به گزارش سایت خبری پُرسون، خانه ملت در یادداشتی نوشت: استیضاح همتی، همه ماجرا نیست! دو روز گذشته رای به استیضاح وزیر اقتصاد دولت چهاردهم در مجلس خوانده شد و آب پاکی را به دست همه ریخت. اما چیزی که خوانده نشد و یا بخوانید – برخی رسانه ها میل به خواندن آن نداشتند – پذیرش دلایل فنی و اقتصادی این استیضاح بود.
182 رای به استیضاح همتی در حالی « 12 اسفند» از گلدان و صندوق های مجلس بیرون ریخت که گویی برخی عناصر سیاسی بند یک اصل۸۹ قانون اساسی که تاکید دارد « نمایندگان به موجب آن می‌توانند در مواردی که لازم می‌دانند، هیات وزیران یا هر یک از وزرا را استیضاح کنند.» را نپذیرفته و اساسا این اصل را تا زمانی معتبر می دانند که استیضاحی رخ ندهد! و گرنه کار دیگر می کنند و حرف را به باریکه اقدامات سیاسی می‌کشانند.
نگرشی که غرایض سیاسی پنهان شده پشت تیترهای درشت برخی رسانه ها در «13 اسفند» و پس از خداحافظی همتی از خیابان صور اسرافیل گویای آن است؛ اغراضی که گاها به مانند کودکان نازپروده، همواره بی قرار شکست وفاق بوده و با تکان دستی ترش می کنند، تا نشان دهند دکان تحلیل این صفحات تعطیل بوده و سرفصل وفاق را چنان مستملک بازی سیاسی خود قرار داده اند که گویی مجلس باید تا پایان عمر دولت، چشم به دلار 92 هزار تومانی، سکه 70 میلیونی و صف وام ازدواج 500 هزار نفری و امثالهم ببندد.
و هیچ نمی گویند و نمی نویسند که صبر مجلس هم حدی دارد! و نمی گویند چرا وزیر اقتصاد با دایره مسئولیت های گسترده و به عنوان سیاست گذار مالی و ارزی کشور پس از حضور در چندین جلسه مجلس و کمیسیون ها، دست آخر باید در پاسخ به افزایش سرسام آور قیمت ارز که سرمنشا تمام تورم های اقتصادی است، بگوید: به من ربطی ندارد! و گفتار همیشگی رئیس جمهور در کسوت نمایندگی مجلس را به یاد بیاورد که می گفت: «کی بود، کی بود. من نبودم»
با این حال حتی اگر از دلایل مهم اقتصادی استیضاح همتی نظیر افزایش سرسام آور نرخ ارز، کاهش ارزش پول ملی، رشد نقدینگی و آشفتگی در بازار طلا و رشد قیمت کالای اساسی و سیگنال فروشی کمی فاصله بگیریم به توصیه‌ها و توئیت هایی افراد کارشناسی همچون غلامرضا تاجگردون می رسیم که پس از این استیضاح، صراحتا به رئیس جمهور، درباره علت ناراحتی دیگر نمایندگانی که به استیضاح رای دادند گفت و موضوع را فنی تر از آنچه که فکر می شد، مطرح کرد. وی که رئیس جمهور را دوست عزیز خطاب کرده بود در توئیت اخیر خود گفت: «رفع مشکلات را از بانکها و زیر مجموعه آنها شروع کنید، اکثر بانکها دولتی در خدمت دولت شما نیستند!»
البته این قبیل اظهارات پس از انجام این استیضاح از صاحبانظران مقابله با فنون اقتصادی کم شنیده نشد. حال در این شرایط که رئیس جمهور در جلسه دفاع از همتی، آن را شرایط جنگی و بدتر از دفاع مقدس خوانده، بهتر نیست جریانات سیاسی همسو، تغییر ریل اقتصادی را بپذیرند تا هزینه های سرمایه اجتماعی در پی خالی شدن سفره مردم کم شود؟ مگر در این شرایط سنگر دولت و سنگر مجلس دوتاست که برخی عناصر تندرو پس از استیضاح یک وزیر، برادری مجلس را زیر سوال برده و با تیتر درشت به روزنامه های خود الصاق می کنند؟ مگر همین مجلس هفت ماه گذشته در یک رای اعتماد بی سابقه دولت را شگفت زده نکرد؟ مگر ما به غیر از این باید کنیم که مقام معظم رهبری گفتند: معیشت مردم باید در اولویت مسئولین باشد» و مگر مجلس در این شرایط، به غیر از این اولویت، کاری کرده است؟
منبع: خانه ملت
