است.

یادداشت/ واکسن ‌زدن در این مملکت از قرن نوزدهم شروع شده است و قبله‌ی عالم در پاریس با لوئی پاستور دیدار کرده و انستیتو پاستور ایران قدمتش به یک قرن می‌رسد (قبل از کودتای رضاخان) و خیلی قبل از اینکه در این مملکت مشروطه و مشورت ‌خانه و عدالت‌ خانه پا بگیرد واکسن‌ زدن شروع شده است. آن ‌وقت باید هنوز ما در زمانی که نیاز حیاتی به واکسن داریم تا این حد ناتوان و ناکارآمد باشیم؟

وقتی می‌بینیم الگوی جوانان ساسی مانکن و امیر تتلو است و خالکوبی و سیگار کشیدن ارزش تلقی می‌شود، پس جای تعجب نیست که اصالت از میان برود.

آنچه از فضای سیاسی کشور هویداست، این است که فعلا هیچکس به فکر مردم نیست شاید چندی دیگر به واسطه نزدیک شدن به انتخابات، شرایط حداقل بهتر از امروز شود.

به تلقی افکار عمومی، پنهان‌کاری بخشی از ویژگی‌های نظام تدبیر در کشور است. در این شرایط افکار عمومی را به‌سختی می‌توان راضی کرد که در پس هر پدیده یا اتفاق یا امضای اسناد یا هر اتفاق دیگری زوایای پنهان دیگری وجود ندارد. هنوز افکار عمومی آمار دقیقی از تلفات حوادث آبان ماه 1398 ندارد. در این شرایط اعتماد عمومی به‌شدت مخدوش می‌شود.

در این کشور مشخص شده است که مسئولان همیشه بی‌گناه هستند و مقصر مردم هستند و کاسه و کوزه‌ها سر آنها می‌شکند.