هنر کاشی کاری، هنر هنرمندان نصف جهان

صنعت کاشی سازی بعد از اسلام نیز در ایران رواج داشت و کم و بیش راه ترقی خود را طی کرد و در دوران صفویه این هنر به اوج ترقی خود رسید به طوری که هنوز هم کاشی کاری‌هایی که در زمان شاه عباس در اصفهان انجام شده از لحاظ زیبایی و ثبات رنگ بی نظیر است. دیرینه ترین روش که در ابنیه سده پنجم مشهود می افتد مترتب بود بر جفت و جور کردن آجرهای لعابدار ، به شکل های مربع و مستطیل و با تکرنگ فیروزه ای، بر طرحی ساده، سیاه و تدریجاً طیف رنگ ها گسترش یافت تا آبی را نیز دربرگیرد. از این مرحله تحول بعدی به پیدایش معرق کاری کاشی انجامید، که در آن طرح کلی به واحدها یا اجزای کوچک از نگاره و رنگ تجزیه می‌شد و هریک از آن واحدها با تیشه کاری از کاشی های لعابدار با تکرنگ های متفاوت تراش خورده و جدا می شد تا بر طرح کلی کاشی در جایگاه معین خود نصب شود. این نقوش گاهی از نقش‌های گره کشی و گاهی از نقش هایی مانند گل و بوته های اسلیمی‌ تشکیل می شوند.منبع:ایمنا