به گزارش سایت خبری پرسون، بریانا پوبینر، دیرین‌انسان‌شناس می‌گوید: «اطلاعاتی که در اختیار داریم به ما می‌گوید انسان تباران احتمالاً دستکم در ۱.۴۵ میلیون سال پیش انسان تبار‌های دیگر را می‌خورده‌اند.»
آدمخواری در اجداد دور انسان‌ها رفتاری ناشناخته محسوب نمی‌شود با این حال محققان می‌گویند یک استخوان درشت نی کشف‌شده که روی آن آثار بریدگی مشاهده می‌شود، احتمالا قدیمی‌ترین نمونه‌ای است که تاکنون از قصابی انسان بر روی انسان دیگر به ثبت رسیده است.
این استخوان از یک سایت باستان‌شناسی مربوط به ۱.۴۵ میلیون سال پیش در دوران پلیستوسن در کوبی فورا کنیا در آفریقا کشف شده است. تصور می‌شود که این استخوان پا متعلق به یکی از بستگان مرموز انسان‌ها باشد که میلیون‌ها سال پیش در این ناحیه زندگی می‌کرده است.
تیمی از دیرینه‌شناسان و انسان‌شناسان در موزه ملی تاریخ طبیعی مؤسسه اسمیتسونیان آمریکا آزمایش‌ها و تجزیه و تحلیل‌های سه‌بعدی دقیقی از بریدگی‌های روی این استخوان انجام دادند تا دریابند چه چیزی باعث شکل‌گیری آنها شده است. یافته‌های آنها نشان داد این بریدگی‌ها با ابزارهای سنگی و به شیوه کندن گوشت جهت آماده‌سازی برای خوردن آن ایجاد شده‌اند.
بریانا پوبینر، دیرین‌انسان‌شناس در موسسه اسمیتسونیان، در این باره می‌گوید: «اطلاعاتی که در اختیار داریم به ما می‌گوید انسان‌تباران احتمالاً دستکم در ۱.۴۵ میلیون سال پیش انسان‌تبار‌های دیگر را می‌خورده‌اند.»
وی اضافه کرد: «نمونه‌های متعدد دیگری از گونه‌های دیگر درخت تکاملی انسان وجود دارد که نشان می‌دهد زیرگونه‌های انسانی برای تغذیه از هم استفاده می‌کرده‌اند. این فسیل اما نشان می‌دهد که خویشاوندان گونه‌های ما همدیگر را می‌خوردند تا بتوانند زنده بمانند.»
انسان‌تباران با نام علمی « Hominini»، یا با نام متعارف‌تر دودمان انسان‌ها، شامل تمام گونه‌های موجود یا منقرض‌شده‌ای است که به انسان امروزی نزدیک‌ترند تا به شامپانزه‌های امروزی.
اگرچه یک مطالعه که سال گذشته منتشر شده بود نشان می‌داد انسان‌ها و اقوام و اجداد ما در چند میلیون سال گذشته ردیف نخست را در زنجیره غذایی اشغال می‌کرده‌اند، با این حال شواهد تازه نشان می‌دهد انسان‌تبارها خودشان گاهی اوقات به‌عنوان میان‌وعده برای دیگر دسته‌های انسانی صرف می‌شده‌اند.
باستان‌شناسان به هنگام مطالعه، شیارهایی عمدی را روی استخوان یافتند. نتایج تحقیقات علمی نشان می‌داد از ۱۱ شیار ایجاد شده روی استخوان، ۹ شیار به وضوح عمدا و روی یک الگوی مشخص برش خورده بودند که مطابق با نوع آسیب ناشی از ابزارهای سنگی بود. دو مورد دیگر رد دندان موجودی شبیه شیر برآورد شده است.
به گفته محققان ۹ برش با هدف جدا کردن گوشت از استخوان ایجاد شده و منطبق با الگوی آماده‌سازی به منظور خوردن است.
در واقع تمامی شیارها به یک شکل و با یک زاویه ایجاد شده‌اند، گویی که شخصی که آنها را ایجاد کرده بدون اینکه حرکت مچ دست خود را تغییر دهد با ابزار سنگی در حال جدا کردن گوشت بوده است. از سوی دیگر تمامی برش‌ها در جایی قرار دارند که ماهیچه ساق پا به استخوان متصل شده است. اگر هدف شما قصابی و جدا کردن یک تکه گوشت باشد، اینجا بهترین نقطه برای خرد کردن است.
دکتر پوبینر می‌گوید: «به احتمال زیاد گوشت این پا خورده شده است و از آن برای تغذیه استفاده شده و نه برای تشریفات یک آئین مذهبی.»
دانشمندان هنوز نمی‌دانند چه گونه‌ای از انسان‌تبار‌های گرسنه ممکن بوده این علائم برش را ایجاد کرده باشند. به همین خاطر آنان می‌گویند چون این عمل ممکن است بین گونه‌های مختلف از اجداد انسان‌ها حادث شده باشد، این عمل را بیشتر بتوان «انسان‌خواری» دانست تا «آدمخواری».
پیشتر جمجمه‌ای با قدمت بین ۱.۵ تا ۲.۶ میلیون سال پیدا شده بود که روی آن شیارهایی، ایجاد شده توسط ابزارهای سنگی، دیده می‌شد. شماری از باستان‌شناسان آن را قدیمی‌ترین مورد کشف‌شده از انسان‌خواری می‌دانند، با این جامعه علمی بر سر آن اتفاق نظر ندارد.
محققان می‌گویند مطالعه دقیق فسیل‌های باستانی در موزه‌ها و مراکز نگهداری آثار دیرین‌شناسی می‌تواند شواهد دیگری از انسان‌خواری را به دست بدهد.
نتایج تحقیقات تازه در نشریه علمی «Scientific Reports» منتشر شده است.
منبع: عصر ایران
