به گزارش سایت خبری پرسون، دورهمی، همرفیق و حالا «پیش گو» با اجرای یک هنرمند که پیشینه فوتبالی دارد، برنامه هایی با قالب های تکراری و میهمانانی تکراری هستند.
سلبریتی هایی که مخاطب از دیدن آن‌ها اشباع شده و هیچ تازگی و جذابیتی برای جذب مخاطب ندارند. بازیگران که به هر بهانه ای جلوی دوربین می آیند آنقدر از جزئیات زندگیشان گفته اند که حرف جدیدی ندارند و مهره ای سوخته برای برنامه های سرگرمی محسوب می‌شوند.
برنامه هایی منهای خلاقیت فقط بر محور «تاک شو» اقدام به تبادل اطلاعات بین میهمان و مجری می‌کند که تاریخ انقضایش خیلی پیش از این به سر آمده است اما برنامه سازان همچنان بر همان ریل حرکت می‌کنند.
اما برنامه «پیش گو» که به نظر می رسد محتوایش از خاطره گویی مطلق فاصله گرفته هم نتوانست در انتخاب میهمانان دقت نظر لازم را داشته باشد.
در بخشی از این برنامه از میهمانان سوالاتی درباره آینده و پیش گویی درباره آینده پرسیده می شود که اگر کمی هوشمندانه بر انتخاب میهمانان متخصص دقت می کردند شاید صحبت هایی ماندگار در این برنامه ضبط و ماندگار می شد؛ دانشمندان، متخصصان و نخبه هایی که حرف های زیادی برای آینده علمی کشور داشتند و خلاهایی که به خوبی می شناختند و پیش بینی هایی می کردند که شاید جرقه اختراع برای بهبود حال بشر می شد.
آموزش و غنی بودن برنامه ها که در دهه های شصت و هفتاد بسیار رد پای آن را می دیدیم اما در سال‌های اخیر بسیار مورد غفلت قرار گرفته است و نوجوانان و جوانان صرفا بیننده برنامه هایی خالی از اطلاعات مفید هستند.
یکی دیگر از مستمسک های برنامه سازان در سال های اخیر مجری _سلبریتی است که اگرچه انتقادهای فراوانی به آن وارد شد و مورد اعتراض متخصصان این عرصه که خارج از گود بیکار هستند، قرار گرفت اما همچنان این روند هم برای جذب مخاطب ادامه دارد.
پژمان جمشیدی مجری برنامه پیش گو، شهاب حسینی مجری برنامه همرفیق از جمله این افراد هستند که به صرف شهرتشان برای اجرا انتخاب شده اند و اصول مورد نظر برای اجرا را ندارند.
برنامه سازان باید به خوبی بدانند که نه تنها سلبریتی ها برگ برنده ای برای بُرد نیستند بلکه نمره ای منفی از سوی مخاطب در کارنامه کاریشان ثبت می شود.
