درباره تغییرات در کابینه

به گزارش سایت خبری پرسون، علی صوفی در یادداشتی نوشت: دولتی که از یک سال و نیم پیش تشکیل شده است دارای کارنامه قابل قبولی نیست. آنچه که در طول این مدت از این دولت حاصل شده این است که کارآمد نیست.

این موضوع دوجنبه دارد یک اینکه دولت کاربلد نیست؛ چینشی که در دولت انجام شده است مبتنی بر یک برنامه مشخص و شایسته سالاری نبوده است. درهمین راستا افراد به صورت هیئتی انتخاب شده‌اند و بیشتر افراد بر مبنای سهم خواهی در پست‌های خود قرار گرفتند. از همان ابتدا مشخص نبود که رویکرد اقتصادی در این دولت چیست و اولویت‌ها کدام هستند. همچنین خط و مش‌های اعضای دولت مشخص نبود که بر اساس بایدها و نباید قابل ارزیابی باشند.

متاسفانه از ابتدا مشخص بود که این دولت نمی‌تواند به اهداف و شعارهای رئیس دولت عمل کند. سیاست‌های دولت قبلی از ابتدا مورد نقد قرار گرفت و شعارها پیرامون نقد همان سیاست‌ها مطرح شد. برای مثال قرار بود قیمت ارز کاهش پیدا کند، معیشت مردم بهبود یابد و جلوی گرانی‌ها گرفته شود.

اما این گفته‌ها تنها در قالب شعار باقی ماند زیرا از همان ابتدا رویکرد رسیدن به آن‌ها مشخص نشد. به هر حال باید در اقتصاد کلان سیاست‌ها مشخص باشد برای مثال در این راستا دولت می‌توانست بگوید سیاست انقباضی را پیگیری می‌کند یا انبساطی.

برای تیم اقتصادی به ویژه برای وزارتخانه‌های اقتصادی، سازمان برنامه و بودجه، وزارت اقتصاد و دارایی، بانک مرکزی، وزارت صمت، وزارت جهاد سازندگی و باید برنامه‌ها از قبل مشخص باشد. سپس معلوم شود که آن‌ها بر اساس چه رویکردی عمل خواهند کرد.

از طرف دیگر اعضایی که برای دولت انتخاب شدند هیچ تجربه مشخصی نداشتند که با تکیه بر آن تجارب امیدی به کارآمدی آن‌ها باشد. به طوری که در همان ابتدای کار دولت سیزدهم چهره‌های شاخص حامی دولت شروع به انتقاد از عملکرد آن کردند. در نقدها به صراحت گفته شد که گرانی‌های موجود قابل دفاع نیست و مجلس باید راه خود را از دولت جدا کند.

الان ما در یک سال انتخاباتی قرار داریم که سرنوشت مجلس و نمایندگان آن دیگر با عملکرد دولت گره خورده است و نمایندگان مجلس نمی‌توانند خود را از عملکرد دولت و وخامت اوضاع اقتصادی و معیشتی مردم مبری بدانند. به همین دلیل من فکر می‌کنم یکی از اهداف تغییرات در کابینه دولت سیاسی است. شاید به نظر بیاید این تغییرات در حوزه اقتصادی است اما به‌ نظر من هدف اصلی و اولیه سیاسی است و در مرحله دوم اگر اتفاقی در عرصه اقتصاد رخ دهد که به نظر من نمی‌دهد، می‌تواند جوابگوی نیازهای اقتصادی باشد.

منبع: آفتاب یزد