به گزارش سایت خبری پرسون، روزنامه کیهان در ستون خبر ویژه خود نوشت: در این زمینه روزنامه وطن امروز ضمن مرور برخی موارد نوشت: بعد از حادثه سوءقصد به آیتالله حاج شیخ عباسعلی سلیمانی رحمهًْاللهعلیه که به شهادت ایشان منتهی شد، تمام کارشناسان، تحلیلگران و بلبلزبانان جریان اصلاحات، نسبت به ریشههای این مسئله در یک سکوت مرگبار فرورفتند به نوعی که این مسئله به ذهن متبادر میشود که چگونه برای مرگ غیرعمد مهسا امینی، این جریان اسلام و آرمانهای انقلاب اسلامی را مورد حمله قرار داد، ولی نسبت به چنین حادثهای، سکوت و سانسور را پیش گرفته است؟
در واقـع این جریان اگـر موضعی هم بگیرد، اعلام میکند معنای این سوءقصد این است که مردم نسبت به دین و روحانیت به مرحله انزجار رسیدهاند و باید دین از سیاست جدا شود ولی نسبت به تشییع باشکوه آیتالله شهید سلیمانی در بابلسر و چند شهر دیگر، وارد سندروم لالشدگی میشود.
نماز عید سعید فطر سال ۱۴۰۲، در مصلای تهران و اقصی نقاط کشور و حضور انبوه و متراکم مردم عزیز ایران در این مراسم باشکوه، پیامی مهم به دشمن داشت و آن چیزی نبود جز اتحاد و همدلی ملت ایران.
مردم ایران با وجود سلایق مختلف سیاسی، همواره از تفرقه و دوقطبیسازی پرهیز کردهاند.
همانطور که قابل پیشبینی بود، رسانههای معاند از جمله بیبیسی، صدای آمریکا، سعودی اینترنشنال، رادیو فردا و... از انتشار تصاویر صفوف به هم پیوسته نماز عید فطر در سراسر کشور پرهیز و آن را سانسور کردند.
اما نکته قابل توجه و البته قابل تأمل این است که برخی رسانههای داخلی نیز که منتسب به جریان فتنه (اصلاحات) هستند، همصدا با رسانههای دشمن، این تصاویر زیبا و افتخارآمیز را سانسور کردند؛ از روزنامه اشرافی سازندگی گرفته تا آفتاب یزد، شرق، هممیهن و اعتماد، به این نتیجه رسیدند که باید سندروم لالشدگی را نسبت به اتحاد ملی مردم ایران، بهصورت اختیاری فعال کنند.
روزنامههای اصلاحطلب همواره مراسم ۱۳ آبان را که مورد توجه رسانههای غربی قرار میگیرد سانسور میکنند. اما یکی از اتفاقات جالب، سانسور جمعیت میلیونی ۱۳ آبان سال ۱۴۰۱ آن هم در اوج فتنه بود، زمانی که کشور نیاز به همدلی، وحدت و مقابله با آشوبگران و فتنهگران داشت. جمعیت قابل توجهی نسبت به سالهای گذشته در مراسم ۱۳ آبان در سراسر ایران شرکت کردند اما این روزنامهها به شکل عجیبی نسبت به حضور مردمی در این مراسم سکوت پیشه کردند.
یکی از کارویژههای اصلی دشمن، سانسور اخبار خوب و امیدوارکننده و پمپاژ اخبار بد و ناامیدکننده است. نکته قابل تأمل این است که برخی رسانههای داخلی که منتسب به جریان اصلاحات هستند، دقیقا همراستا با این پروژه عمل میکنند.
در همین رابطه وقتی به دفعات آمار فوتیهای روزانه کرونا در ایران به صفر میرسـد، هیچ صدایی از رسانههای جریان اصلاحطلب بلند نمیشود و این خبر خوب را سانسور میکنند.