به گزارش سایت خبری پرسون، محمد مهرعلی در یادداشتی نوشت: مداخله‌گرایی مزمن واشنگتن در شرق آسیا طی ماه‌های اخیر شکل جدی‌تری به خود پیدا کرده است. بسیاری از تحلیلگران حوزه روابط بین‌الملل تحرکات خطرناک آمریکا و انگلیس در تایوان، شبه‌جزیره کره، دریای چین جنوبی و فیلیپین را در ذیل یک نقشه کلان‌تر تحت عنوان «استراتژی مهار چین» مورد ارزیابی و تحلیل قرار می‌دهند. در مقابل، پکن قصد ندارد این بار با محافظه‌کاری یا مصالحه، با این مداخله‌گرایی پرهزینه برخورد کند. این قاعده در خصوص کره شمالی نیز صادق است، کشوری که دموکرات‌ها و جمهوری‌خواهان آمریکا هرگز در دکترین خود همواره آن را تهدیدی ثابت قلمداد می‌کنند. در این میان، صرفا با جابه‌جایی قدرت میان دو حزب سنتی آمریکا، اولویت‌ها و تاکتیک‌ها در قبال این دو بازیگر(روسیه و چین) جابه‌جا می‌شود اما اصل نگاه تهدید محور آمریکا نسبت به آن‌ها به قوت خود باقی است.
در این میان، دو متحد منطقه‌ای آمریکا در شرق آسیا، یعنی کره جنوبی و ژاپن، تاکنون به‌جای تمرکز بر مذاکرات منطقه‌ای با پیونگ‌یانگ، به تابعی از تقابل مطلق واشنگتن با همسایه خود تبدیل‌شده‌اند. اخیرا آمریکا و کره جنوبی از روز ۲۵ ماه مه رزمایش مشترکی را در نزدیکی مرز کره شمالی آغاز کردند. این رزمایش نظامی در حالی اجرا می‌شود که کره شمالی پیش‌تر از آن به عنوان یک «تمرین تهاجمی» یاد کرده بود. به گزارش آسوشیتدپرس، این رزمایش به مناسبت هفتادسالگی اتحاد نظامی سئول و واشنگتن در پنج مرحله اجرا می‌شود و تا ماه ژوئن ادامه خواهد داشت. کره شمالی معمولا به چنین رخدادهایی با آزمایش موشکی یا برنامه‌های آزمایشی نظامی واکنش نشان می‌دهد.
پیش‌تر وزارت دفاع آمریکا در بیانیه‌ای درباره همین رزمایش گفته بود که این برنامه‌ها برای تقویت قابلیت‌های عملیاتی مشترک بین متحدان آمریکا انجام می‌شود. همچنین تأکید شده بود که ایالات‌متحده و کره جنوبی با اجرای چنین برنامه‌هایی به دنبال جلوگیری از «تهدیدهای هسته‌ای و موشکی کره شمالی» هستند! بااین‌حال روایت سازی مشترک واشنگتن و سئول از این رزمایش، نمی‌تواند توجیه‌گر رویکرد منطقه‌ای آمریکا در شرق آسیا باشد!
بنا به اطلاعات منتشرشده توسط وزارت دفاع کره جنوبی، از سال ۱۹۷۷ تاکنون یازده تمرین نظامی مشترک بین این کشور و ایالات‌متحده آمریکا اجرا شده است.بنابر اعلام طرفین، قرار است در این رزمایش مشترک مجموعه‌ای از جت‌های جنگنده، بالگردهای شکاری، تانک و سیستم‌های پرتاب موشکی از هر دو طرف در این مانور شرکت کنند. جزئیات بیشتری از تسلیحاتی که قرار است در این عملیات مورد استفاده قرار بگیرد، منتشر نشده است اما در آخرین مانور مشترک دو کشور که در سال ۲۰۱۷ میلادی برگزار شد، از دست‌کم ۲ هزار سرباز و ۲۵۰ سلاح و مهمات از هر دو کشور بهره گرفته شده بود.
با توجه به فرامتنی به نام سیاست مهار منطقه‌ای چین از طریق خلق تنش‌های دنباله‌دار در شبه‌جزیره کره و تایوان، احتمالا پکن نیز دیگر از تاکتیک سکوت در برابر این اقدامات عبور خواهد کرد. موضوعی که حتی برخی استراتژیست‌های آمریکایی مانند هنری کسینجر نسبت به تحقق آن به مقامات کاخ سفید هشدار داده‌اند. درهرحال، نشانه‌های بحران در شبه‌جزیره کره دیگر قرار نیست صرفا خود را در مناسبات دوجانبه سئول -پیونگ یانگ نشان دهد. این بدترین خبر ممکن برای غرب می‌باشد.....
منبع: رسالت
