به گزارش سایت خبری پرسون، بابک قرائی مقدم در یادداشتی نوشت: به گفته رئیس دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی روزانه بین ۵ تا ۸ نفر در کشور به دلیل نرسیدن عضو اهدایی جان خود را از دست می‌دهند.
بر اساس صحبت‌های مطرح شده در قبل از دوران کرونا شاخص اهدای عضو نسبت به جمعیت ۱۴ و نیم بوده است. در دوران کرونا این شاخص به ۷ و اکنون به حدود ۱۲ رسیده است. این در صورتی است که شاخص جهانی و استاندارد بسیار بالاتر است و اگر در کشور ما این شاخص بالا برود و رغبت مردم به اهدای عضو بیشتر شود می‌توانیم سالانه جان هزاران نفر از هموطنان را حفظ کنیم.
مردم ایران به مهمان نوازی، عادت خوب و رفتارهای انسانی مثبت همیشه مشهور بودند. اگر می‌بینیم که این شاخص در کشور ما بسیار پایین آمده است به نظر من به دلیل نقص اطلاع‌رسانی مناسب در کشور است. اگر مردم متوجه شوند که با این کار خود چقدر می‌توانند باعث حفظ جان دیگران شوند حتما در این مسئله رغبت بیشتری از خود نشان می‌دهند.
من شخصا شاهد بودم که در مراکز اهدای عضو دانشگاه‌های علوم پزشکی کشور چقدر با رفتار مناسب و صحیح با همراهان بیمار ارتباط برقرار می‌شد. صحبت با همراهان بیمار در خصوص اهدای عضو کار بسیار سختی است ولی برخی از کارکنان دانشگاه‌های علوم پزشکی با رفتار بسیار مناسبی این کار را انجام می‌دادند.
اما دولت و نهادهای مربوط باید به این موضوع واقف باشند که تصمیم‌گیری در این حوزه باید قبل از وقوع رخدادها در میان مردم صورت گرفته باشد. باید فرهنگ‌سازی در خصوص اهدای عضو قبل از بروز حادثه ایجاد شده باشد. باید در این زمینه تبلیغات درست صورت بگیرد و از روش‌های درستی استفاده شود. در این حالت تصمیم‌گیری در خصوص اهدای عضو بسیار راحت‌تر خواهد بود.
افراد باید بدانند با این کار عضوی از بدن عزیز از دست رفته خود را سالم نگه می‌دارند و این هدیه باعث می‌شود که جان یک انسان نجات پیدا کند. بنابراین به نظر من نهادهای ذیربط در این مورد کم کاری می‌کنند و وزارت بهداشت در این زمینه باید فعالیت بیشتری داشته باشد. نهادهای قانون‌گذار و نهادهایی که در حوزه بودجه تصمیم‌گیری می‌کنند باید به این حوزه توجه ویژه داشته باشند. باید به نهادهایی که حامی اینگونه اقدامات انسان دوستانه هستند بودجه کافی داده شود. این موضوع بسیار جدی است زیرا در سال حدود ۴۰۰۰ نفر از مردم به دلیل این کمبودها جان خود را از دست می‌دهند.
منبع: آفتاب یزد
486807
