به گزارش سایت خبری پُرسون، در ابتدای این نشست، دکتر علیرضا چیذری، رئیس انجمن تأمین، با نگاهی هشدارآمیز به تحولات اقتصادی روز و آیندهی صنعت سلامت، از مخاطراتی سخن گفت که اگر امروز چارهای برای آنها اندیشیده نشود، فردا دیر خواهد بود. وی با تشریح ابعاد متنوع بحران، از نوسانات شدید ارزی تا موانع واردات مواد اولیه، به صراحت اعلام کرد: «چرخه سلامت کشور در مرز آسیبپذیری قرار گرفته و ادامه این وضعیت میتواند به اختلال جدی در دسترسی بیماران به کالاهای حیاتی منجر شود.»
چیذری همچنین بر مسئولیتپذیری همه بازیگران اکوسیستم سلامت تأکید کرد و گفت: «هیچکس در این میدان نمیتواند فقط تماشاچی بماند. تأمین باید مستمر، امن و هوشمندانه باشد. ورود هوشمندانه بخش خصوصی، اصلاح سیاستهای اجرایی و هماهنگی فوری میان دستگاههای ناظر و تصمیمساز، تنها راه عبور از طوفان پیشروست.»
پس از وی، دکتر مهدی پسران حاجیعباس، دبیر انجمن تأمین، با تمرکز بر ظرفیتهای درونی کشور، به تحلیل نقش شرکتهای دانشبنیان در بازطراحی زنجیره تأمین سلامت پرداخت. او تصریح کرد که اگرچه در تولید برخی کالاهای سرمایهای و با تکنولوژی بالا هنوز به واردات وابستهایم، اما در حوزه اقلام مصرفی و تجهیزات با پیچیدگی متوسط، زیرساخت و ظرفیت تولید داخلی مهیاست؛ تنها نیازمند عزم، حمایت و رفع موانع هستیم.
دکتر پسران همچنین افزود: «تحقق امنیت سلامت در گروی بومیسازی واقعی تجهیزات است. این مسیر از دانش شروع میشود و به سیاستهای صنعتی ختم میگردد. بیبرنامگی امروز، دشمن تولید فرداست. وقت آن رسیده که میان دانش و سرمایه، پیوندی واقعی و اجرایی شکل گیرد.»
در ادامه، صدرا سپهری از تولیدکنندگان جوان و نوآور حوزه سلامت، سخنانی جسورانه و پرطنین بیان کرد که فضای سالن را تحت تأثیر قرار داد. او با لحنی انتقادی از کارآمدی دولت در حوزههای مختلف ابراز ناامیدی کرد و گفت: «دولت امروز نه در اجرا خوب است، نه در نظارت، نه در پشتیبانی. این دستگاه عریض و طویل، به نهادی فرتوت و ناتوان بدل شده که حتی از تأمین معیشت کارمندان خود نیز عاجز است. چه انتظاری میتوان از چنین ساختاری برای مدیریت بحران در صنعت سلامت داشت؟»
سپهری همچنین خواستار بازتعریف مسیر اقتصاد سلامت شد و تأکید کرد: «جوانان دانشبنیان باید به رسمیت شناخته شوند. توسعه باید با تکیه بر دانش جهانی، نه ترس و وابستگی، رقم بخورد. بازار سلامت ایران برای جهش آماده است، اما افسار آن باید از دست ساختارهای ناکارآمد دولتی رها شود.»
در بخش گفتوگوی آزاد و پنل پرسش و پاسخ، چند چهره شاخص دیگر از جمله مجید چگینی، رسول ماهیصفت، عزیز صفری چناری، محسن رضوائی و وحید فهیمی اسکوئی، با رویکردی انتقادی و صریح، دغدغههای جدی خود را در خصوص وضعیت تأمین و تولید در صنعت سلامت مطرح کردند. از مشکلات در تخصیص ارز گرفته تا پیچیدگیهای واردات، از بوروکراسی فرساینده تا بیاعتمادی مزمن به بخش خصوصی، همه و همه در این بخش مورد نقد قرار گرفت.
گفتنی است این نشست در چارچوب مأموریت راهبردی انجمن تأمین برای تدوین یک سند جامع نجات صنعت سلامت از بحران، و ارسال آن به وزارت بهداشت و سازمان غذا و دارو برگزار شد. به گفته برگزارکنندگان، این سند قرار است پس از هماندیشیهای تکمیلی در روزهای آینده، به عنوان پیشنهادی مشترک و غیررسمی از دل بخش خصوصی، در اختیار نهادهای تصمیمساز قرار گیرد.
در نهایت، جلسهای که قرار بود یک دیدار مشورتی باشد، به تریبونی برای فریاد زخمهای مزمن صنعت سلامت بدل شد. حالا همه نگاهها به نتیجه این هماندیشی و پاسخی است که نهادهای مسئول به آن خواهند داد. آیا این بار گوش شنوایی وجود خواهد داشت؟ یا همچون گذشته، تنها صدای ضبط شدهای از دغدغهها باقی خواهد ماند؟
منبع: پُرسون